این شورا ناوقت روز جمعه، ۷ ماه جدی، در بیانیه‌ای در مورد افغانستان، با حمایت خود از کار هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان، یوناما و نماینده ویژه سرمنشی این سازمان، از تأثیرات سیاست حکومت طالبان بر افغانستان ابراز نگرانی کرده است.
در این اعلامیه، اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد تأثیرات منفی آن سیاست‌ها و عملکردهای پیهم حکومت طالبان عمیقاً ابراز نگرانی کرده‌اند که به گفته‌ی آنها، حقوق بنیادی بشری و آزادی زنان و دختران را محدود کرده و به این گونه، جلو افغان‌ها را برای پیشرفت و ایجاد یک افغانستان صلح‌آمیز و با ثبات می‌گیرد.
اعضای شورای امنیت از حکومت طالبان خواسته‌اند تا به شمول لغو قانون امر به معروف و نهی از منکر و رفع محدودیت بر آموزش دختران در انستیتوت‌های طبی، این محدودیت‌ها را هرچه زودتر برطرف سازد.
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان، در مورد خواست‌های مطرح‌شده‌ی شورای امنیت سازمان ملل متحد در اعلامیه به پرسش‌های رادیو آزادی پاسخ نداد.
در اعلامیه‌ی شورای امنیت سازمان ملل متحد به بحران بشری و وضعیت اقتصادی در افغانستان، نیاز مبارزه با تروریزم، حمایت از کشت بدیل در برابر کاهش کشت کوکنار و ادامه‌ی نقش سازمان ملل متحد برای یک افغانستان صلح‌آمیز و با ثبات اشاره شده است.
من به‌عنوان یک دختر افغان از نشر فیصله‌ها و اعلامیه‌های سازمان ملل متحد بسیار خوشحال می‌شوم، بخاطری که امید ما را زنده نگه می‌دارد
زنان و دختران افغان در مورد نشر بیانیه‌ها چی می‌گویند؟
در این حال، شماری از دختران و زنان افغان در کنار این که تنها نشر اعلامیه‌ها را کافی نمی‌دانند، توجه سازمان ملل متحد به وضعیت زنان را امیدوارکننده می‌خوانند.
یک باشنده‌ی شهر کابل که بنابر حساسیت موضوع نخواست نامش افشا شود، به رادیو آزادی گفت که در کنار این اعلامیه‌ها، جامعه جهانی باید عملاً وارد اقدام شود:
«من به‌عنوان یک دختر افغان از نشر فیصله‌ها و اعلامیه‌های سازمان ملل متحد بسیار خوشحال می‌شوم، بخاطری که امید ما را زنده نگه می‌دارد و نمی‌خواهد که آرزوی دختران افغان از بین برو.»
لیلا بسیم، یکی از فعالان زن هم می‌گوید که یگانه راه رعایت حقوق بنیادی زنان و تغییر آوردن در سیاست‌های حکومت طالبان، افزایش فشارها بر آنان است: «برای تغییر سیاست‌های طالبان در برابر زنان افغان به فشارهای داخلی و خارجی نیاز است. این فشارها امکان دارد که اقتصادی باشد یا فشارهای دیپلماتیک. اگر حکومت طالبان احساس کند که این فشارها در بخش مشروعیت‌شان تأثیر دارد، امکان دارد که برخی از خواسته‌های ما را قبول کند.»
برای تغییر سیاست‌های طالبان در برابر زنان افغان به فشارهای داخلی و خارجی نیاز است.
همچنان در اعلامیه‌ی شورای امنیت سازمان ملل متحد این هم گفته شده است که پیشرفت‌های مثبت در بخش حقوق زنان برای ایجاد فضای اعتماد با جهان مهم است.
هرچند مولوی عبدالکبیر، معاون سیاسی ریاست‌الوزرای حکومت طالبان، در مصاحبه با تلویزیون ملی تحت کنترل‌شان به‌تازگی گفته که خواهان تعامل مثبت با همه کشورهای جهان هستند، اما آنها به خواست‌های اساسی جامعه جهانی به شمول مشارکت زنان، تأمین حقوق افغان‌ها و ایجاد حکومت همه‌شمول برای به رسمیت شناختن‌شان توجه نکرده‌اند.
حکومت طالبان پس از حاکمیت دوباره در افغانستان، به شمول آموزش و کار، بیشتر حقوق اساسی زنان و دختران را نقض کرده است، اما همواره ادعا کرده که در چوکات شریعت اسلامی به شمول زنان، حقوق همه افغان‌ها را تأمین کرده است. ادعایی که برای افغان‌ها و جامعه جهانی قابل پذیرش نیست.