دیدبان حقوق بشر می گوید که چهار فعال زن ژولیا پارسی ، ندا پروانی ، منیژه صدیقی و پریسا آزاده به طور خودسرانه توسط طالبان بازداشت و زندانی شده اند.
هیومن رایتس واچ ، در بیانیه ای به روز پنجشنبه در مورد ادامۀ بازداشت های خودسرانه، تهدید و شکنجۀ فعالان حقوق زنان توسط طالبان از این چهار فعال زن باری دیگر یادآوری کرده است.
این نهاد افزوده است که پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان در آگست سال ۲۰۲۱ ، ارادۀ طالبان برای نقض حقوق زنان در این کشور آشکار شد.
در ادامه به اعتراض های زنان بعد از حاکمیت طالبان در افغانستان اشاره شده که با شعار «نان،کار،آزادی» به جاده ها بر آمده بودند.
دیدن بان حقوق بشر گفته که طالبان با خشونت ، توقیف و شکنجه به این اعتراض ها پاسخ دادند.
یک فعال حقوق زنان به این نهاد گفته است که همکاران شان در بارۀ عدم مصونیت خود و خانواده های شان خیلی به تشویش اند.
به گفتۀ او ، فعالان حقوق زنان به طور مداوم تحت فشار قرار داشته و نگران اند که بازداشت خواهند شد. یکی از نزدیکان ژولیا پارسی در گفتگو با رادیو آزادی به روز چهارشنبه ادعا کرد که این فعال زن در زندان دچار اختلالات روانی شده است.
ژولیا پارسی با پسر بزرگش دو ماه پیش توسط طالبان در کابل دستگیر شد.
مقام های طالبان که اکثراً در بارۀ بازداشت فعالان زن ، اعضای جامعۀ مدنی و خبرنگاران چیزی نمی گویند در مورد بازداشت خانم پارسی و سه فعال زن دیگر نیز خاموشی اختیار کرده اند.
شمایل توانا، فعال حقوق زن و عضو جنبش زنان مبارز و پیشگام می گوید که حکومت طالبان با سرکوب زنان ، اعلامیۀ جهانی حقوق بشررا نقض کرده است.
«چنانچه که تأکید در اعلامیه حقوق بشر شده در ماده اول و دوم که باید انسان حق برابری، آزادی و کرامت انسانی را داشته باشد و نباید آزادیهای انسان نقض شوداما متاسفانه طالبان در این دو سال تمام این مادههای اعلامیۀ جهانی حقوق بشر را نقض کردند که ما اکنون ۴ خانم معترض را در زندان طالبان داریم که متاسفانه تحت سختترین شرایط آنان شکنجه میشوند.»
طالبان قبلاً گفته اند که حقوق زنان در افغانستان در چهارچوب شریعت اسلامی تامین است.
بیش از دوسال است که دانش آموزان دختر بالاتر از صنف ششم از رفتن به مکتب در افغانستان منع شده اند.
طالبان پوهنتون ها را نیز به روی دختران بسته کرده و مانع کار زنان در موسسات داخلی و خارجی غیر دولتی و دفتر های ملل متحد شده اند.
این اقدام های طالبان واکنش ها و انتقاد های زیادی را در داخل و بیرون افغانستان به دنبال داشته است.
