بر اساس گزارش برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد، ۱۵میلیون و ۲ صد هزار افغان در ماه‌های نوامبر تا دسمبر ۲۰۲۳ با ناامنی غذایی روبرو بوده و پیش‌بینی می‌شود که آنان همچنان تا ماه مارچ سال ۲۰۲۴ با این مشکل روبه‌رو خواهند بود.
این سازمان در گزارش خود که به روز چهارشنبه منتشر شده، اعلام کرده که از این میان ۳ میلیون و ۶صد هزار نفر در مرحله اضطراری ناامنی غذایی قرار دارند.
در این گزارش آمده که ۴ میلیون نفر از سوء تغذیه شدید رنج می‌برند که تعداد ۳ میلیون و۲صد هزار تن آنان را کودکان زیر پنج سال تشکیل می‌دهند.
برنامه جهانی غذا گفته که افغانستان هنوز با یک رشته بحران‌ها مواجه است و وضعیت بشری در این کشور را دشوار خوانده است.
برخی از نیازمندان افغان نیز می‌گویند با آن‌که زمستان آغاز شده، مواد سوخت برای گرم کردن خانه‌های‌شان و لباس گرم برای پوشیدن ندارند و با کمبود مواد غذایی هم مواجه هستند.
محمد علی باشنده کابل در این باره به رادیو آزادی گفت: "خودم و فرزندانم برای زمستان جمپر نداریم، ما در خانه چوب، آرد و روغن نداریم، گاهی ۸۰ یا ۱۰۰ افغانی را روغن می‌خریم یا نان و چای می‌خوریم، هیچ چیزی برای پختن در خانه نداریم."
یک معلم در جنوب افغانستان که نمی‌خواهد نامش در گزارش گرفته شود، می‌گوید که به دلیل تأخیر در دریافت معاشش، روزهای سختی را سپری می‌کند.
او به رادیو آزادی گفت: "باور کنید زندگی من به حدی دچار مشکلات شده که همسرم و فرزندان را به خانه خسرم فرستاده ام، چون برای‌شان غذا پیدا کرده نمی‌توانم."
این افراد نیازمند از حکومت طالبان و نهادهای کمک‌رسان می‌خواهند که به نیازمندان کمک کنند.
در گزارش تازه برنامه جهانی غذا در کنار دیگر نیازمندان از زلزله زدگان هرات و عودت کنندگان از کشورهای همسایه نیز یادآوری شده و آمده که آنان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.
این سازمان همچنان اعلام کرده که برای نجات ۷ میلیون نیازمند در زمستان جاری به ۴۰۰ میلیون دالر بودجه ضرورت است.
با آن‌که مقام‌های حکومت طالبان پیش از این گزارش‌ها در مورد بحران‌های بشری و اقتصادی در افغانستان را تکذیب کرده‌اند، اما پس از حاکمیت دوباره آن‌ها در افغانستان، بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد مدعی شده که فقر و نیاز به کمک‌های بشردوستانه در این کشور در حال افزایش است.
بر بنیاد گزارش سازمان ملل متحد، در سال ۲۰۲۳ بیش از ۲۹ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند که ۱۶ میلیون نفر آنان نمی‌دانند وعده بعدی غذایی‌شان را از کجا غذا تهیه کنند.
