سازمان جهانی صحت (دبلیو اچ او) می‌گوید که از آغاز سال روان میلادی تا کنون ۱۶۰ تن در نتیجهٔ بیماری سرخکان در افغانستان جان باخته‌اند.
این سازمان در یک گزارش تازهٔ خود که ناوقت روز پنجشنبه (۱۱ جولای) منتشر کرده گفته است از آغاز سال ۲۰۲۴ میلادی ۳۶,۶۱۸ مورد مشکوک سرخکان در افغانستان به ثبت رسیده‌است.
«دبلیو اچ او» می‌افزاید که این موارد بیشتر از سال ۲۰۲۳ و دو سال قبل آن را نشان می‌دهد.
بر اساس گزارش سازمان جهانی صحت، از این میان ۲۹,۳۲۶ تن یعنی ۸۰ درصد شان کودکان زیر پنج سال و ۱۶,۵۸۲ تن یعنی ۴۵ درصد شان زنان اند.
در گزارش آمده است که از آغاز سال ۲۰۲۴ خوست بالاترین میزان موارد مشکوک سرخکان را داشته و بلخ، سمنگان و جوزجان پس از آن قرار دارند.
خانواده‌های افغان: دسترسی ما به دوا و مراکز صحی محدود است
برخی از خانواده‌ها که کودکان‌شان مبتلا به سرخکان هستند می‌گویند، دسترسی کمتری به مراکز صحی و دوا دارند.
کریم‌الله، باشندۀ قریهٔ سرکی بوری خوست به رادیو آزادی گفت:
"دو دختر من و یک بردارزاده‌ام، سرخکان گرفته بودند، دو سه - روز را بسیار سخت سپری کردند و آن‌ها را بردیم پیش داکتر شخصی، ما در یک جای دور دست زنده‌گی می‌کنیم، امکانات وجود ندارد، کلینیک است، اما امکانات آن محدود است، از حکومت می‌خواهیم امکانات را فراهم کند برای ما این‌جا نفوس زیاد زنده‌گی می‌کنند."
مریم باشندهٔ ولسوالی چهارکین ولایت بلخ می‌گوید که سه کودک دارد که یکی از آن‌ها به بیماری سرخکان مبتلا شده‌است.
مریم به رادیو آزادی گفت:
"یک طفل زیر پنج سال دارم، مرض سرخکان گرفته، در قریهٔ ما مرکز صحی نیست، به شفاخانه به شهر بردم تا واسطه قوی نداشته باشی داکتران نمی‌بینند، تداوی خانه‌گی هم کردیم، اما وضعیت‌اش بهبود نیافته است."
داکتران یکی از علت‌های افزایش بیماری سرخکان به ویژه نزد کودکان و زنان را برگشت مهاجران افغان به کشور عنوان می‌کنند.
دکتران: بازگشت مهاجرین از پاکستان یکی از عوامل افزایش سرخکان است
داکتر فرید‌الله عمری، متخصص بیماری‌های ساری در شفاخانهٔ انتانی کابل در این مورد به رادیو آزادی گفت: "یگانه راه جلوگیری از سرخکان تطبیق واکسین است، مهاجرت یعنی مهاجرینی‌که از یک کشور به کشور خود عودت کردند و بیشتر شان واکسین‌شان را به گونهٔ مکمل دریافت نکرده و عدم آگاهی بین مردم است که تا هنوز مردم در قریه‌ها و ولسوالی‌ها نمی‌دانند که سرخکان بیماری است."
به‌گفتهٔ داکتر عمری، تداوی خودسرانه و استفاده از داروهای بینسخه نیز در بلند رفتن سرخکان نقش دارد.
متخصصان بخش صحی می‌گویند، سرخکان یک بیماری ساری است و فرد مصاب باید از دیگران تا زمان صحتمند شدن، دور نگهداشته شود.
با این حال پیش از نیز سازمان جهانی صحت در آغاز ماه سرطان سال روان از افزایش بیماری سرخکان در افغانستان خبر داده بود.
آن زمان نیز واقعات مشکوک به ترتیب در ولایت‌های خوست، بلخ، سمنگان و جوزجان به ثبت رسیده بود.
«دبلیو اچ او» همچنان پیش از این گفته بود که به طور مجموعی ۳۳,۳۳۴ واقعه مشکوک بیماری سرخکان ثبت شده که از این میان ۱۴۳ تن جان باخته اند.
گفتنی‌ست که سال روان به علت سیلاب‌های پیهم و برگشت مهاجران به افغانستان، گسترش بیماری‌های ساری بیشتر شده‌است.
