بخش زنان و اداره مبارزه با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد یک اقدام مشترک جدید را اعلام کردند که هدف آن حمایت از زنان زندانی در افغانستان است، چه در دوران سپری کردن معیاد حبس و چه پس از رهایی از زندان و ادغام‌شان در جامعه.
نهاد زنان ملل متحد دیروز دوشنبه ( ۲۰ نومبر) در سایت اینترنتی خود اعلام کرد که الیسون دَویدیان، نماینده ویژه این سازمان برای زنان افغان و آنوبها سوود، نماینده اداره مبارزه با مواد مخدر و جرم، در جریان دیدار شان با زنان زندانی در کابل به این همکاری متعهد شدند.
هدف از این طرح، همکاری در حفاظت، عرضه خدمات صحی ضروری و خدمات ادغام مجدد زنان زندانی و آنانی است که از مراکز درمان مواد مخدر مرخص می‌شوند.
اگرچه سند همکاری میان این دو نهاد ملل متحد در ماه مارچ در نیویارک امضا شده، اما سازمان ملل متحد دیروز دوشنبه گفت که نمایندگان آنها پس از گفتگو با زنان زندانی در محابس کابل این همکاری را آغاز کردند.
در گزارشی در این مورد، زنان زندانی به نماینده اداره زنان ملل متحد گفتند که می‌خواهند به خانه‌ها و روستای‌شان برگردند.
اما همزمان تعدادی از آنها هراس دارند که سرنوشت آنها و فرزندان‌شان چه خواهد شد و همچنین نگران اند که آیا خانواده‌های شان آنها را می پذیرند یا نه؟
آنها همچنان گفتند که می‌خواهند، حرفه‌های جدیدی را بیاموزند تا برای خانواده‌های خود موثر واقع شوند.
نماینده اداره مبارزه با مواد مخدر و جرم ملل متحد می‌گوید که اکثر زنانی که در زندان و توقیفگاه کابل ملاقات کرده، مرتکب جرم بزرگی نشده اند، اما به دلیل ماندن در زندان، صحت روحی و جسمی‌شان آسیب دیده و به دلیل بدنامی از زندگی اجتماعی کنار کشیده شده اند.
شنکی کروخیل فعال حقوق بشر و عضو پیشین ولسی جرگه افغانستان می‌گوید که نبود قانون و سیستم گرفتن وکیل مدافع در کشور، زنان افغان را خیلی آسیب پذیر ساخته و این دو نهاد سازمان ملل متحد زنان زندانی را در این راستا کمک کرده می‌توانند:
"از اینکه فعلاً هیچ میکانیزم وجود ندارد که زنان بتوانند در چنین قضایا از خود دفاع بکنند، یعنی سیستم دفاع از خود وجود ندارد و همچنان در سیستم قضایی زنان قضات وجود ندارد یا قانونی وجود ندارد که هر نوع نقض حقوق بشری زنان را خشونت تلقی کند و کسی که مرتکب آن می‌گردد، مجازات شود. اگر هر دو اداره به همکاری یکدیگر و کار کردن با حاکمیت فعلی، یک سیستم و آدرسی بسازد تا زنان بتوانند با گرفتن وکیل مدافع از خود دفاع کنند، راهی زندان نشوند و یا اگر در زندان باشند، هر چه زودتر نجات یابند."
به گفته خانم دَویدیان، نماینده ویژه بخش زنان سازمان ملل متحد، هدف عمدهٔ این طرح همکاری این است که اطمینان به دست بیآورند که با زنان زندانی در طول اقامت‌شان در زندان و پس از آن برای مشارکت‌شان در جامعه با آنها کار صورت می‌گیرد.
در روزهای قبل از سقوط جمهوریت، تقریباً تمامی زندان‌های افغانستان از جمله پلچرخی از زندانیان خالی شده بود، اما در زمان حکومت طالبان معلوم نیست چه تعداد زنان در زندان‌ها حبس اند.
سازمان ملل متحد نیز در گزارش دیروز یکشنبه خود تعداد زندانیان زن در محابس افغانستان را ذکر نکرده است.
