سید نعیمی ۳۶ ساله یکی از صدها جوان محلی در ولایت فراه است که به دلیل رسوم فرهنگی در این ولایت هنوز نتوانسته که مراسم ازدواج خود را برگزار کند.
او به رادیو آزادی بیشتر می گوید:
"سید نعیم: "شش سال است که نامزد شده ام. طویانه بسیار بلند است
تقریباً نُه لک افغانی همراه با پول عروسی که یکجا کنم تقریباً یازده لک افغانی مصرف دارد و متاسفانه من در همین پنج و شش سال تقریباً سه تا چهار بار کوشش کردم که بروم خارج از افغانستان من به ایران رفتم حتی تا مرز ترکیه هم رفتم به خاطری که چون ما یک فامیل غریب هستیم. مثلاً کار و باری، چیزی نداریم."
محمد جواد یک باشنده دیگر فراه هم از مشکل مشابهی سخن می گوید.
او به دلیل مشکلات اقتصادی و طویانه بلند تا حال مجرد مانده است.
جواد ۲۵ ساله در جاده ریاست معارف فراه دکان لبنیات فروشی دارد.
اما او به رادیو آزادی می گوید که کسب و کار خراب است و طویانه بلند.
"بسیار پیشکش ها {طویانه} بلند است. کسانی را دیده ام که بدون جهیزیه بدون کدام چیز هشت لک، هشت و نیم لک، نُه لک افغانی خواسته اند، بسیار ظلم است. باید همین هشت لک و نه لک به سه لک و سه و نیم لک پایین بیاید."
او می گوید که اگر وضعیت چنین باشد ممکن است تا چندین سال دیگر هم نتواند ازدواج کند.
چندی پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان در نزدیک به سه سال گذشته، ملا هبت الله آخندزاده رهبر این گروه یک فرمان شش ماده ای را در مورد ازدواج و حقوق زنان صادر کرد.
او در این فرمان به وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت طالبان دستور داد تا از هزینه‌های بلند عروسی و طویانۀ گزاف جلوگیری کند.
در فرمان همچنان گفته شده است که از ازدواج‌های غیرضروری دوم، سوم و چهارم نیز جلوگیری شود. اما باوصف فرمان رهبر طالبان، این مشکل هنوز ادامه دارد.
مولوی عبدالمجید صمیم رئیس اداره امر به معروف و نهی از منکر طالبان در فراه است.
او مشکلات موجود را می پذیرد؛ اما می گوید که در این راستا اقداماتی هم صورت گرفته است.
"برای ما در شریعت نکاح با عزت و نکاح با برکت و خیر این است که هر چقدر مهریه کم باشد بهتر است زیرا این مهریه نه از پدر است و نه از برادر دختر است. این حق از وی است و ما همیشه به مردم توصیه کردیم که شما کوشش کنید که این مهریه را کم کنید."
فعالان محلی می گویند که طویانه زیاد و مصارف بیجا و کمرشکن در محفل های عروسی باعث مهاجرت های غیر قانونی و مشکلات خانواده گی شده است.
یک فعال حقوق زن که نخواست نامش در گزارش گرفته شود به رادیو آزادی چنین می گوید:
"خانواده ها باید همین بحث طویانه را سعی بکنند که آسان بگیرند شرایط را برای جوانان ما سخت نکنند و سعی بکنند تا خیلی زیاد از جوانان پول طویانه نگیرند."
یک فعال محلی دیگر هم دیدگاه مشابهی دارد.
"متاسفانه رسم و رواج های ناپسند در افغانستان پیامدهای ناگوار و المناک داشته، از آن جمله مصارف و طویانه بسیار گزاف و بی مورد باعث شده که اکثریت جوانان ما به خاطر ازدواج مهاجرت کنند به کشور های دیگر. این باعث شده که از یک طرف خیلی از دختران در خانه مجرد بمانند و بیشتر از جوانان مهاجرت کنند و نتوانند که ازدواج بکند."
اما حال بسیاری از جوانان مثل سید نعیم می گویند که به چنین رسم و رواج های ناپسند و حاکم در جامعه باید نه گفته شود.
"این فرهنگ باید گم شود و این فرهنگ باید از بین برده شود. هزاران جوان به همین مشکل دچار هستند."
