با وجود انتقادات از طالبان و خواست‌های کشورها و سازمان‌های بین‌المللی برای رعایت حقوق بشر در افغانستان، طالبان سیاست‌هایشان را در این بخش تغییر ندادند.
در سال ۲۰۲۵ هم وضعیت بحرانی حقوق بشر ادامه خواهد داشت و شاید هم در بعضی موارد افزایش پیدا کند.
خالد ایثار، پژوهشگر سازمان رواداری به رادیو آزادی گفت، فکر نمی‌کند که در سال ۲۰۲۵ هم وضعیت موجود تغییر کند.
او گفت: "با توجه به وضعیت کنونی متاسفانه من در سال ۲۰۲۵ نشانۀ بارز و قوی را که یک تغییر جهشی در وضعیت حقوق بشر باشد، نمی‌بینم و برداشت من این است که در سال ۲۰۲۵ هم وضعیت بحرانی حقوق بشر ادامه خواهد داشت و شاید هم در بعضی موارد افزایش پیدا کند. بنا بر این برداشت من این است که مردم افغانستان باز هم با رنج و درد و چالش حقوق بشر مواجه هستند و یک سالِ باز هم پر چالیش و بحرانی را متاسفانه در پیش رو خواهند داشت."
ایثار می‌گوید، وضعیت حقوق بشر در افغانستان به تعامل برخی کشورها با طالبان هم ارتباط دارد و اگر این کشورها حقوق بشر را در اولویت پالیسی‌های خود قرار دهند، ممکن است به تغییر وضعیت در افغانستان کمک کند.
این عضو سازمان حقوق بشری رواداری با وجود این ابراز امیدواری کرد که شاید محکمۀ کیفری بین‌المللی در بارۀ نقض حقوق بشر در افغانستان در سال ۲۰۲۵ برخی اقدامات عملی را روی دست گیرد.
دفتر هیئت معاونت ملل متحد در افغانستان (یوناما) هم ماه گذشته به مناسبت روز جهانی حقوق بشر گفت که محافظت از حقوق بشر در افغانستان تقریباً در حال از بین رفتن است.
یوناما از حکومت طالبان خواسته بود که مکلفیت‌های حقوق بشری را برای زنان، مردان، دختران و پسران به عنوان یک عنصر کلیدی رفاه و آرامی برای نسل‌های آینده قبول کند.
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان در یک پیام صوتی به مناسبت روز جهانی حقوق بشر گفته بود که تمام حقوق مردم از سوی حکومت‌شان تأمین شده است.
طالبان در بیش از سه سال حاکمیت‌شان محدودیت‌های زیادی را به ویژه بر زنان و دختران در افغانستان وضع کردند.
ممنوعیت بر آموزش بالاتر از صنف ششم و تحصیل در پوهنتون‌ها، اجباری شدن حجاب، ممنوعیت سفر بدون محرم در مسیرهای طولانی و ممنوعیت بر ورزش، رفتن به پارک و حمام‌ها عمومی از جمله ممنوعیت‌هایی اند که طالبان در بیش از سه سال گذشته بر زنان و دختران در افغانستان وضع کردند.
همچنان در قانون امر به معروف و نهی از منکر طالبان که چندی قبل تصویب، توشیح و در جریدۀ رسمی نشر شد، چهره و صدای زنان عورت خوانده شده است.
برخی از زنان و دختران می‌گویند که در کمتر از سه و نیم سال گذشته که طالبان بر افغانستان حاکم هستند، فشار بر قشرهای مختلف جامعه به ویژه زنان و دختران افزایش یافته است.
زنان تقریباً صد سال به عقب برگشته اند، تمام پیشرفت و تمام چیزی‌هایی که مربوط به زنان می‌شد، از زنان گرفته شده.
یک فعال حقوق بشر که نخواست نامش در گزارش گرفته شود، به رادیو آزادی گفت:
"در این مدتی که حکومت طالبان در افغانستان مستقر شد، نظام افغانستان رو به سقوط رفت، وضعیت زنان روز‌به‌روز بدتر می‌شود و شرایط برای زنان طوری شده که آنان به همان شرایط دور اول طالبان برگشتند. زنان تقریباً صد سال به عقب برگشته اند، تمام پیشرفت و تمام چیزی‌هایی که مربوط به زنان می‌شد، از زنان گرفته شده و دروازه‌های ترقی به روی زنان بسته شده. این محدودیت‌ها باعث شده که اکثریت زنان ما به کشورهای دیگر مهاجر شوند، اکثریت زنان در وضعیت روحی و روانی خیلی بدی قرار دارند. کلاً شرایط به ضرر زنان تمام شده، متاسفانه هر گفت‌وگویی بوده، هیچ کدام هیچ تاثیری نداشته."
ریچارد بنیت، گزارشگر ویژۀ ملل متحد برای حقوق بشر افغانستان هم در ماه عقرب در گزارش خود از جامعهٔ جهانی خواسته بود که افغانستان را فراموش نکند.
این در حالیست که طالبان در تازه‌ترین مورد زنان و دختران را از تحصیل در انستیتوت‌های طبی منع کردند که این موضوع هم واکنش‌های زیادی را در داخل و بیرون از افغانستان در پی داشت.
