پس از حاکمیت مجدد طالبان در افغانستان، شکایت مردم این کشور از مشکلات اقتصادی بیشتر شده است. برخی خانواده‌ها میگویند که با گذشت هر روز وضعیت اقتصادی برایشان دشوارتر می‌شود.
برنامۀ جهانی غذا گفته که ۱۲ میلیون نفر در این کشور نمی‌دانند وعده غذایی بعدی خود را چگونه تأمین کنند.
در این گزارش، زندگی یک زن بی‌سرپرست به تصویر کشیده شده که با مشکلات اقتصادی روبه‌رو است و حتی تهیه نان خشک برایش دشوار شده است.
زینب، زن ۳۲ ساله ساکن شهر کابل و مادر پنج فرزند است.
همسر او چهار سال پیش به دلیل اعتیاد به مواد مخدر ناپدید شده و مسئولیت سرپرستی فرزندان بر عهده او قرار گرفته است.
او می‌گوید که در شرایط اقتصادی بد، زندگی‌شان تحت فشار آمده و حتی برخی اوقات نان خشک برای خوردن ندارند و شب‌ها گرسنه می‌خوابند.
"امشب شخصاً خودم که خداوند شاهد است اولادهایم نان و چای خوردند. نان خشک ما کم بود اما خودم همین حالا گرسنه هستم. سرم زیاد درد می‌کند. همین‌جا نماز خواندم و گریه کردم و گفتم که خدایا مشکلات زندگی ما را خودت رفع بساز. تکلیف روانی برایم پیدا شده است."
زینب در گفت‌وگو با رادیو آزادی گفت که پس از ناپدید شدن همسرش، در دوران جمهوریت مخلوع، شغلی در یکی از مؤسسات خصوصی به عنوان آشپز داشت و نان‌آور خانه بود. اما با بازگشت طالبان به قدرت، از کار کردن منع شده است.
او به رادیو آزادی بیشتر می‌گوید:
"همین حالا شش ماه از کرایۀ خانه باقی‌دار هستم. ماهانه دو هزار افغانی کرایۀ خانه می‌دهم. وضعیت افغانستان حالا زیاد خراب شده است."
مشکل زینب، مشکلی است که دیگران نیز با آن مواجه‌اند.
سیمین، زن ۴۲ ساله که سرپرستی خانواده‌ای پنج‌نفره را بر عهده دارد، نیز می‌گوید که با مشکلات اقتصادی زیادی روبه‌رو است.
"پیش یک خواهرخوانده‌ام رفتم، پیاز و کچالو نداشتم. کمی پیاز برایم داد و شصت افغانی که از دکان کچالو بخرم. دلم از زندگی بد شده. از یک طرف از خانۀ کرایی جوابم داده‌اند. برایم ده روز مهلت داده‌اند. حیران مانده‌ام که چه کنم."
مردم افغانستان در حالی از وضعیت بد اقتصادی شکایت دارند که سازمان جهانی غذا در تاریخ ۱۷ سپتمبر، با انتشار بیانیه‌ای در صفحۀ اکس (تویتر سابق) اعلام کرد که از هر چهار نفر در افغانستان، تنها یک نفر به "نان خشک" دسترسی دارد.
در ادامه بیانیه آمده است که نان خشک یکی از غذاهای اصلی افغان‌ها است و این سازمان برای نجات زندگی میلیون‌ها خانواده خواستار کمک‌های غذایی شده است.
برنامه جهانی غذا هشدار داده است که در حال حاضر ۴ میلیون کودک و زن باردار در افغانستان به سوءتغذیه مبتلا هستند. این سازمان اعلام کرده که برای ادامه فعالیت‌های خود در شش ماه آینده به ۶۷۷ میلیون دالر به‌طور فوری نیاز دارد.
فرحت رحمان، یکی از فعالان اجتماعی، درباره مشکلات اقتصادی مردم افغانستان می‌گوید که وضعیت بد اقتصادی به‌ویژه بر زندگی زنان تأثیر گذاشته است.
"زنان همواره زیر فشار بوده‌اند و حتی خطر حذف زنان از جامعه هم وجود دارد. طالبان به زنان اجازه کار نمی‌دهند. زنان را میخکوب در خانه‌ها کردند و این بیشتر بالای اقتصاد خانواده‌ها و اقتصاد کشور تأثیرات خود را گذاشته است. در این جریان بیشتر خانم‌ها را تحت فشار قرار داده است."
او برای رسیدگی به این مشکلات راه‌حل‌هایی پیشنهاد می‌کند.
"حالا که جامعۀ جهانی و WFP متوجه این موضوع شده‌اند، باید با فشارهای دیپلماتیک و فشارهای جامعۀ جهانی طالبان را نگذارند که به برنامه‌های اقتصادی دخالت و دسترسی داشته باشند. کمک‌ها باید زیاد شود و مستقیم از طریق مؤسسات مستقل که تحت تأثیر طالبان نباشند، توسط سازمان ملل متحد باید به مردم برسد."
