در حالی که مقام‌های کمیتهٔ ملی تربیت بدنی و ورزش حکومت طالبان، ورزش زنان را در پارک‌های جداگانه با رعایت حجاب اسلامی جایز می‌خوانند، برخی از ورزشکاران زن و باشندگان شهر کابل این اظهارات را عوام‌فریبانه می‌دانند.
آنان می‌گویند که پیش از حاکمیت دوبارهٔ طالبان نیز آن‌ها جدا از مردان و با رعایت حجاب اسلامی در مکان‌های مناسب ورزش می‌کردند.
نگینه عظیمی، ورزشکار زن و باشندهٔ شهر کابل، به رادیو آزادی گفت:
«قبلاً هم ورزش می‌کردیم، از مردان مکان‌های ورزش ما جدا بود، اما با آمدن دولت فعلی محدودیت‌های همه‌جانبه بر خانم‌ها، ورزش، کار وضع شده و حالا بدون مردان از خانه بیرون شدن مشکل است.»
یک بانو دیگر و عضو تیم ملی تکواندو که نمی‌خواهد به علت حساسیت موضوع نامش در گزارش گرفته شود، می‌گوید آرزو داشت که به نمایندگی از افغانستان در میدان‌های بین‌المللی بازی کند، اما به‌خاطر محدودیت‌های طالبان، آرزوهای او ناتمام ماند:
«ده سال از شروع ورزش و هفت سال از حضورم در تیم ملی تکواندو می‌گذرد، اما متأسفانه با آمدن طالبان، دیگر نمی‌توانم ورزش کنم، زیرا به زنان اجازهٔ ورزش نمی‌دهند. اکنون هر نوع فعالیتی را در خانه‌ها و مکان‌های مخفیانه و با ترس تمرین می‌کنیم.»
سحر، باشندهٔ شهر کابل، در این مورد می‌گوید:
«اگر ما قبلاً هم ورزش یا دیگر فعالیت‌ها را انجام می‌دادیم، از مردها جدا بودیم و اوقاتش نیز متفاوت بود، اما حالا چرا طالبان در هر موضوع زنان را محکوم می‌کنند؟»
این در حالی است که احمد الله وثیق، رئیس کمیتهٔ ملی تربیت بدنی و ورزش در کنترل حکومت طالبان، گفته که ورزش برای مرد و زن مهم است و زنان می‌توانند با رعایت حجاب اسلامی در پارک‌های جداگانه که از سوی شاروالی کابل تأسیس می‌شود، ورزش کنند.
او روز شنبه، ۷ سپتامبر، در یک نشست خبری گفت که شاروالی کابل روی پلانی کار می‌کند که در بعضی نقاط شهر کابل پارک‌های ویژهٔ زنان را تأسیس کند.
اما نعمت الله بارکزی، سخنگوی شاروالی کابل، در صحبت با رادیو آزادی در مورد داشتن چنین پلان اظهار بی‌خبری کرد.
این سخنان در حالی بیان شده که اخیراً با نافذ شدن قانون امر به معروف و نهی از منکر طالبان، پوشیده بودن صورت و تمام بدن زن الزامی دانسته شده و صدای آنان نیز عورت عنوان شده است.
بعد از به قدرت رسیدن دوبارهٔ طالبان در افغانستان، زنان و دختران افغان، به‌شمول ورزش و رقابت‌ها، از فعالیت در بخش‌های مختلف اجتماعی منع شدند.
پیش از این، به‌شمول کمیتهٔ بین‌المللی المپیک، نهادهای مختلف از طالبان خواسته‌اند که هرچه عاجل محدودیت‌های وضع‌شده علیه زنان را بردارند و به آن‌ها به‌گونهٔ مصون اجازهٔ ورزش بدهند.
سازمان نظارت از حقوق بشر در ماه اپریل سال روان با نشر یک گزارش از کمیتهٔ بین‌المللی المپیک خواسته بود که به‌خاطر محدودیت طالبان در برابر ورزش زنان، کمیتهٔ ملی المپیک افغانستان تحت کنترل طالبان را از اشتراک در مسابقات محروم کند.
