روز یکشنبه میا شهباز شریف، از سوی مجلس ملی پاکستان به عنوان نخست وزیر این کشور برگزیده شد.
شماری از آگاهان مسائل سیاسی در بارۀ این که انتخاب او در سیاستهای این کشور در پیوند افغانستان تغییرات ایجاد خواهد کرد یا نه، نظرات متفاوت دارند.
برخی از آنان میگویند که انتخاب شهباز شریف به عنوان نخست وزیر جدید پاکستان نمیتواند عامل تغییر دهنده در سیاست آن کشور در برابر افغانستان باشد.
عنایت الله اسحاقزی، یکی از این آگاهان به رادیو آزادی گفت، تمامی تصامیم مهم در ارتباط به سیاست خارجی پاکستان از سوی اردوی آن کشور اتخاذ میشود و تغییر در حکومتهای ملکی بر تغییر سیاست پاکستان در قبال افغانستان تاثیرگذار نخواهد بود:
"نخیر سیاست پاکستان در قبال افغانستان هیچ تغییر نمیخورد، سیاستهای پاکستان را اردوی پاکستان تعیین میکند، حکومتهای پاکستان در قسمت سیاست خارجی هیچ صلاحیت ندارد."
اما سمیع الله یوسفزی، دیگر آگاه سیاسی میگوید، ممکن در مسائل امنیتی و سرحدی نقش اردوی پاکستان در تصمیم گیریها مهم باشد، اما در سایر موارد از جمله موضوع مهاجرین، تجارت و چگونگی صدور ویزه برای افغانان ممکن با روی کار آمدن کابینۀ جدید، پالیسی پاکستان تغییر کند.
او به رادیو آزادی گفت، در دورۀ ۱۸ ماهۀ قبلی که شبهاز شریف نخست وزیر پاکستان بود، روابط پاکستان با افغانستان ستودنی نبود، اما حالا روابط کنونی تا حدی بهبود خواهد یافت:
"درست است که پالیسیهای افغانستان و هندوستان در راس پالیسیهای اردوی پاکستان است، اما اگر بجای یک حکومت ضعیف موقت یا نظامی یک حکومت سیاسی برقرار باشد حالات بهبود پیدا میکند و از مشکلات مردمی و مسائل تجارتی را بهتر درک میکند و بر اساس آن پالیسیهای خود را میسازد."
اکثریت اعضای مجلس ملی پاکستان به روز یکشنبه شهباز شریف، سیاستمدار برجستۀ حزب مسلم لیگ شاخۀ نواز را به عنوان نخستوزیر جدید این کشور برگزیدند.
شهباز شریف، برادر کوچکتر نواز شریف، نخستوزیر اسبق پاکستان است که پس از برکناری عمران خان، دیگر نخست وزیر سابق پاکستان در اپریل ۲۰۲۲، به کرسی نخستوزیری این کشور تکیه زد، اما در آگست ۲۰۲۳ زمام امور را به حکومت موقت پاکستان سپرد.
برخی از ناظران به این باور اند که شهباز شریف با مشکلات گونهگونی روبهرو است. از جمله رسیدگی به افزایش حملات جنگجویان از جمله تحریک طالبان پاکستان در این کشور و نیز بهبود مناسبات با افغانستان تحت حاکمیت طالبان.
در بیش از دو و نیم سال گذشته ظاهراً روابط حکومتهای طالبان و پاکستان نیز شکننده و در برخی موردها پر تنش بوده است.
اسلامآباد مدعی است که جنگجویان تی تی پی در افغانستان تحت حاکمیت طالبان پناهگاههای امن دارند و همچنان حکومت طالبان در مبارزۀ اسلامآباد علیه تیتیپی همکاری نکردهاست، اما حکومت طالبان در افغانستان این اتهامات را رد کرده و همواره گفته که مسئول ناکامی دیگر کشورها در تأمین امنیتشان نیست.
از آغاز حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان، چندین بار درگیریهای مرزی میان نیروهای آنها و سربازان پاکستانی رخ داده و بارها هم گذرگاهها میان دو کشور به دلیل درگیریها و برخی مسائل دیگر بسته شده اند.
گفته میشود که تصمیم اخراج اجباری بیش از ۱.۷ میلیون مهاجر فاقد اسناد افغان از پاکستان هم در پی این تنشها گرفته شده است که در اول نوامبر ۲۰۲۳ آغاز شد و تا هنوز ادامه دارد.