الیسون داودیان نمایندۀ بخش زنان سازمان ملل متحد در افغانستان روز دوشنبه به مناسبت روز جهانی پناهندگان در حساب ایکس (توییتر سابق) خود نوشته که مهاجرت برای بیشتر افغانان یک انتخاب نیست.
او گفته که خودش دختر مهاجرانی است که مهاجرت خواست آنان بوده است.
اما به گفتۀ او، مهاجرت انتخاب بیشتر افغانان نیست و برای حفظ و حمایت از حقوق زنان و دختران افغان که مهاجر هستند باید تلاش صورت گیرد.
در همین حال بخش زنان سازمان ملل متحد در حساب ایکس (توییتر سابق) خود نوشته است، ۸۰ درصد مهاجرانی را که از ماه اکتوبر ۲۰۲۳ به اینسو اخراج و به افغانستان برگشت داده شدند، زنان و اطفال تشکیل میدهند.
در همین حال شماری از زنانی که به دلیل محدودیتها و سیاستهای حکومت طالبان در برابر زنان مجبور به مهاجرت شدند، میگویند که امروز و فردای شان مبهم است.
مسعوده کوهستانی، یکی از این زنان میگوید که مهاجرت اجباری برای او مفهومی از دوری از خانواده، کار شاقه و آیندۀ نامعلوم است.
او به رادیو آزادی گفت:
"مه شخصاً امروز در وضعیتی هستم که زنده هستم اما زندگی ندارم، هیچ آیندهای ندارم، چه آینده داشته باشم؟ یک انسانی که کار نداشته باشد، توانایی پیدا کردن یک لقمه نان خود را نداشته باشد دور از اینکه به خانواده خود چطور برسد، چه آینده میداشته باشد."
بی بیزینب هم زنی است که میگوید، پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان مجبور به مهاجرت شده است.
او و خانوادهاش اکنون در کشور ایران، همسایۀ غربی افغانستان بسر میبرند.
بی بیزینب میگوید، با وجود داشتن اسناد قانونی اما تلاشهای او برای شامل کردن دختران و پسرانش در مکاتب ایران در شروع سال تعلیمی امسال بینتیجه بوده است.
او به رادیو آزادی گفت، در افغانستان زیر حاکمیت طالبان دخترانش از آموزش محروم شدند و در مهاجرت ناخواسته پسرانش هم از آموزش محروم شدند:
"با محدودیتهای که طالبان برای خانمها پیش آوردند از فعالیتهایشان و جانهای شیرینشان زیر تهدید شد، مجبور شدیم که خود ما و خانوادۀ ما از کشور خارج شویم و فعلاً در کشور ایران بسر میبریم که گفتیم بیاییم که یکجای امن باشد، ولی اینجا هم مشکلات خود را دارد، در این شب و روزی که همگی آگاه هستند اخراج اجباری وجود دارد."
این نگرانیها در حالی مطرح میشود که یک بار دیگر روند مهاجرت افغانان پس از حاکمیت دوباره طالبان در افغانستان شدت گرفت.
شماری از افرادی که تاکنون راه مهاجرت قانونی یا غیرقانونی را در پیش گرفتند بارها در گفتوگو با رادیو آزادی تهدیدات امنیتی، فقر و بیکاری را از دلایل اصلی مهاجرت خود عنوان کرده اند.
هرچند روند اخراج اجباری مهاجران بدون اسناد از پاکستان از اول ماه نوامبر تاکنون جریان دارد و همچنان این روند از سوی کشور ایران نیز وجود دارد، اما با آن هم تعداد زیادی از مردم تا هنوز به دلایل متعدد در تلاش بیرون شدن از افغانستان اند.