قاچاق شیشه و تابلیت های نشئه آور در افغانستان به طور سرسام آور افزایش یافته است

در دو سال اخیر اکثریت مواد مخدر ضبط شده توسط حکومت طالبان در افغانستان را شیشه تشکیل میدهد، در حال که در گذشته تریاک در رده اول قرار داشت.

در تازه ترین مورد، نظامیان حکومت طالبان در ولسوالی خانشین ولایت هلمند، (٢٩٣) کیلوگرام شیشه را هنگامی ضبط کردند که قرار بود با استفاده از یک موتر به خارج از افغانستان قاچاق شود.

گزارشهای سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا نشان میدهد که با کاهش کشت کوکنار در افغانستان، تولید شیشه در این کشور به مراتب افزایش یافته، اما حکومت طالبان ضبط این مواد را بخشی از دست آورد خود میداند.

حسیبالله احمدی، رییس دفتر معیین مبارزه با مواد مخدر وزارت داخله میگوید، آنان بر علاوه منع کشت کوکنار، با تولید مواد مخدر نیز مبارزه کرده اند:

" در سال ۱۴۰۲ حدود یک هزار و دو صد و پنجاه کارخانه تولید مواد مخدر از بین برده شده، وزارت امور داخله به هیچ کسی اجازه تولید، قاچاق و فروش مواد مخدر را نمیدهد. اگر کسی چنین کند، از سوی معینیت مبارزه با مواد مخدر وزارت داخله دستگیر و به محاکم معرفی میشود."

در کنار شیشه، تابلیتهای نشه آور نیز بخشی از مواد مخدر کیمیاوی است که در ماههای اخیر واردات، فروش و ضبط آن در افغانستان بیشتر شده است.

قوماندانی امنیه کابل در این هفته خبر داده که در یک مورد نیروهای آنان یک صد و هشتاد و هفت هزار و (۱۸۰) تابلیت نشه آور را در مربوطات ناحیه چهارم، و در مورد دیگر نیز چهار هزار و پنج صد تابلیت را در ناحیه دوازدهم شهر کابل ضبط کردند.

نجیبالله احمدی، رییس پیشین سروی مواد مخدر وزارت داخله به رادیو آزادی گفت، با تمرکز طالبان بر منع کشت کوکنار، قاچاقبران بر تولید مواد مخدر کیمیاوی تمرکز کرده اند:

" تجارت مواد مخدر صنعتی در افغانستان با گذشت هر روز در حال گسترش است. مافیایی داخلی در همکاری با مافیایی بینالمللی با تغییر نظام و بلند رفتن قیمت مواد مخدر، سود هنگفتی را از آن خود ساختند. مسیرهای بدون تشویش قاچاق مواد مخدر توجه مافیایی مواد مخدر را برای خرید و فروش مواد مخدر صنعتی و سنتی به خود جلب کرده است."

شیشه برای نخستین بار در سال ۲۰۱۴ میلادی در افغانستان ضبط شد و مقدار مجموعی آن در یک سال به چهار کیلوگرام میرسید، اما پس از آن با گذشت هر سال میزان تولید و قاچاق آن افزایش یافت.

هرچند تابلیتهای نشه آور در افغانستان تولید نمیشود، اما به دلیل استفاده بیش از حد در میان جوانان، افغانستان به کشور وارد کننده آن در آسیا مبدل شده است.