وزارت امور داخله حکومت طالبان گزارش تازه سازمان ملل متحد در مورد ازدیاد تولید تریاک در افغانستتان را رد کرد.

عبدالمتین قانع سخنگوی این وزارت در یک اعلامیه که به روز چهارشنبه نشر کرد گفته که به اساس ارزیابی آنها در جریان یک سال گذشته در تولید مواد مخدر در افغانستان کاهش قابل ملاحظه آمده است.

اداره مبارزه با جرایم و مواد مخدر ملل متحد به روز چهارشنبه با انتشار گزارشی گفت که در جریان سال ۲۰۲۴ تولید تریاک در افغانستان در مقایسه با سال قبل آن ۳۰ درصد افزایش یافته است.

در اعلامیه این اداره گفته میشود که در سال جاری ۴۳۳ تُن تریاک در افغانستان تولید شده است.

در نزدیک به چهار سال سرکوب سیستماتیک زنان و حذف کامل آنان از فضای اجتماعی، سیاسی و آموزشی کشورادامه داشته است.

در بیانیۀ این شبکه همچنان از جامعه جهانی خواسته شده است که نباید گروه طالبان را به رسمیت بشناسد، جنایات گروه طالبان به‌عنوان آپارتاید جنسیتی شناخته شود، و رهبران آنها مورد تحریم و پیگرد بین‌المللی قرار گیرند.

طالبان در ۲۴ اسد ۱۴۰۰ شمسی مطابق به پانزدهم اگست ۲۰۲۱ میلادی پس از سقوط حکومت جمهوری مخلوع، بار دیگر به قدرت در افغانستان برگشتند.

حکومت طالبان در نزدیک به چهارسال حاکمیت شان در کنار دیگر بخش‌ها، محدودیت‌های زیادی را در برابر زنان و دختران وضع کرده‌اند که انتقاد زنان افغان،نهاد های حقوق بشری و کشور های جهان را در پی داشته است.

این سازمان در بیانیه‌ای که روز جمعه، ۸ اگست، منتشر کرده، سرکوب تازهٔ طالبان علیه رسانه‌ها و خبرنگاران را محکوم کرده و خواستار آزادی فوری آنان شده است.

به گفتهٔ آر اس اف، از تاریخ ۲۲ جولای ۲۰۲۵ تاکنون، دست‌کم چهار کارمند و همکار رسانه‌ای در کابل به‌طور خودسرانه توسط ریاست استخبارات طالبان و وزارت امر به معروف و نهی از منکر بازداشت شده‌اند.

سازمان «خبرنگاران بدون مرز» این اقدامات را محکوم کرده و هشدار داده است که روش‌های جدید طالبان، هم آزادی رسانه ها و هم حق برخورداری از محاکم عادلانه را نقض می‌کند.

این نهاد بین‌المللی از جامعهٔ جهانی خواسته که در برابر تلاش طالبان برای خاموش کردن روزنامه‌نگاری، سکوت اختیار نکند.

مرکز خبرنگاران افغانستان روز جمعه با نشر خبرنامۀ گفت که اداره استخبارات طالبان مدیر مسوول و دو گزارشگر یک رادیوی محلی به نام "رادیو نسیم" را در بامیان بازداشت کرده است.

این رویداد نگرانی چندین نهاد حامی رسانه‌ها را از افزایش بازداشت خبرنگاران در افغانستان در پی داشته است.

در خبر گفته شده است که این خانواده‌ها از سوی حکومت طالبان کمک دریافت کرده‌اند.

از سوی دیگر، برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد (یو ان-هبیتات) می‌گوید ادغام موفقیت‌آمیز بازگشت‌کنندگان در جامعه، نیازمند تلاش‌های همه‌جانبه و منظم با همکاری نهادهای محلی است.

سازمان ملل متحد افزوده است که بازگشت شمار زیادی از افغان‌ها به ویژه از ایران به افغانستان، این کشور را با یک وضعیت اضطراری تازه روبه‌رو می‌کند.

آی او ام در اعلامیۀ که روز جمعه(8اگست) منتشر شد، گفته که افغانستان با موج عظیمی از عودت مهاجرین روبرو است و اگر کمک‌های عاجل به این افراد ارائه نشود، ممکن است سیستم‌های موجود از هم بپاشند و میلیون‌ها تن را در معرض خطر جدی قرار دهند.

به گفته IOM، از سپتامبر ۲۰۲۳ میلادی بیش از چهار میلیون افغان از پاکستان و ایران به کشور شان بازگشته‌اند و بیش از یک و نیم میلیون آنها تنها در سال ۲۰۲۵ به افغانستان عودت کرده اند.

این مکاتب در ولسوالی‌های اسپین بولدک، معروف، ارغستان، دند و دامان به هزینه بیش از هفتاد و چهار میلیون افغانی ساخته شده‌است.

مقامات طالبان در قندهار روز جمعه(8 اگست) گفتند که در این مکاتب فضای آموزشی مناسب، امکانات صحی، آب آشامیدنی سالم، تشناب ها و سایر امکانات لازم برای دانش‌آموزان فراهم شده است.

قوماندانی پولیس طالبان در زابل در اعلامیه‌ای گفته که این رویداد به دلیل بی‌احتیاطی در سرک نجاران رخ داده و آتش با کمک اطفائیۀ شهر قلات، مرکز ولایت و مردم منطقه خاموش شده است.

به گفتۀ قوماندانی پولیس طالبان در زابل در نتیجه این تلاش‌ها، از خسارت بیشتر به ارزش حدود ۲۰ میلیون افغانی جلوگیری شده است.

براساس گزارش‌ها، این آتش‌سوزی حدود ۳ میلیون افغانی خسارت به بار آورده است.

براساس گزارش روزنامۀ تورنتو ستار کانادا، این مادر شش فرزند که از افشای نامش خودداری شده و در سال ۲۰۱۸ از افغانستان به ترکیه فرار کرده، می گوید که طالبان در سال ۲۰۱۳ شوهرش را به قتل رسانیدند، زیرا برادرش به نیروهای کانادایی کمک کرده بود.

تورنتو ستار می افزاید، این خانم و پسر ۲۲ ساله مجردش در این هفته، پس از دریافت رد درخواست پناهندگی، از سوی حکومت ترکیه به آنها گفته شده که باید آن کشور را ترک کنند و با اخراج به افغانستان مواجه اند.

حکومت کانادا در جریان جنگ در افغانستان، ده‌ها مترجم زبان و مشاور فرهنگی افغان را استخدام کرده بود تا به حیث چشم و گوش اردو عمل کنند و بسیاری از آنها به کانادا انتقال داده شده اند، اما شماری از اعضای خانواده های آنها ادعا می کنند که در افغانستان با تهدید از سوی طالبان مواجه اند.

براساس گزارش هفته‌نامۀ اشپیگل، تنها در ماه جولای سالجاری بیش از ۳۰۰۰ زن افغان درخواست پناهندگی را در جرمنی ثبت کرده‌اند که دو برابر بیشتر از ماه قبل از آنست.

از آغاز سال ۲۰۲۵ میلادی تا اکنون حدود ۹۵۹۳ زن افغان در جرمنی درخواست پناهندگی داده‌اند، نیمی از این درخواست‌ها از سوی زنانی بوده که قبلاً در جرمنی اقامت داشته‌اند و اکنون درخواست تجدیدنظر یا درخواست وضعیت حمایتی جدید را داده‌اند.

طالبان در سال 2021 میلادی پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از آموزش منع کردند. سپس زنان و دختران افغان از رفتن به پوهنتون ها منع شدند، کار زنان در بسیاری ادارات دولتی و همۀ موسسات و نهادهای غیر دولتی ممنوع اعلام شد. ممنوعیت رفتن زنان به حمام‌های زنانه، پارک‌ها و تفریح‌گاه‌ها، سفر بدون محرم شرعی در مسیرهای طولانی، از موارد دیگر نقض‌ حقوق بشری زنان و دختران افغان از سوی طالبان به شمار می‌رود.

تامی پیگوت معاون سخنگوی وزارت امور خارجۀ امریکا روز پنجشنبه(7 اگست) در یک کنفرانس خبری در واشنگتن دی سی گفت، پروسۀ ویزه های خاص مهاجرت (SIV) سالها است که ادامه دارد و ادارۀ رئیس جمهور ترمپ این برنامه را در اولویت قرار می‌دهد.

برنامه SIV برای افغان‌هایی است که با نیروهای امریکایی و نمایندگی‌های دیپلوماتیک آن کشور در افغانستان کار کرده‌اند و اینک می‌خواهند که به امریکا پناهنده شوند.

با وجود حمایت دیرینۀ جمهوریت خواهان و دموکرات ها در امریکا، ویزۀ خاص مهاجرت (SIV) با آزمون ها از جمله پروسس آهسته، موانع لوژستیکی و نگرانی های امنیتی مواجه بوده است.

سوسن فرگوسن(Susan Ferguson) نماینده ویژه زنان سازمان ملل متحد، روز پنجشنبه(7 اگست) گفت که زنان و دختران آسیب پذیر عودت کننده، در معرض خطرات بیشتر قرار دارند.

خانم فرگوسن افزوده که به بودجه بیشتر نیاز است تا حمایت اختصاصی مورد نیاز زنان افغان فراهم شده و اطمینان حاصل شود که زنان کارمند امور بشری برای رسیدگی در محل حضور دارند.

کمبود سرپناه یکی از مشکلات اساسی عودت کنندگان در افغانستان محسوب می شود و براساس گزارش ها، در حال حاضر تنها ۱۰ درصد خانواده‌هایی افغان که سرپرستی آن را زنان برعهد دارند، در سرپناه‌های دایمی زندگی می‌کنند.