محمد ذاکر احمدی یکی از دهها باشنده در ولایت پنجشیر است که در آستانه فرارسیدن زمستان سخت، با خطر گرسنگی دست و پنجه نرم میکند.
احمدی ۲۵ ساله در قریه عبدالله خیل ولسوالی دره ولایت پنجشیر زندگی می کند.
او که سرپرستی خانواده ۹ نفره را به عهده دارد به رادیو آزادی می گوید که برای پیدا کردن غذای شب و روزش حیران است:
"بیکار هستم، وضعیت اقتصادی ما بسیار ضعیف است، سرمای زمستان آمده، اما چوب، زغال و برای خریداری دیگر مواد اولیه پول نداریم که خریداری کنیم."
احمدی در ادامه بیشتر می گوید:
"پدرم هم بیکار است و بسیار ضعیف شده. از برادرانی که شناخت داشتیم، قرض کردیم از همان پول به پیش می رویم. آرد، برنج و روغن که خریداری می کنیم همهاش قرضه است. قسمی نیست که عواید داشته باشیم و از آن استفاده کنیم."
احمدی می گوید که هنوز هیچ کمکی دریافت نکرده است.
عظیم الله شهید رئیس کار و امور اجتماعی حکومت طالبان در ولایت پنجشیر است.
او در صحبت با رادیو آزادی به نحوی گرسنه ماندن شماری از خانوادهها را در این ولایت تایید می کند:
"کتگوری به سه دسته تقسیم می شود، اول گداها هستند، دوم خانوادههای بینهایت بیبضاعت هستند. سوم زنان بیسرپرست یعنی بیوه ها. ما توانستیم در ولایت پنجشیر به تعداد هشتاد فامیل را سروی کنیم. بیومتریکشان در آینده می شود، و آنها می توانند به وسیله بیومتریک و کارت بانک که در دست دارند ماهانه پنج هزار افغانی و کسانی که عروسی نکرده اند سه هزار افغانی برایشان حواله می کنیم."
هنوز معلوم نیست که این وعده مقامهای محلی طالبان در پنجشیر چه وقت و چگونه عملی خواهد شد.
اما آنچه معلوم است این است که زمستان سخت در افغانستان زیر حاکمیت طالبان از راه میرسد.
ملل متحد میگوید که میلیونها نفر در افغانستان به غذای کافی دسترسی ندارد و قیمت مواد غذایی هم در حال افزایش است.
نورالله ۲۳ ساله باشنده قریه آبدره ولسوالی عنابه ولایت پنجشیر است. او به رادیو آزادی می گوید که اگر برایشان کمک نرسد، زنده ماندن دشوار است:
"برای خوردن چیزی نداریم، از گرسنه گی کم است تلف شویم، از هر طریق کوشش می کنیم رزق حلال پیدا کنیم، اما با مشکلات زیادی مواجه استیم و هیچ مشکلات ما برطرف نمی شود، از حکومت خواهشمندیم که در این قسمت توجه داشته باشد که از این مشکلات، رنج، بد بختی و بیروزگاری ما نجات پیدا کنیم."
از نظر برخی از ساکنان محل پس از برگشت طالبان به قدرت قیمت مواد خوراکی در افغانستان بلند شد که در چنین وضعیت بد اقتصادی، این مورد نیز بر مشکلات خانوادهها افزوده است.
عزیز آقا نوری در ولایت پروان دکان خوراکه فروشی دارد. او به این باور است که ناداری و نبود عاید سرانه مشکل جدی مردم است نه بلند بودن نرخ مواد خوراکه:
"وضعیت مردم را که میبینیم وضعیتشان خوب نیست، کار و معاش وجود ندارد مردم بیکار است، اگر قیمتها زیاد پایین بیاید و یک بوجی آرد یک هزار افغانی هم شود اما مردم پول نداشته باشند برایشان مشکل است. قرض بسیار تقاضا میکنند، ما هم از این که میرویم از مندوی مواد میاریم آنها هم پول میگیرند، مثل سابق قرض نمیدهند، برای ما هم مشکل است و قرض به کسی داده نمیتوانیم."