در قریه او، نبود شبکه‌های مخابراتی مانعی است که روستاییان را از جهان جدا کرده است.
باید پایه‌های مخابراتی هرچه زودتر در این ولسوالی نصب شود.
او در صحبت با رادیو آزادی از مسئولان طالبان می‌خواهد که این خاموشی را بشکنند:
«بلخاب یک ساحه وسیع است. مردم مریض عاجل خود را به دلیل عدم ارتباط به وقت معین به شفاخانه‌ها رسانده نمی‌توانند، چرا که بخاطر پیدا کردن وسایط نقلیه ساعت‌ها توسط موترسیکل فاصله‌ها را طی می‌کنند. باید پایه‌های مخابراتی هرچه زودتر در این ولسوالی نصب شود.»
شماری دیگری از باشندگان ولسوالی بلخاب نیز از مقامات محلی حکومت طالبان در سرپل انتقاد می‌کنند و می‌گویند که راه‌های دشوارگذر و کمبود وسایل نقلیه مشکل آن‌ها را دوچندان کرده و بر ضرورت ایجاد خدمات مخابراتی تاکید می‌کنند.
عدم دسترسی به شبکه‌های مخابراتی باعث می‌شود افراد نتوانند در مواقع ضروری با مراکز صحی تماس بگیرند.
سید حسن، یکی از آن‌ها، می‌گوید:
«عدم دسترسی به شبکه‌های مخابراتی باعث می‌شود افراد نتوانند در مواقع ضروری با مراکز صحی تماس بگیرند و در نتیجه بیماران عاجل ممکن است به موقع به شفاخانه‌ها منتقل نشوند. مردم نمی‌توانند با اقوام و دوستان خود در داخل یا خارج از کشور در ارتباط باشند که این وضعیت به‌ویژه برای خانواده‌هایی که اعضای آن‌ها مهاجر یا مسافر هستند، دشوار است.»
وعدۀ حل مشکل مردم
هرچند تلاش‌های مسوًلان محلی و درخواست‌های مردم برای بهبود وضعیت تاکنون به نتیجه ملموسی منجر نشده، اما با آنهم ولسوال بلخاب می‌گوید که برای حل این مشکل تلاش‌ها صورت گرفته است.
احمد حسین سنگر، ولسوال بلخاب:
«نصب آنتن‌های مخابراتی در نقاط استراتژیک ولسوالی بلخاب که مناطق وسیع‌تری را تحت پوشش قرار خواهد داد، در آینده نزدیک انجام می‌شود. ما چندین بار در این باره با مقامات مرکزی ولایت سرپل و مسوًلان شبکه‌های مخابراتی زون شمال برای توسعه و ارائه خدمات حتی در مناطق دورافتاده و صعب‌العبور درخواست کردیم که منتظر عملی آن می‌باشیم.»
مشکلات مخابراتی در بلخاب تنها یک نمونه از چالش‌های گسترده‌تر در افغانستان است.
به نظر شماری از کارشناسان محلی، حل این معضل نیازمند تلاش هماهنگ میان دولت، شرکت‌های مخابراتی و سازمان‌های بین‌المللی است.
آنان می‌گویند رفع این مشکل می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر بهبود کیفیت زندگی مردم و تسهیل ارتباطات در این مناطق داشته باشد.