اما این دوستی و سفر چگونه بوده‌است و شنونده‌گان، تحلیل‌گران و کارکنان آن چه نظری دارند؟
من از زمان کودکی به رادیو آزادی گوش می‌دادم و برنامه‌هایش را زیاد دوست داشتم.
محمد عمر باشنده ولایت کابل می‌گوید از کودکی شنونده رادیو آزادی بوده‌است:
"من از زمان کودکی به رادیو آزادی گوش می‌دادم و برنامه‌هایش را زیاد دوست داشتم، برنامه‌های ادبی و تفریحی‌که فکر نکنم در خانه‌ی کسی آن‌را نشنود، بعد ها که بزرگ‌تر شدیم به خبرهایش گوش می‌دادیم و تا هنوز هم گوش می‌دهیم."
هیله مایار باشنده دیگر شهر کابل و از علاقه‌مندان رادیو آزادی می‌افزاید:
"با رادیو آزادی طفل بودم، کلان شدم، خیلی علاقه‌مند بودم همیشه با فامیل تعقیب می‌کردیم، خصوصاً برنامه موسیقی همرای مهمان و «قریه به قریه» و بخش خبرها را دوست داشتم، برنامه‌های تفریحی، معلوماتی، طبی همه را می‌شنیدیم و حال هم خبرها را می‌شنویم، از خداوند می‌خواهیم همیشه درخشان باشد."
ظاهر څراغ، مسئول کمیته ارتباطات سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان می‌گوید که رادیو آزادی یک رسانه بی‌طرف است:
"رادیو آزادی از بیش از دو دهه به این‌سو در میان رسانه‌های افغانستان به صورت حرفه‌ای و به‌عنوان یک رسانه بی‌طرف کار کرده‌است. متأسفانه با سقوط نظام جمهوری و روی کار آمدن حکومت جدید، رادیو آزادی با محدودیت‌هایی مواجه شد، اما با وجود این محدودیت‌ها، رادیو آزادی تسلیم نشد و به کار خود ادامه داد و در پوشش اخبار معتبر از گوشه و کنار افغانستان نقش مهمی ایفا کرد."
در طول ۲۳ سال گذشته اعتبار و اعتماد مردم به رادیو آزادی افزایش یافته، به ویژه در سال‌های اخیر که رسانه‌های داخلی با محدودیت‌های فزاینده‌ی روبه‌رو است.
قادر حبیب، رئیس بخش افغانستان رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی نیز می‌گوید که این رادیو به دلیل تکیه بر حقایق دارای شنونده‌گان زیادی است:
"در طول ۲۳ سال گذشته اعتبار و اعتماد مردم به رادیو آزادی افزایش یافته، به ویژه در سال‌های اخیر که رسانه‌های داخلی با محدودیت‌های فزاینده‌ی روبه‌رو است، رادیو آزادی همواره دقت، سرعت و توازن را مراعات می‌کند، مردم این رسانه را دوست دارند، چون خبرنگاران با تعهد و مسئولیت‌پذیری می‌کوشند واقعیت‌ها را بازتاپ دهند."
بخش افغانستان رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی در ۳۰ جنوری ۲۰۰۲ افتتاح شد.
توماس داین، رئیس آن زمان این رسانه در مراسم افتتاحیه گفت "ما افتخار داریم که از طریق خبرها و اطلاعات به ساختن یک افغانستان صلح‌آمیز و دموکراتیک کمک کنیم."
شایان ذکر است که رادیو آزادی ابتدا برنامه‌های خبری و سپس برنامه‌های آموزشی متنوعی را راه اندازی کرد که دل بسیاری از شنونده‌گان را به دست آورد.
اما این سفر موفقیت‌آمیز رادیو آزادی چندان هم آسان نبوده است و با تلاش‌های بی‌وقفه و حتی قربانی‌های همکاران این رادیو بدست آمده است.
سباوون کاکر، عبادالله حنان‌زی و محرم درانی سه همکار دفتر کابل رادیو آزادی در ۳۰ اپریل ۲۰۱۸ در یک حمله انتحاری و الیاس داعی خبرنگار رادیو آزادی در هلمند نیز در ۱۲ نوامبر ۲۰۲۰ در انفجار ماین جاسازی شده در موترش جان باختند.
طالبان پس از بازگشت به قدرت، در دسمبر ۱۴۰۱ بر برنامه‌های رادیو آزادی و رادیو آشنا صدای امریکا محدودیت‌هایی اعمال کردند.
ادعای آن‌ها این بود که این رسانه‌ها قوانین رسانه‌ای را نقض کرده و اصول روزنامه‌نگاری را رعایت نکرده‌اند و برنامه‌های یک‌جانبه‌ای ارائه کرده‌اند.
اما جیمی فلای، رئیس آن وقت رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی گفته بود که "رادیو آزادی اصول ادیتوریال خود را مطابق با خواسته‌های طالبان تغییر نخواهد داد. بر اساس تجربه می‌دانند که شنونده‌گان رادیو آزادی برای دسترسی به این رسانه تلاش‌های زیادی می‌کنند. هیچ‌کس نمی‌تواند به‌طور کامل مانع حقیقت شود."
اکنون رادیو آزادی به صورت ۲۴ ساعته در امواج کوتاه برنامه‌های خود را پخش می‌کند و همچنین در شبکه‌های اجتماعی مانند فیس‌بوک، اکس (توییتر سابق)، انستاگرام، تلگرام، یوتیوب، وب‌سایت و از طریق واتساپ نیز فعالیت دارد.
