هرچند تیم افغانستان در این بازی شکست خورد، اما علاقه‌مندان و فعالان کریکت ابراز امیدواری می‌کنند که این بازی می‌تواند نقطه آغازی برای حضور فعال زنان افغان در کریکت جهانی باشد.
ریتا انوری، افغانی‌الاصل استرالیایی، سفیر فرهنگی کریکت استرالیا است.
او که نقش فعال در تشکیل تیم ملی کریکت زنان افغانستان داشته است، در صحبت با رادیو آزادی ابراز امیدواری کرد که محدودیت‌ها بر این ورزش‌کاران برداشته شود: «من بالای‌شان افتخار می‌کنم و آرزو دارم که این‌ها روزی در افغانستان نیز چنین آزادی داشته باشند. از صمیم قلب آرزو دارم که زنان و دختران افغان بتوانند در چنین تیم‌هایی بازی کنند، به‌ویژه این‌که برای نخستین‌بار زنان کریکت‌باز افغان که از طریق برنامه تخلیه به استرالیا آمده‌اند، اکنون در یک بازی حضور دارند.»
سمیع‌الله هلال، آگاه بخش کریکت، می‌گوید که فعالیت و تقویت تیم کریکت زنان افغانستان به تحقق یکی از مهم‌ترین خواسته‌های شورای بین‌المللی کریکت، آی‌سی‌سی، که بارها از افغانستان داشته است، کمک خواهد کرد: «یکی از انتقادهایی که به کریکت افغانستان وارد است، نبود تیم ملی کریکت زنان است. درست است که برخی محدودیت‌های فرهنگی وجود دارد، اما ورود کریکت‌بازان زن افغان به صحنه جهانی خبر خوبی است. فراموش نکنیم که در آینده، این تیم می‌تواند از افغانستان در جام جهانی کریکت زنان نمایندگی کند.»
تیم کریکت پناهجویان زن افغان روز پنج‌شنبه، ۱۱ ماه دلو در ورزشگاه جانکشن اووال شهر ملبورن به مصاف تیم کریکت «بدون مرز» استرالیا رفت.
در این مسابقه‌ی ۲۰ آوره، تیم افغانستان نخست بتنگ یا توپ‌اندازی کرد و با از دست‌دادن ۹ بازیکن، ۱۰۴ دوش برای تیم حریف هدف تعیین کرد.
تیم کریکت زنان «بدون مرز» استرالیا توانست در اور ۱۹ با از دست‌دادن ۳ بازیکن، هدف تعیین‌شده را به‌دست آورد و پیروز میدان شود.
تماشاگران از شهرهای مختلف استرالیا، از جمله افغان‌ها و استرالیایی‌های علاقه‌مند به کریکت، برای تماشای این بازی به ورزشگاه آمده بودند.
این یک مسابقه تاریخی بود. می‌خواهم این بازی را به زنان افغانستان تبریک بگویم.
ناهید سپان، کاپیتان تیم کریکت زنان پناهجوی افغانستان است. او درباره این مسابقه به رادیو آزادی گفت: «از تمام کسانی‌که برای حمایت از ما به ورزشگاه آمدند، سپاس‌گزارم. این یک مسابقه تاریخی بود. می‌خواهم این بازی را به زنان افغانستان تبریک بگویم که در حال حاضر از حقوق اساسی، از جمله آموزش محروم‌اند و فرصت‌های آینده روشن برای‌شان محدود شده است.»
پیش‌تر، نیک هاکی، مدیر اجرایی کریکت بورد استرالیا، بازی زنان کریکت‌باز افغانستان در ملبورن را گامی مهم به‌سوی بازی در سطح جهانی توصیف کرده و از آن استقبال کرده بود.
کریکت بورد افغانستان در سال ۲۰۲۰ با حدود ۲۵ بازیکن زن قرارداد امضا کرده بود، اما بسیاری از آنان اکنون در استرالیا، کانادا و بریتانیا در تبعید زندگی می‌کنند.
سرمایه‌گذاری و مدیریت درست شود
اوگی وردک، فعال بخش کریکت می‌گوید که برای تقویت تیم ملی زنان افغانستان لازم است بازیکنان مستعد افغان از سراسر جهان گردهم آورده شوند: «اگر بخواهیم یک تیم قوی تشکیل دهیم، باید روی این تیم بیشتر کار شود. بسیاری از بازیکنان در استرالیا، کانادا، آمریکا و اروپا حضور دارند. جمع‌آوری آن‌ها کار سختی نیست، اما نیاز به مدیریت خوب دارد.»
تلاش کردیم تا نظر کریکت بورد افغانستان را نیز درباره این مسابقه بگیریم، اما میرویس اشرف، رئیس این بورد، به پرسش‌های رادیو آزادی در این مورد پاسخ نداد.
حدود سه هفته پیش، ۱۶۰ سیاست‌مدار و نماینده پارلمان بریتانیا از کریکت بورد انگلستان خواسته بودند که به دلیل محدودیت‌های موجود علیه زنان در افغانستان، در مسابقات «چمپین ترافی» در ماه فبروری با تیم افغانستان بازی نکند.
اما کریکت بورد انگلستان این درخواست را رد کرد و شورای بین‌المللی کریکت، آی‌سی‌سی، نیز اعلام کرد که همچنان به حمایت از توسعه کریکت در افغانستان ادامه خواهد داد.