یک فعال حقوق زنان که نخواست نامش در این گزارش ذکر شود، می گوید که آنها از دو سال به اینسو علیه قوانین سختگیرانه طالبان مبارزه کرده‌اند. اما اعتراضات آنها بارها با خشونت و سرکوب از سوی طالبان روبه‌رو شده است:
استفاده از شبکه‌های اجتماعی در افغانستان نسبتاً جدید است و بسیاری از جوانان نمی‌دانند چگونه حساب‌های امن ایجاد کنند
"چندین بار ما و دختران دیگر در تظاهرات کردیم، اما متاسفانه دوستان من را طالبان بازداشت کردند و باخود بردند. مامجبور شدیم دیگر تظاهرات نکنیم مبارزه خود را در خانه ها و فضای بسته از طریق رسانه های فیسبوک و گروپ های واتساپ ادامه بدهیم اما باور کنید هنوزم میترسم چرا که طالبان میتوانند ما را از طریق شبکه های اجتماعی ما را پیداکنند."
به گفتۀ این فعال حقوق زنان، اکنون، آنها فعالیت‌های خود را از طریق پلتفورم‌های اجتماعی مانند واتساپ، اکس، زوم و دیگر برنامه‌ها برگزار می‌کنند. ولی او همچنان نگران امنیت دیجیتال است:
"همچنان دوستان ما می گفتند که می توانند از طریق شماره های تلفن می توانند ما را پیدا کنند و من نیز مجبور شدم چندین بار شماره تلفن خود را تغییر بدهم چون من خودم زیاد در مورد امنیت اینترنت و فیسبوک و برنامه های دیگر نمی فهمم همه جیز را خودم همین طور حساب ساختم ."
استفاده از شبکه‌های اجتماعی در افغانستان نسبتاً جدید است و بسیاری از جوانان نمی‌دانند چگونه حساب‌های امن را ایجاد کنند.
سیلوین کلامنت، رئیس رادیو بین‌المللی برای صلح، که از فرانسه فعالیت می‌کند، می‌گوید:
این برنامه‌ها توسط خبرنگاران افغان در تبعید تهیه شده و هفته‌ای دو بار به زبان‌های پشتو و دری از طریق امواج کوتاه برای افغانستان پخش می‌شود
"ما برنامه‌هایی را با همکاری سازمان امنیت سایبری نتنگ تو هاید(Nothing2Hide) راه‌اندازی کرده‌ایم تا از خبرنگاران و مدافعان حقوق بشر محافظت کنیم و به دختران افغان کمک کنیم تا بتوانند یک زندگی اجتماعی دیجیتال داشته باشند. این برنامه‌ها موضوعات متنوعی را شامل می‌شود، مانند ایجاد حساب‌های امن، جلوگیری از حملات سایبری، و استفاده از ابزارهای امن در شرایط اضطراری."
به گفته کلامنت، این برنامه‌ها توسط خبرنگاران افغان در تبعید تهیه شده و هفته‌ای دو بار به زبان‌های پشتو و دری از طریق امواج کوتاه برای افغانستان پخش می‌شود.
پس از بازگشت طالبان به قدرت، محدودیت‌های گسترده‌ای بر رسانه‌های افغانستان وضع شده است؛ از جمله ممنوعیت نشر موسیقی در رادیوها، سانسور گزارش‌های خبری، توقف پخش سریال‌ها در تلویزیون ها، و اجباری شدن پوشاندن چهره زنان در رسانه‌ها.
برخی از خبرنگاران نیز می‌گویند که طالبان محدودیت‌هایی بر استفاده از رسانه‌های اجتماعی، به‌ویژه فیسبوک، وضع کرده‌اند.
به گفته این خبرنگاران، آنان نمی توانند محتوی خلاف میل طالبان را در شبکه های اجتماعی نشرکنند.
نقیب‌الله میرزا‌زاده، کارشناس امنیت سایبری، راه‌اندازی برنامه‌های آموزشی را اقدامی مفید می‌داند. او می‌گوید:
" امروز استفاده امن از شبکه های اجتماعی و اینترنت در هر جامعه‌ای یک نیاز جدی است، اما در جوامعی که سانسور حاکم است، مانند افغانستان، آموزش‌های تخصصی اهمیت بیشتر پیدا می‌کند. یک اشتباه کوچک می‌تواند اطلاعات افراد یا حتی کل تیم را در معرض خطر قرار دهد."