برخی از نویسنده‌گان ادبیات کودک که پس از حاکمیت دوبارهٔ طالبان بر افغانستان مهاجر شده‌اند می‌گویند، نیاز است که در تبعید نیز در این بخش فعالیت‌ها در این زمینه متوقف نشود و در صورت امکان زیز یک چتر کار شود.
آنان می‌گویند، هرچند نشست حضوری و گردهم آمدن دشوار است، اما از طریق نشست آنلاین و شبکه‌های اجتماعی ادامهٔ این فعالیت‌ها ممکن است. این خواست‌ها در حالی مطرح می‌شود که از امروز، اول جون به عنوان روز کودک در بسیاری از کشورها بزرگداشت می‌شود.
برخی از نویسنده‌گان افغان ادبیات کودک نگران‌اند که با حاکمیت دوبارهٔ طالبان بر افغانستان و مهاجر شدن کدرها در بیشتر بخش‌ها، پیشرفت‌های نسبیِ به وجود آمده در ادبیات کودک دوباره متوقف شود.
برخی از آنان می‌گویند که نیاز است تا در تبعید نیز فعالیت‌ها در این بخش متوقف نشود.
خالده تحسین، نویسندهٔ ادبیات کودک که به تازگی به فرانسه مهاجر شده، به رادیو آزادی می‌گوید:
"به نظر من کسانی که در تبعید زندگی می‌کنند، یک نهاد مشترک تشکیل دهند که نویسنده‌گان را زیر یک چتر جمع کند، درست است که همه در کشورهای مختلف هستند و هرجا پراگنده شده‌اند، اما ما می‌توانیم، از طریق شبکه‌های اجتماعی این کار را کنیم."
تحسین می‌گوید، نویسنده‌گان باید این گونه به فعالیت‌های خود ادامه دهند تا کتاب‌های‌شان به چاپ برسد و ارتباط شان با کودکان افغان قطع نشود.
نورگل شفق، نویسندهٔ داستان برای کودکان که به لندن مهاجر شده است نیز به انجام این‌گونه فعالیت‌ها چه به گونهٔ فردی و یا چه گروهی تأکید می‌کند.
"در وطن هم نهادهای مختلف به گونه‌های مختلف در این بخش مصروف بودند، اگر به گونهٔ فردی باشد یا زیر یک چتر مهم است کار صورت گیرد، کاری که برای ادبیات کودک جریان داشت باید متوقف نشود."
شفق می‌گوید، از این که مهاجرت اخیراً افزایش یافته و کودکان افغان در بیرون از کشور با خطر فراموشی زبان مادری خود روبه‌رو هستند، کار برای ادبیات کودک بسیار مهم است.
این خواست‌ها درحالی مطرح می‌شوند که به اساس معلومات دانش‌نامۀ ویکی‌پدیا، امروز اول جون در نزدیک به پنجاه کشور جهان به عنوان روز کودک جشن گرفته می‌شود.
پیر محمد کاروان، شاعر و نویسنده که اشعار مختلفی را برای کودکان سروده است و در حال حاضر نیز در افغانستان است، در بارۀ ارزش ادبیات کودکان می‌گوید:
"اگر کتاب‌های شعر، قصه و یا درامه باشد که با فطرت کودکان سازگاری داشته باشد، برای ادبیات‌شان بسیار مفید است، زیرا کودکی اولین خشت تهداب زندگی انسانی است."
گفتنی‌ست که پس از حاکمیت دوبارهٔ طالبان بر افغانستان در آگست ۲۰۲۱، در ادامۀ خروج کدرهای بیشتر بخش‌ها، تعدادی از نویسندگان و مسئولان نهادهای که برای ادبیات کودک کار می‌کردند نیز به کشورهای مختلف مهاجر شدند.
پیش از این اتحادیهٔ ملی ادبیات کودک، خانهٔ ادبیات کودک و نهاد نشریهٔ مصور و برخی دیگر از نهاد‌ها در کابل – پایتخت و برخی از ولایت‌های دیگر فعال بودند.
هم‌زمان با این برخی از موسسه‌های بین‌المللی نیز در بخش ادبیات کودک کار می‌کردند.
با وجود نگرانی‌ها از توقف فعالیت‌ها در بخش ادبیات کودک در افغانستان به نظر می‌رسد که هنوز هم برخی از نویسندگان و نهاد‌ها در افغانستان در این بخش کار می‌کنند.
