سازمان ملل متحد باز از بیسرنوشتی دختران بالاتر از صنف ششم در افغانستان ابراز نگرانی شدید کرده و خواهان دسترسی یکسان همه به آموزش شده است.
یوناما در پیامی دیروز چهارشنبه (۲۰ مارچ) در شبکه ایکس، توییتر سابق گفت که با آغاز سال نو تعلیمی، بیش از ۹۰۰ روز شد که دختران بالاتر از ۱۲ سال از رفتن به مکتب و پوهنتونها ممنوع شده اند.
یوناما اقدام طالبان برای محدودیت آموزشی دختران را غیرقابل توجیه و ویرانگر خوانده و گفته است که آموزش برای همه، به هدف صلح و رفاه مهم است.
همزمان با این هیدر بار معاون بخش زنان در دیدبان حقوق بشر میگوید که یک جامعه بدون داشتن حق مساوی به دختران، پیش رفته نمی تواند:
"دو و نیم سال شد که دختران افغان از رفتن به مکتبهای متوسطه باز داشته شده اند. دو و نیم سال شد که هیچ دختری از مکتب فارغ نشده تا رویاهایش را به حقیقت مبدل کند. رویای که داکتر شود، یا وکیل و قاضی و یا هم پیلوت، انجنیر، مهندس و برنامه ساز کمپیوتر و یا مخترع".
بر اساس شمارش تقویم، حدود ۹۵۰ روز شد که به دختران بالاتر از صنف ششم اجازه رفتن به مکتب داده نمیشود.
همچنان برای اضافه از یک سال است که بانوان از رفتن به پوهنتونها در سرتاسر افغانستان ممنوع شده اند.
همزمان صندوق کودکان سازمان ملل متحد "یونیسف" به بیبی سی گفته که طالبان امسال از ورود بیش از ۳۳۰ هزار دختر دیگر به مکتبهای متوسطه جلوگیری خواهند کرد.
بر اساس آماری که این اداره پخش کرده، نزدیک به ۴ میلیون شاگرد از رفتن به مکتب در افغانستان باز مانده اند که حدود ۶۰ درصدشان دختران استند.
همزمان با این اشرف غنی رئیس جمهور مخلوع افغانستان در پیامی صوتی در شبکه ایکس (توییتر سابق) به مناسبت آغاز سال تعلیمی جدید، گفته که محدودیت بر آموزش دختران باید پایان یابد:
"بیش از هزار روز است که دختران ما از آموختن دانش که حکم قران و پیامبر بزرگوار اسلام است، محروم مانده اند. ادامه این حالت، هم زجر دهنده و هم برباد دهنده آینده کشور است که باید هر چه زودتر پایان یابد."
طالبان همواره گفته اند که بر اساس شریعت حق آموزش به دختران داده میشود و اینکه به استدلال شان، در موضوع داخلی آنها کسی مداخله نکند.
جامعه جهانی یکی از شرطهای اصلی تعامل با حکومت طالبان را، رعایت حقوق بشر، به ویژه حق آموزش و کار به دختران و زنان میداند.
اما در بیش از دو و نیم سال گذشته، محدودیت علاوه بر اینکه کاهش نیافته، در برخی عرصهها بیشتر هم شده و بسیاری از بانوان را از آموزش، کار و فعالیتهای اجتماعی به دور نگهداشته است.