دیدبان حقوق بشر میگوید، از اینکه جامعهٔ جهانی طالبان را حسابده قرار نداده است، آنها به گونهٔ پیهم به محدودیتهای شان ادامه دادهاند.
سحر فطرت دستیار پژوهشگر بخش حقوق زنان دیدبان حقوق بشر این موضوع را در یک پیام ویدیویی مطرح کرده که این سازمان آن را در صفحهٔ اکس (تویتر سابق) خود نشر کرده است.
سحر فطرت در این پیام ویدیویی میگوید:
"پس از دو سال و نیم سوء رفتار سیستماتیک که در آن طالبان توسط سازمان ملل متحد و دولتهای ذیربط حسابده قرار داده نشدند، این موضوع طالبان را در مورد هدف قرار دادن زنان که اکنون آشکارا اقدامات خود را اعلام میکنند، جسورتر کردهاست. طالبان به دلیل عدم توجه جامعه جهانی به سیاست اعمال محدودیتهای پیهم روی آورده است."
دیدبان حقوق بشر تأکید میکند که حکومتها باید طالبان را به خاطر نقض حقوق زنان و دختران افغان مسئول بدانند.
آنها درحالی این موضوع را مطرح میکننذ که هیچ کشور جهان تا کنون طالبان را به رسمیت نشناخته است و حتی در برخی موارد تعامل با طالبان را مشروط به تغییر سیاستهای محدود کننده آنها کردهاست.
در همین حال در کنار نکوهش این اقدامات برخی از رهبران آنها را هنوز هم از لیستهای سیاه بیرون نکردهاند.
همزمان برخی از دختران و زنان افغان میگویند، طالبان تا زمانی در رویکرد شان نرمی ایجاد نمیکنند که جامعهٔ جهانی در برابر شان اقدام نکنند.
سپوژمی که محصل پوهنتون طبی کابل بود، میگوید جهان بر طالبان فشار وارد کند تا حقوق اساسی و اسلامیشان را برای شان بدهند:
"امید است که دیدبان حقوق بشر، جامعهٔ جهانی و سایر کشورها اقدام عملی کرده و حکومت طالبان را تحت فشار قرار دهند تا بتوانند موانعی را که بر سر راه حقوق دختران به ویژه در زمینه آموزش وجود دارد، برطرف کنند."
در همین حال، مسعوده کوهستانی که پیش از این در یک ادارهٔ دولتی کار میکرد به رادیو آزادی گفت:
"کمیسیونهای حقوق بشر یا حامیان حقوق بشر و نهادهای بینالمللی به جای اعلام نگرانی در این مورد، بهتر است به فکر نابودی این ‘گروه تروریستی’ باشند، نهتنها اینکه مردم ما که زندانی هستند از آنها نجات پیدا کنند، بلکه جهان نیز باید از این سیستم تروریستی و افراطی نجات یابد."
این درحالیست که حکومت طالبان ادعا کرده که همه حقوق همه افغانها به شمول دختران و زنان افغان را در چهارچوب شریعت اسلام تأمین کردهاند.
طالبان پس از حاکمیت دوبارهٔشان بر افغانستان، در کنار محدودیت بر زنان و دختران در بخشهای آموزش و کار، آنها را از رفتن به ورزشگاهها، حمامهای عمومی زنانه و پارکهای تفریحی نیز منع کردهاند.
هرچند محدودیتهای طالبان در برابر دختران و زنان بارها مورد انتقاد نهادهای بینالمللی قرار گرفته و از آنان خواسته شده تا در سیاستهای خود تغییر ایجاد کنند، اما طالبان تا کنون این کار را نکرده است.