پس از آن‌که حکومت پاکستان تعلیق اخراج افغان‌های فاقد اسناد از این کشور را رد کرد، مهاجران افغان در پاکستان نگران سرنوشت‌شان هستند.
ممتاز زهرا بلوچ، سخنگوی وزارت خارجه پاکستان، روز چهارشنبه در یک پیام کتبی به رادیو مشال، بخش پاکستان رادیو آزادی گفت که «روند اخراج مهاجرین فاقد اسناد قانونی افغان از این کشور مانند گذشته ادامه دارد.»
به‌گفتۀ خانم بلوچ، مقامات پاکستان در دیدارهای اخیر با فیلیپو گراندی، کمیشنر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهنده‌گان، در مورد تفاهم نکرده‌اند. گراندی پس از سفر سه روزه‌اش به پاکستان، از تصمیم اسلام‌آباد در مورد تعلیق «اخراج مهاجران غیرقانونی» ستایش کرد.
نگرانی افغان‌ها پس از علام رد این گزارش‌ها
اعلام رد گزارش‌ها در مورد تعلیق اخراج افغان‌های فاقد اسناد از سوی حکومت پاکستان نگرانی مهاجران فاقد اسناد افغان را برانگیخته است.
سونیلا فیضی، یکی از مهاجران افغان در پاکستان، به رادیو آزادی می‌گوید:
"همین مهاجرین که فعلاً غیرقانونی در پاکستان زندگی می‌کنند، نظامی‌ها، فعالان جامعهٔ مدنی و خبرنگاران هستند و با مشکلات زیاد زنده‌گی می‌کنند. من هم یکی از همین‌ها هستم. چند روز پیش با تعداد مهاجرین به سازمان ملل متحد هم رفتیم، برای ما گفتند منتظر باشید. چقدر دیگر منتظر باشیم؟"
اوگی احمدزی، از دیگر مهاجران، از کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهنده‌گان (یو‌ان‌اچ‌سی‌آر) می‌خواهد تا اقدامات لازم را برای مهاجران افغان روی دست گیرد:
"ما از حکومت پاکستان و یو‌ان‌اچ‌سی‌آر می‌خواهیم تا برای مهاجرانی که در دفتر یو‌ان‌اچ‌سی‌آر ثبت هستند و منتظر کیس‌های‌شان هستند، بر اساس یک تفاهم‌نامه اقدامات لازم انجام دهند. یا به یک کشور دیگر انتقال دهند تا کیس‌های‌شان بررسی شود، یا هم کسانی که در پاکستان هستند از یو‌ان‌اچ‌سی‌آر می‌خواهیم تا برای‌شان اسناد داده شود تا بر اساس آن زندگی آزاد در پاکستان داشته باشند."
عبدالبصیر وصال، معاون شورای سراسری مهاجران افغان در پاکستان، نیز از بی‌توجهی یو‌ان‌اچ‌سی‌آر به وضعیت مهاجران افغان شکایت می‌کند. او می‌افزاید:
"مهاجرینی که پس از ۲۰۲۱ به پاکستان مهاجر شدند که بیشتر از ۷۰۰ هزار نفر هستند و ۵۰۰ هزار شان در دفتر یو‌ان‌اچ‌سی‌آر ثبت است و تا حال هیچ نوع توجه به آن‌ها صورت نگرفته. اقامه که باید داشته باشند بر اساس ویزه است و هر دو ماه بعد که مبلغ ۳۸ هزار افغانی می‌آید ویزه باید تمدید شود که برخی توان آن را ندارند. این همه سبب شده که همۀشان دچار مشکل روانی شوند. خواست ما همین است که صدای مهاجرین شنیده شود."
