"ده نفر در یک خانواده هستیم آب برای خوردن نداریم به مشکل راه دوری می رویم آب می آوریم که خیلی سرگردانی دارد."
عبدالخالق دهقان محلی در روستای نورک ولسوالی پسابند ولایت غور در مرکز افغانستان حیران است که چگونه آب پیدا کند. خشکسالی بر زندگی او سخت تاثیر گذاشته است.
عبدالخالق ۴۰ ساله به تازگی مواشیاش را به دلیل کمبود آب با قیمت پایین فروخته است و حال نگران حاصلات مزرعه کوچکش هم است. او مشکل موجود را به رادیو آزادی چنین شرح میدهد:
"چاه هایی که ما حفر می کردیم ده الی ۱۵ متر آب داشتند که برای زراعت و حیوانات خود استفاده می کردیم؛ اما حال همه خشک شده همان چاهها را اکنون ۲ الی ۵ متر اضافه تر حفر کرده ایم؛ اما هیچ آب نیست."
هشتاد خانوار در قریه نورک زندگی می کنند که همهشان از مشکل مشابه شکایت می کنند.
اما مشکل از روستای نورک به مراتب فراتر می رود.
دفتر هماهنگ کننده امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (اوچا) به تازگی از ادامه و شدت خشکسالی در افغانستان ابراز نگرانی کرد و گفت که این کشور برای سومین سال پیهم با خشکسالی روبهرو است.
اوچا افزوده که این شدیدترین خشکسالی در افغانستان در جریان ۳۰ سال گذشته است.
مردم حکومت طالبان و موسسات خیریه را به رسیدگی نکردن به مشکلات آب در مناطقشان متهم می کنند.
مختار ۳۷ ساله از قریه سنگ سفید ولسوالی تولک غور است:
"مثلاً اگر موسسه یا نهاد خیریه بیاید شبکههای آبرسانی ایجاد کند جای وجود دارد، اما هیچ موسسه یا نهاد نیامده است بخاطر آبرسانی."
مسئولان محلی طالبان در غور ضمن پذیرفتن مشکل، می گویند که اگر به کمبود آب رسیدگی نشود مهار فقر، گرسنگی و بیخانمانی مردم در آینده سخت خواهد بود.
ملا رحمت الله امانی رئیس حوزه دریایی هریرود که به تازگی برای بررسی آبهای زیر زمینی به شش ولسوالی جنوب غرب غور سفر کرده به رادیو آزادی می گوید که ۷۰ درصد آبهای زیر زمینی در غور کاهش یافته است:
"تعداد قریه جات را ما دیدیم که همه دار و ندار، باغ، درختهای مثمر و غیرمثمر همه خشک شده و آن را از دست داده اند."
آقای امانی افزود که درخواستهای مردم برای ایجاد ذخیرههای آب و سیستم آبرسانی در مناطق مختلف غور را با مسئولان ارشد حکومت طالبان در کابل در میان گذاشته است.
او هشدار می دهد که اگر به این معضل توجه نشود مردم مجبور می شوند قریه جاتشان را ترک کنند:
"در آینده اگر وضعیت به همین منوال ادامه یابد تعداد از قریه جات غیر از اینکه کوچ کنند و به جایهای پناه ببرند که آب باشد دیگه هیچ راه ندارند."
نظر به آمار مسئولان محلی در جمهوری مخلوع افغانستان بیش از ۸۰ درصد باشندگان ولایت غور از طریق زراعت و مالداری مخارج زندگیشان را تامین می کنند.
اما تغییر اقلیم و کمبود آب باعث شده که امسال مردم نتوانند حاصلات خوبی بدست بیاورند و این کار باعث افزایش فقر و ناداری شده است.
در ادامۀ نگرانیها از تاثیرات بد تغییرات اقلیمی در افغانستان به ویژه خشکسالی، صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف) در ماه قوس امسال گفت که ۴۲ درصد منابع آبی افغانستان به دلیل خشکسالی طولانی خشک شده اند و در حال حاضر ۱۲ میلیون نفر در افغانستان به آب آشامیدنی پاک دسترسی ندارند.
مردم در ولایت غور، از حکومت طالبان و نهادهای مددرسان کمک می خواهند. نعمت الله باشنده ولسوالی شهرک یکی از آن هاست:
"مشکلات ما بسیار زیاد است، دولت و موسسات کمک کنند تا درختان و زمینهای ما حاصل بدهد و ما زحمت بکشیم. در غیر آن اگر دولت و موسسات کمک نکنند ما مردم همه از بین می رویم."