چهل و پنجمین سالروز درگذشت احمد‌ظاهر، هنرمندی که صدای ماندگار دارد

چهل‌وپنج سال از خاموش شدن صدای احمد ظاهر می‌گذرد، اما عاشقان و هواداران صدای این خواننده نامدار افغانستان، او را از یاد نبرده‌اند.

علاقمندان آهنگ های احمدظاهر، با وجود ممنوعیت شنیدن موسیقی در افغانستان، آهنگ‌های این هنرمند را می‌شنوند.

یک باشندۀ کابل که نخواست نامش در گزارش منتشر شود، می‌گوید که از دوران کودکی به آهنگ‌های احمد ظاهر گوش می‌داد:

"آهنگ‌های احمد ظاهر از قدیم، زمانی که خیلی کوچک بودم، گوش می‌دادم، چون پدرم خیلی دوستش داشت و همیشه کست‌هایش را گوش می‌داد. اما چند سال می‌شود که محدودیت‌هایی بر موسیقی اعمال شده است، با وجود این هم وقتی پدرم می‌گوید، آنها را از یوتیوب دانلود می‌کنم."

زبیر، باشندۀ فیروزکوه ولایت غور می‌گوید، آهنگ‌های احمد ظاهر به دلیل موضوعات متنوع و اشعار زیبایش محبوب اند. او به رادیو آزادی گفت:

"احمد ظاهر برای همه مردم افغانستان عزیز است و در خارج از افغانستان هم محبوب است. یک دلیل این است که او در مورد موضوعات مختلف آهنگ می‌خواند، دلیل دیگر انتخاب شعرهای زیبا، صدا و حنجرۀ طلایی او است."

مرگ نا به هنگام احمدظاهر

احمد ظاهر در ۲۴ جوزا ۱۳۲۵ متولد شد و در همین تاریخ در سال ۱۳۵۸ در مسیر شاهراه سالنگ بنا بر روایت‌هایی، در یک رویداد ترافیکی جان خود را از دست داد.

آرامگاه او در شهدای صالحین کابل است که طالبان در زمان اولین حاکمیت خود در سال ۱۳۷۵ آن را ویران کردند، اما پس از سقوط حکومت طالبان، طرفدارانش دوباره آن را بازسازی کردند.

طالبان موسیقی را از نظر شرعی حرام می‌دانند.

احمد ظاهر بیش از سی آلبوم آهنگ دارد و تعداد کل آهنگ‌های او به ۴۳۰ می‌رسد.

شهرت وی فرا تر از مرز های افغانستان رفته است. جوانان افغان در بیرون از افغانستان نیز به صدای وی گوش می دهند.

یادهایی از کنسرت ها و آهنگ های احمدظاهر

خلیل راغب، خواننده، دوست و عضو گروه هنری احمد ظاهر می‌گوید که او آنقدر طرفدار داشت که برای نشستن روی زمین و تماشای کنسرتش تکت می‌خریدند:

"او یک قرارداد داشت که به مدت یک سال در سالن بال روم هتل کانتیننتال کنسرت برگزار کند. احمد ظاهر هر جمعه شب در آنجا کنسرت می‌داد. در قرارداد آمده بود که اگر چوکی خالی ببینم، کنسرت را لغو می‌کنم و جمعه شب بعد دوباره کنسرت برگزار می‌کنم. باور کنید که در طول این یک سال، به هیچ وجه امکان نداشت که چوکی خالی وجود داشته باشد، بلکه تا صد نفر بلیط می‌خریدند و روی زمین می‌نشستند. می‌گفتند برای ما فرقی نمی‌کند، روی چوکی نمی‌نشینیم."

آهنگ‌های احمد ظاهر نه تنها شنیده می‌شوند، بلکه توسط هنرمندان زیادی بازخوانی می‌شوند.

اسد دانش، رئیس انتشارات دانش می‌گوید که او کتابی را با عنوان "تنها صداست که می‌ماند" در سال ۱۳۷۳ جمع‌آوری و منتشر کرده است که تا کنون یک میلیون نسخه از آن چاپ و به فروش رسیده است:

"اولین بار دو هزار نسخه چاپ کردیم، بعد ۳۰۰۰ نسخه چاپ کردیم که در عرض دو سه روز فروخته شد. فقط اینها فروخته نشدند، بلکه یک کتابفروش از مزار آمد و گفت ده الی بیست هزار نسخه را پول پیش می‌دهم فقط به من بدهید به کس دیگری ندهید."

احمد ظاهر که به زبان‌های رسمی افغانستان، دری و پشتو، گاهی به زبان‌های اردو و انگلیسی نیز آواز می‌خواند، نه تنها در افغانستان، بلکه در خارج از افغانستان نیز طرفداران زیادی دارد.

پروین احمدیار، یکی از آوازخوانان تاجکستان سال گذشته در سالروز درگذشت احمدظاهر به رادیو آزادی گفت، هر سال در این کشور در ۲۴ جوزا مراسم بزرگداشت از احمد ظاهر برگزار می‌شود.

او همچنین گفت که صدای منحصر به فرد و سبک هنری احمد ظاهر آهنگ‌های او را برای نسل‌ها،ماندگار کرده است که بسیاری از طرفداران و دوستدارانش نیز بر این حرف مهر تأیید می‌زنند.