امروز ۲۵م نوامبر روز جهانی «محو خشونت در برابر زنان» است.این روز در حالی تجلیل می‌شود که سازمان ملل متحد و عفو بین‌الملل می‌گویند، در حال حاضر زنان در افغانستان با تبعیض جنسیتی و خشونت جدی روبه‌رو هستند.
هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) و بخش زنان این سازمان (یو ان ومن) در یک اعلامیۀ مطبوعاتی مشترک در مورد کمپین ۱۶ روزهٔ جلوگیری از خشونت علیه زنان به روز دوشنبه ۲۵م نوامبر گفته‌اند که هنوز هم خشونت در برابر زنان افغانستان در بلندترین سطح است. به گفتهٔ آنان، تبعیض در همه بخش‌ها سبب شده که خشونت در برابر زنان بیشتر از پیش افزایش یابد.
در اعلامیه آمده است که با از بین رفتن ایجاد مساوات در افغانستان، دسترسی زنانی که خشونت را تجربه کرده‌اند به خدمات همه‌جانبه و باکیفیت عمیقاً کاهش یافته، در حالی‌که به گفتۀ این سازمان‌ها نیازمندی به این خدمات بیشتر شده است.
این اداره‌های ملل متحد از حکومت طالبان خواسته‌اند که خشونت در برابر دختران و زنان افغان را پایان دهند و جلو همهٔ آن خشونت‌ها را بگیرند که سبب از بین رفتن همه حقوق زنان و تبعیض سیستماتیک شده است.
از سوی دیگر، سازمان عفو بین‌الملل در صفحۀ ایکس (توئیتر سابق) خود در کمپین ۱۶ روزهٔ محو خشونت علیه زنان، به شمول جامعۀ جهانی تأکید کرده و خواسته است که دختران و زنان افغان، به‌ویژه فعالان حقوق زن و کسانی که در برابر طالبان صدا بلند می‌کنند، از سوی آن‌ها با تبعیض سیستماتیک و خشونت روبه‌رو هستند.
این سازمان از جامعۀ جهانی خواسته است که طالبان را در این بخش مجبور به پاسخ‌گویی کنند.
این در حالی‌ست که برخی از جنبش‌های زنان و زنان معترض افغان می‌گویند زنان در حال حاضر در افغانستان «با بدترین خشونت» روبه‌رو هستند.
جنبش خودجوش زنان معترض در اعلامیۀ فرستاده‌شده به رسانه‌ها گفته‌اند که محدودیت‌های وضع‌شده بر زنان و دختران افغان از سوی حکومت طالبان با گذشت هر روز تأثیرات مخربی در برابر نیم از نفوس جامعه افزایش می‌دهد.
در همین حال، جنبش دیگر اعتراضی زنان زیر نام «شنبه‌های ارغوانی» نیز جامعۀ جهانی را در مبارزه در بخش خشونت علیه زنان و دختران افغان ناکام خوانده است.
یک عضو این جنبش که نامش ذکر نشده است، اعلامیۀ این جنبش را در یک ویدیو به خوانش گرفته که در بخشی از آن آمده است:
«عادی‌سازی روابط با طالبان و عدم پاسخ قاطع به جنایات این گروه، یک اشتباه ستراتیژیک به سطح سیاست جهانی است که نه تنها ارزش حقوق بشر را چشم‌انداز می‌کند بلکه سبب می‌شود که خشونت، تبعیض جنسیتی و افراطیت گسترده شود.»
زنان معترض افغان و فعالان حقوق زن در اعلامیه‌های جداگانه به محدودیت‌های مختلف طالبان در برابر زنان، بازداشت‌ها، شکنجه، ازدواج زیر سن و منع زنان از تحصیل و کار در سه سال گذشته اشاره کرده‌اند و گفته‌اند که این ثبوت «بدترین خشونت» در برابر زنان افغان است.
لیمه امیری، باشندۀ کابل و فعال حقوق زن، در این مورد به رادیو آزادی گفت:
«در حال حاضر بیشتر زنان و دختران افغان با محدودیت حکومت فعلی طالبان روبه‌رو اند. بدبختانه، تا اکنون در این مورد نه جامعۀ جهانی و نه کشورهای دیگر توجه نمی‌کنند. زنان افغان از جامعۀ جهانی و سازمان‌های جهانی ناامید شده‌اند، به خاطر که آن‌ها این‌جا در برابر خشونت علیه زنان هیچ اقدام انجام نداده‌اند.»
رقیه ساعی، یکی دیگر از زنان معترض که رهبری یک جنبش اعتراضی زنان را نیز به عهده دارد، می‌گوید زنان افغان نسبت به دیگر کشورهای جهان در بدترین وضعیت قرار دارند و اکنون فرصت مهمی برای حمایت از آن‌ها است.
خانم ساعی به رادیو آزادی گفت:
«باید به وضعیت زنان افغان رسیدگی شود و جدا در این مورد توجه شود، زیرا زنان افغان زیر حاکمیت طالبان نه تنها در بخش سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی حذف شدند، بلکه با بی‌کاری، وضعیت بد اقتصادی و دیگر مشکلات نیز روبه‌رو اند.»
این در حالی‌ست که ۲۵ نوامبر، روز جهانی محو خشونت علیه زنان است.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد این روز را در ۱۷م نوامبر ۱۹۹۹ تصویب کرد. هدف از این روز، نشان‌دادن تعهد هر کس در سراسر جهان برای مبارزه علیه خشونت علیه زنان گفته شده است.
