سازمان حقوق بشری موسوم به «رواداری» ادعا می‌کند که موارد نقض حقوق بشر در افغانستان در شش ماه نخست سال روان میلادی در مقایسه با زمان مشابه در سال ۲۰۲۳، به‌طور قابل توجهی افزایش یافته است.
این سازمان در گزارش خود که دوشنبه دوازدهم اگست منتشر کرده، گفته است که در شش ماه اول امسال ۳۶ تن به زور لادرک شده‌اند، درحالی‌که در سال گذشته این رقم ۱۱ نفر بوده است.
در کنار این، امسال ۶۱۴ تن به گونه خودسرانه بازداشت شده‌اند، اما سال قبل این رقم ۲۲۲ تن بوده است.
در گزارش آمده که به همین گونه حکومت طالبان ۲۵۲ تن را به اتهام همکاری با مخالفان مسلح بازداشت کرده‌است، اما سال گذشته ۵۳ تن به این اتهام بازداشت شده بودند. به همین‌گونه، تعداد کشته‌شده‌ها در زندان به اثر شکنجه ۱۲ تن بوده که در سال گذشته این رقم ۱۰ تن بوده است.
بر اساس این گزارش، تعداد تطبیق جزاهای به گفتۀ رواداری "ظالمانه و غیرانسانی" در سال جاری ۱۵۱ رویداد و در سال گذشته ۶۹ رویداد بوده است.
در همین حال، شهرزاد اکبر، رئیس سازمان رواداری، به رادیو آزادی می‌گوید: "بدبختانه که در رویدادهای تخطی از حقوق بشر در بخش‌های سیاسی و مدنی افزایش آمده است. یعنی موارد لادرک کردن‌های اجباری در شش ماه نخست امسال در تناسب به سال قبل افزایش داشته است، شمار بازداشت‌های خودسرانه و غیرقانونی زیاد شده‌است، وضعیت حقوق بشری در برابر دختران و زنان بدتر شده و محدودیت‌های تازه بر آنان بیشتر شده‌است."
این سازمان در گزارش خود این را هم گفته که حکومت طالبان در این مدت به تطبیق پالیسی‌های سخت‌گیرانه و محدودیت‌های خود در برابر زنان و دختران ادامه داده و اقلیت‌های قومی، زبانی و مذهبی را از حقوق مدنی، سیاسی، خدمات صحی، اجتماعی و دسترسی به عدالت محروم کرده‌اند.
سازمان رواداری گفته است که گزارش این سازمان گزارش‌های شاهدان عینی، فعالان مدنی، قربانیان رویدادها، مدافعان حقوق بشر و سازمان‌های بین‌المللی از رویدادهای مختلف در ۳۱ ولایت افغانستان را نشان می‌دهد.
در این حال شماری از مردم عام هم ادعا می‌کنند که در زمان‌های متفاوت از سوی حکومت طالبان بازداشت و به شدت شکنجه شده‌اند.
یک باشنده شهر کابل به دلیل حساسیت موضوع به شرط افشا نشدن نام و تغییر صدایش به رادیو آزادی گفت که نزدیک به سه ماه پیش از سوی طالبان بازداشت شده بود: "روزی‌که مرا بازداشت کردند، در حالت بدی بود، با برخورد زشت و دشنام دادن مرا به موتر انداختند و کلاه سیاه را به سرم انداختند و دست‌هایم را ولچک کردند.
یک باشنده شهر کابل به دلیل حساسیت موضوع به شرط افشا نشدن نام و تغییر صدایش به رادیو آزادی گفت که نزدیک به سه ماه پیش از سوی طالبان بازداشت شده بود: "روزی‌که مرا بازداشت کردند، در حالت بدی بود، با برخورد زشت و دشنام دادن مرا به موتر انداختند و کلاه سیاه را به سرم انداختند و دست‌هایم را ولچک کردند، در وضعیت بدی بسته‌ام کرده بودند که حتی چند روز بعد آن داغ‌ها در دستانم معلوم می‌شد. به یک ریاست خود مرا بردند، مرا لت‌وکوب کردند. یک زمانی‌که من می‌خواستم تشناب بروم، مرا به تشناب نبرده، بلکه با تفنگچه به شانه‌هایم می‌کوبیدند که تو دروغ می‌گویی."
این شخص می‌گوید که پدرش هنوز هم به اتهام نامعلوم در زندان طالبان است.
از سوی دیگر، رمضان ځیرک فرمانده امنیه پیشین ولسوالی قره‌باغ ولایت غزنی در نظام جمهوری پیشین به رادیو آزادی ادعا کرد که روز چهارشنبه هفته گذشته مسئولین استخبارات پسر ۱۵ ساله‌اش را به خاطر وظیفه قبلی او با خود بردند.
او مدعی شد: "بدبختانه روز چهارشنبه طالبان به خانه من رفته بودند و آن‌جا پسر ۱۵ ساله مرا با خود بردند، هرچند او هیچ جرمی ندارد و پسر به جرم پدر بازداشت شده نمی‌تواند."
آقای رمضان ځیرک می‌گوید که از افغانستان بیرون رفته است.
ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان و خلیل همراز سخنگوی ریاست استخبارات حکومت طالبان تا نشر این گزارش به پرسش‌های رادیو آزادی در پیوند به این ادعاها و گزارش نشر شده پاسخ ندادند، اما حکومت طالبان پیش از این این‌گونه ادعاها را بی‌بنیاد خوانده است.
این در حالی‌ست که پیش از این نیز به شمول سازمان ملل متحد، نهادهای مختلف حقوق بشری حکومت طالبان را به نقض حقوق بشر متهم کرده‌اند و گفته‌اند که پس از به قدرت رسیدن طالبان وضعیت بشری در افغانستان روز به روز بدتر شده‌است.
