صندوق نجات کودکان (سیف د چلدرن) در مورد وضعیت آسیب‌دیدگان حوادث طبیعی و تغییرات اقلیمی به شمول کودکان در افغانستان نگرانی کرده است. این سازمان در گزارش تازه‌ای که روز سه‌شنبه ششم اگست منتشر کرده، می‌گوید که در شش ماه نخست سال روان میلادی ۳۸ هزار و ۴۸۸ تن از خانه‌هایشان بی‌جا شده‌اند که نیمی از آن‌ها کودکان هستند.
این سازمان افزوده که این رقم بیشتر از آمار تمام سال گذشته میلادی است. در سال ۲۰۲۳، تعداد افراد بی‌جا شده به دلیل بارندگی‌ها و سیلاب‌ها ۳۷ هزار و ۷۶ تن بوده‌است. سیف د چلدرن می‌گوید که افغانستان یکی از کشورهایی است که بیشترین تعداد کودکان آن به دلیل تغییرات اقلیمی بی‌خانمان شده‌اند.
در این گزارش آمده که در شش ماه گذشته ۲۵ ولایت افغانستان با سیلاب‌های ویران‌گر، بارندگی‌های شدید، زلزله‌ها، افزایش گرمی، طوفان‌ها و خشک‌سالی شدید روبه‌رو بوده‌است.
در گزارش به نقل از ارشد ملک، رئیس صندوق نجات کودکان (سیف د چلدرن) در افغانستان، آمده که بحران اقلیمی موجب بحران بشری در افغانستان شده و مردم را از خانه‌هایشان آواره می‌کند، منابع آبی را تخریب می‌سازد و دسترسی کودکان به مکتب را دشوار می‌کند. به‌گفته او، این وضعیت تأثیرات منفی زیادی بر زنده‌گی کودکان داشته و نوزادان در افغانستان اکنون با خشک‌سالی به میزان ۵،۳ برابر بیشتر از ۶۰ سال گذشته مواجه‌اند.
صندوق نجات کودکان (سیف د چلدرن) گزارش کرده که به دلیل بحران خشک‌سالی، کندهار به‌عنوان آسیب‌پذیرترین ولایت در افغانستان شناخته شده‌است. در این گزارش به نقل از سازمان ملل متحد آمده است که در دهه‌های اخیر بسیاری از مردم افغانستان به دلیل جنگ‌ها و ناامنی‌ها از خانه‌های خود آواره شده‌اند، اما از سال ۲۰۲۲ به این‌سو، تغییرات اقلیمی باعث شده که تعداد زیادی از مردم در داخل کشور از مناطق خود بی‌جا شوند.
از سوی دیگر، خانواده‌های زیادی که در نتیجه بلایای طبیعی آواره شده‌اند، از عدم سرپناه و مشکلات بشری زیاد رنج می‌برند.
ثواب گل، یکی از باشندگان ولسوالی بتی‌کوت ولایت ننگرهار که به تازه‌گی از طوفان‌ها آسیب دیده است، به رادیو آزادی گفت:
"طوفان دیوار بزرگ خانه و سپس اتاق‌های ما را ویران کرد. در آن زمان اعضای خانواده ما در اتاق‌ها نشسته بودند و اکنون به دلیل صدای زیاد برای برخی از آن‌ها مشکلات عصبی ایجاد شده‌است. کودکان ما خیلی ترسیده‌اند، آب پاک نداریم. در قریه ما برای ۳۰۰ خانه یک چاه آب است که آن هم بسیار دور است."
عزت‌الله، یکی از باشندگان ولسوالی کوت که در اواخر ماه گذشته در نتیجه طوفان‌ها هفت عضو خانواده‌اش را از دست داده، می‌گوید که خانواده‌اش اکنون با مشکلات زیاد بی‌سرپناهی مواجه است:
"این حادثه که در ولسوالی سرخ رود رخ داده، اکنون ما آن‌ها را به ولسوالی کوت منتقل کرده‌ایم، اما مشکل بزرگ آن‌ها نداشتن سرپناه است و اکنون خانه و سرپناه ندارند."
از سوی دیگر، بغلان نیز امسال شاهد سیلاب‌های شدیدی بوده‌است.
روشن، یکی از باشندگان این ولایت، می‌گوید:
"ما در وضعیت بد، گرسنه، تشنه، بدون پول و پیسه در خیمه‌ها زندگی می‌کنیم. این‌جا بسیار گرم است که ما و کودکان ما را می‌سوزاند. آب پاک نداریم. تنها یک تانکر آب در این‌جا وجود دارد که مقدار کمی آب می‌دهد و اگر هم آب نداشته باشد، هیچ آب نیست."
این درحالی‌ست که بر اساس گزارش صندوق نجات کودکان (سیف د چلدرن)، افغانستان به دلیل تأثیرات تغییرات اقلیمی، ششمین کشور آسیب‌پذیر در جهان است و به دلیل بحران‌های ناشی از آن، قادر به رسیده‌گی به خسارات ناشی از آن نیست. این سازمان به نقل از سازمان ملل متحد اعلام کرده که در افغانستان از هر هفت افغان، یکی به طور دراز مدت آواره می‌شود که این رقم، درجه اول در جنوب آسیا و درجه دوم در جهان را دارد.
