در این گزارش که زیر عنوان "تاثیر ۲۰۲۴_ پاسخ به بحران‌های جدید و بحران‌های طولانی‌مدت" نشر کرده، افزوده که از مجموع ۳۴ ولایت افغانستان، ۳۳ ولایت با انواع شرایط اقلیمی بد جوی، از جمله سیل مواجه بوده اند.
همچنان در این گزارش آمده که از دست دادن مواشی و زمین‌های زراعتی در نتیجۀ سیلاب‌ها معیشت مردم را تحت تأثیر قرار داده و به زیرساخت‌های حیاتی مانند مراکز صحی، شبکه‌های آبرسانی و مکاتب به شدت آسیب رسانیده است.
در گزارش کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهنده‌گان از ولایت بغلان در شمال‌شرقی افغانستان نام برده شده و گفته شده است که این ولایت حدود ۷۵ درصد خسارات را در سال ۲۰۲۴ متحمل شده و ولایت‌های همجوار آن مانند بدخشان و تخار نیز آسیب‌های سنگینی دیده اند.
در همین حال برخی سیلاب‌زدگان در بغلان با گذشت‌ها ماه‌ها هنوز هم از مشکلات بجا مانده از سیلاب‌ها شکایت دارند.
وقتی خانه آمدم چیزی نمانده نبود، چهار طفلم همرایی خانم‌ام را سیل برده.
سیلاب اوایل امسال خانۀ جاوید را در ساحۀ کرکر شهر پلخمری ولایت بغلان تخریب کرد که به گفتۀ او، جان همسر و چهار کودکش را نیز گرفت.
او به رادیو آزادی گفت:
"صبح سر کار رفتم و در کار بودم که باران شد وقتی خانه آمدم چیزی نمانده نبود، چهار طفلم همرایی خانم‌ام را سیل برده و خداوند آنها را ببخشد و من فعلاً در وضعیتی هستم که بیکاری و بی‌پیسه‌گی زیاد است."
منابع عایداتی ما زمین بود و از بین رفت و حالا در فقر زندگی داریم.
غلام محمد، باشندۀ منطقۀ کیلگی ولایت بغلان مدعی است که همه باغ و زمین‌های زراعتی‌اش در نتیجۀ سیلاب‌ها نابود شدند و سپس در شهر پلخمری بیجا شده و با فامیل ده نفری‌اش در وضعیت بد اقتصادی بسر می‌برد.
او گفت:
"ما فعلاً در منطقۀ پلخمری زندگی می‌کنیم اقتصاد مردم بسیار خراب است و منابع عایداتی ما زمین بود و از بین رفت و حالا در فقر زندگی داریم و کسی در این زمستان آرد، روغن و چوب ندارد."
عافیت، باشندۀ ولسوالی واخان ولایت بدخشان به رادیو آزادی گفت که مردم در این ولسوالی دورافتاده در همه فصل‌ها با چالش‌های اقلیمی مواجه هستند.
"ولسوالی واخان در کل از سیلاب‌ها متضرر است و در تابستان از سیلاب‌ها و در زمستان از برف کوچ‌ها متضرر می‌شوند."
همچنان در گزارش کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان از طوفان‌های شدید و سیلاب‌ها در مناطق مرکزی و شرقی کشور، به ویژه در ولایات ننگرهار، لغمان و کنر نیز یادآوری شده و این مناطق محل سکونت شمار زیادی از آوارگان داخلی و بازگشت‌کنندگان از کشورهای همسایه خوانده شده اند.
گفتنی است که در بیش از سه سال گذشته، رویدادهای طبیعی ناشی از تغییرات اقلیمی و در کنار آن تحولات سیاسی در افغانستان سبب تشدید بحران بشری شده و به گفتۀ برخی آگاهان، عدم به رسمیت شناخته شدن حکومت طالبان از سوی جامعۀ جهانی، دسترسی افغانستان را به منابع بین‌المللی برای مقابله با تغییرات اقلیمی قطع کرده است.
