این آمار نسبت به سال گذشته کاهش ۸۰۰هزار نفر را نشان می‌دهد.
اوچا پیش از این گفته بود که در سال ۲۰۲۴ در این کشور ۲۳،۷ میلیون نفر به کمک‌های بشری نیاز دارند.
در گزارش دفتر هماهنگی امور بشردوستانهٔ ملل متحد که روز سه‌شنبه ۱۷م دسمبر منتشر شد آمده است که در سال آینده بیکاری، قرض‌های داخلی و فقر به گونهٔ گسترده ادامه خواهد داشت و این وضعیت نیم از نفوس این کشور را متاثر خواهد کرد.
درحالی که پیش از این برنامهٔ جهانی غذا ( دبلیو اف پی) خبر داده بود که سال روان ۱۲،۴ میلیون مردم این کشور با عدم مصونیت شدید غذایی روبه‌رو اند .
اوچا افزوده است که این آمار در سال ۲۰۲۵ به ۱۴،۸ میلیون نفر افزایش خواهد یافت.
بحران فقر و دسترسی محدود به خدمات
اوچا گفته است که در سال آینده ۱۴،۳ میلیون نفر با دسترسی محدود در بخش صحی روبه‌رو خواهند شد و ۷،۸ میلیون زن و کودکان به کمک‌های تغذیه نیاز خواهند داشت.
در گزارش اوچا آمده که مردم افغانستان از سوی نظام حاکم با محدودیت‌های وضع شدهٔ روافرون روبه‌رو اند که این خطرات امنیتی برای همه به ویژه زنان و دختران را بیش از پیش افزایش می‌دهد.
به اساس گزارش، شرایط دشوار اقتصادی، خالی‌گاه در بهش انکشاف دوامدار فرصت‌های محدود زندگی و صحت ضعیف و ساختار آموزشی جلو آسایش مردم نیازمند را گرفته و بحران بشری در افغانستان را افرایش می‌دهد.
در همین حال، برخی از افغان‌ها می‌گویند، با بیکاری و فقر شدید مواجه اند و این وضعیت زندگی را به کام شان تلخ کرده است.
همسرم ریش سفید است، پسر کلانم مریض است، ما پول نان خشک را نداریم.
زر بی بی، باشندهٔ ولسوالی سرخ‌رود ننگرهار به رادیو گفت:
«امتحان خداوند است که بالای ما آمده، کار نیست، اگر باشد هم برای مانیست، شوهرم ریش سفید است، پسر کلانم مریض است، ما پول نان خشک را نداریم، این بیماری ما را بیشتر ورخطا کرده.»
یک بانو از خانواده‌های بی‌جا شده که نمی‌خواهد نامش به علت حساسیت موضوع ذکر شود، می‌گوید، زمان نظام جمهوری مخلوع در یک دفتر وظیفه داشت، اما اکنون بی‌کار است و با مشکلات سختی مواجه است.
«من خودم هم بی‌کار هستم، شوهرم در کراچی کار میکند، روزانه صد یا پنجاه افغانی به دست می‌آورد، گذاره ما با آن نمیشه، کودکانم بیشتر اوقات با شکم گرسنه می‌خوابند.»
بیکاری و فقر ما را بسیار ناامید کرده است، در چوکی برای کار نشستیم، اما کار پیدا نکردیم.
ابرار، باشندهٔ ولایت کندز نیز از بیکاری رنج می‌برد، به رادیو آزادی گفت:
«بیکاری و فقر ما را بسیار ناامید کرده است، در چوکی برای کار نشستیم، اما کار پیدا نکردیم، غربت و فقر افزایش یافته، قیمت‌ها بلند است، خدا کند که در وطن کار پیدا شود، مردم جهان دیگر کجا رسیدند، ما هنوز هم در فقر و بی‌چارگی زندگی می‌کنیم.»
این در حالی است که گزارش‌هایی از بیکاری و فقر گسترده در افغانستان پس از روی کار آمدن دپبارهٔ طالبان منتشر شده است.
دفتر هماهنگی امور بشردوستانهٔ ملل متحد در آخرین گزارش خود هشدار داده که علاوه بر فقر گسترده در داخل، بازگشت مهاجران افغان از کشورهای همسایه در سال آینده فشار بیشتری بر خدمات اولیه و منابع محلی وارد خواهد کرد که تلاش‌های کمک با نیازمندان را متاثر خواهد بود.
در گزارش تاکید شده که با افزایش سرما، چالش‌‌های اقلیمی، و تغیرات اقلیمی در سال ۲۰۲۵ خشک‌سالی در افغانستان را بیشتر خواهد کرد.
اوچا گفته است که اداره‌های کمک رسان ملل متحد پلان دارند که در سال آیندهٔ میلادی، به ۱۶،۸ میلیون کمک توزیع کند و برای این کار به ۲،۲۴ میلیارد دالر بودجه نیاز دارد.