به ادامهٔ نگرانی‌ها از وضعیت نامناسب حقوق بشر به ویژه حقوق زنان و دختران در افغانستان، سازمان ملل متحد می‌گوید، محرومیت زنان در افغانستان نشان دهندهٔ عقب‌گرد از اساسات حقوق بشر است.
امینه محمد، معاون سرمنشی سازمان ملل متحد روز پنج‌شنبه ۲۴ اکتوبر در یک نشست مربوط به زنان شورای امنیت گفت:
«محرومیت شدید زنان از حکومت‌داری و اجتماع در افغانستان، عقب‌گرد آشکار در بخش حقوق زنان را نشان می‌دهد، مهم است که ما تعهدات خود را در بخش حمایت از افغانستان و زنان عملی کنیم، و برای دفاع از حقوق آن‌ها در هرجا و هر فرصت به حمایت خود ادامه بدهیم.»
او گفت، برای دستیابی به حقوق زنان در افغانستان نیاز به تلاش و هماهنگی بیشتر است.
سیما باوهوس، رئیس اجرایی بخش زنان ملل متحد در نشست شورای امنیت در مورد زنان گفته که میلیون‌ها دختر و زن در افغانستان از حقوق ابتدایی شان محروم شده‌اند و مانند زندانی‌ها زندگی می‌کنند:
«ما از ترس میلیون‌ها زن و دختر افغان یاد‌آوری می‌کنیم که از آموزش، آینده و صدای شان محروم هستند، آن‌ها مجبور شدند تا خاموش باشند، و در خانه‌های شان مانند زندانی زندگی کنند.»
مسئولان حکومت طالبان به تازگی در مورد نگرانی‌های حقوق بشری به پرسش‌های رادیو آزادی پاسخ ندادند، اما پیش از این بارها مدعی شده‌اند که حقوق همه به ویژه زنان به گفتهٔ آن‌ها در‌چارچوب شریعت اسلام در افغانستان تامین است.
طالبان با حاکمیت دوبارهٔ شان در افغانستان برعلاوهٔ محدودیت بر آموزش و کار زنان، محدودیت‌های زیادی بر آن‌ها وضع کرده‌اند.
به تازگی کشورهای عضو در شانزدهمین اجلاس سازمان بریکس، بر تامین حقوق اساسی زنان، دختران و اقلیت‌های قومی در افغانستان تاکید کرده‌اند.
شکریه بارکزی عضو پیشین پارلمان افغانستاان و فعال حقوق زنان می‌گوید، محدودیت‌های طالبان بر زنان و دختران افغان خلاف اصول انسانی و اسلامی است:
« من فکر می‌کنم که تا‌اکنون حقوق تعریف شدهٔ افغان‌ها در حکومت طالبان مشخص نیست، برای طالبان لازم است که بر پالیسی‌هایش تجدید نظر کند، تعریف که آن‌ها از شریعت اسلام دارند حتی کشورهای اسلامی را در برابر شان واکنش نشان دادند، تنها افغانستان در جهان کشور اسلامی نیست، بلکهٔ کشورهای دیگر نیز وجود دارد که آنجا مردم به آرامی و‌با عزت زندگی می‌کنند.»
گفتنی‌ست، ملل متحد در حالی این اظهارات را در مورد وضعیت بشری در افغانستان مطرح می‌کند که نزدیک به یک هفته پیش سازمان عفو بین‌الملل گفته بود، تنها در گفتار جلو رویکرد سرکوب‌گرایانهٔ طالبان گرفته نمی‌شود بلکهٔ اقدامات قوی باید در این بخش انجام شود و حکومت‌ها طالبان را حسابده قرار دهند.
