حدود ده ماه از بسته شدن آرایشگاه‌های زنانه در افغانستان می‌گذرد اما شماری از آریشگران زن در این کشور از وضعیت بد اقتصادی شکایت دارند و می گویند که بدیل کار برای‌شان داده نشده و در بی‌سرنوشتی به‌سر می‌برند.
کریمه نوری ۴۴ ساله باشندۀ شهر کابل که سرپرستی خانواده شش نفره را به عهده دارد یک‌تن از صدها آرایش‌گری است که حدود هفت سال در سالون آرایشگری‌اش کار می‌کرد ، اما ده ماه قبل با فرمان ملا هیبت‌الله رهبر طالبان آرایشگاه او بسته شد و حالا می‌گوید در خانه‌اش در بیکاری بسر می‌برد.
آریشگران زن: مسدود شدن آرایشگاه‌ها مشکلات اقتصادی ما را افزایش داده است
کریمه نوری می‌گوید که با بسته شدن آرایشگاهش در شرایط بد اقتصادی قرار گرفته و ادامه زنده‌گی برایش دشوار شده است.
" از وقتی که آرایشگاه ما را بسته کردند، مشکلات زیاد اقتصادی در زنده گی ما پیدا شده ، در گذشته‌ها من از طریق آرایشگاه تمام مشکلات اقتصادی خانه خود را بسیار به خوبی پیش می بردم، فرزندانم می توانست به درس و تحصیل خود ادامه بدهند، اما فعلاً بسیار مشکلات برایم پیدا شده."
خانم نوری به سخنش چنین ادامه می دهد.
"در وقتی که ما کار می کردیم تمام مشکلات اقتصادی خود را به خوبی پیش برده می‌توانستیم، تا جایی که هفتۀ دو بار گوشت ودر پهلوی آن سبزیجات، میوه‌جات و لبنیات که بدن ما ضرورت دارد، تا بتوانیم ویتامین‌های بدن خود را تکمیل کنیم را خریداری کرده می‌توانستیم اما حالا توانایی خریداری یک نان خشک را هم نداریم، چه برسد که فرزندانم را به مکتب روان کنم یا میوه و گوشت خریداری کنم. بسیار دچار مشکلات اقتصادی هستیم."
فرمانی که هزاران تن را در افغانستان بیکار کرد
بر اساس دستور شفاهی ملاهبت الله آخندزاده، رهبر طالبان، وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت طالبان در ماه اسد سال ۱۴۰۲ در مکتوبی اعلام کرد که آرایشگاه های زنانه در افغانستان فعالیت های شان را متوقف بسازند که این کار صورت گرفت و در نتیجه آن هزاران تن از زنان و دختران از کار کردن محروم شده اند.
به اساس گزارش ها پیش از این حدود ۱۲ هزار آرایشگاه در سراسر افغانستان فعالیت داشت که بیشتر از ۶۰ هزار زنان و دختران آرایشگر مصروف کار بودند اما حالا این تعداد خانه نشین شده اند و در بی سرنوشتی به سر می برند.
مرتبط:
در آستانهٔ فرا رسیدن عید، زنان آرایشگر از نبود بازار کار سخن می‌زنند
یافته های یک گزارش تازه: زنان تجارت پیشه در افغانستان با چالش های متعدد رو به رو اند
علیم خان علیم کارشناس مسایل اجتماعی است. او در مورد محدودیت کار زنان و گرفتن حق انسانی آن‌ها در صحبت با رادیو آزادی چنین می گوید:
"طالبان به عوض این‌که مانند دیگر جوامع بشری فرصت‌سازی و زمینه‌سازی برای رشد زمینه‌های اقتصادی برای مردم افغانستان داشته باشند، برعکس، این‌ها از آغاز حاکمیت‌شان تا امروز به فرصت‌ستیزی اقدام کردند و تمام زمینه‌ها و مجراها و کانال‌های درآمد زا و اقتصادی مردم افغانستان را معطل قرار دادند."
آقای علیم در ادامه بیشتر می‌گوید:
"ضمن محدودیت و مسدود ساختن بسیاری از ادارات و سکتورهای خصوصی و دولتی و بیکار شدن میلیون‌ها مأمور و کسانی که به‌شکلی از اشکال نان‌آور خانواده‌های‌شان بودند از جمله آرایشگاه‌ها که به ده‌ها هزار نفر از این آدرس هم بیکار شدند و با گذشت هر روز بر میزان فقر و بیکاری در افغانستان با کمال تأسف افزوده می‌شود و طالبان هم هیچ نوع احساس در این قبال ندارد."
