"روحیه ما خراب شده دختر ۱۸ ساله‌ام و یک دختر هفت ساله من دیوانه شدند میلرزند و ما نماز میخوانیم آنان را دلداری می‌دهیم."
عاقله و شوهرش با یک پسر و دو دختر‌شان بیشتر از سه هفته می‌شود که به دلیل ترس از زلزله خانه‌شان را ترک کرده اند و در پارک ترقی هرات در زیر یک خیمه زندگی می‌کنند.
او میگوید سردی، گرد خاک و ترس از پس لرزه‌های دیگری زمین، خواب را از چشمان آنان ربوده و بیشتر کودکان به مشکلات روحی و روانی گرفتار شده اند:
"روحیه همه طفل‌ها و ما خراب شده، بدون خداوند هیچ کس نداریم، هیچ کمکی هم به ما نشده، همه ما هیچ چیز نداریم ، مقداری پولی که داشتیم مصرف کردیم و خیمه گرفتیم."
در کنار عاقله صدها و شاید هم هزاران خانواده دیگر شب‌های سرد پاییزی را در پارک‌ها و جاده‌های هرات سپری می‌کنند.
همه قصه‌های یکسان از مشکلات روحی دارند.
شیراحمد ۳۶ ساله که با فرزندانش در کنار یکی از جاده‌های هرات شب را سپری می‌کند به رادیو آزادی گفت:
"از زلزله خیلی استرس داریم ما و بچه‌های ما را که می‌بینید طفل من پیشیم است من را ترک نمی‌کند چون از زلزله می‌ترسد حتی بچه‌های خردم حالت روحی و روانی آنان خراب است."
مژگان یک باشنده دیگر هرات نیز میگوید :" ما خیلی زیاد ترس داریم همین که خواب شویم و یا غذا بخوریم فکر می‌کنیم حالا زلزله می‌شود اصلاً آرامش نداریم."
هرات بیش از یک ماه قبل شاهد زمین زلزله بزرگ به قدرت ۶.۳ درجه رشتر بود، که به گفته سازمان ملل متحد در این رویداد حدود ۱۵۰۰ تن جاان باختند و حدود دو هزار تن دیگر زخمی شدند و در نتیجه این زلزله ۳۳۰۰ خانه هم ویران شدند.
محمد سالم یک تن از روانشناسان در هرات که برای مشوره دهی به محل آسیب دیدگان زلزله رفته است، وضعیت را فاجعه بار توصیف می‌کند.
او به رادیو آزادی چنین گفت: " اگر از طرف حکومت و سازمان‌های بین المللی خدمات مشاوره و درمان روانی به این آسیب دیده‌ها ارایه نشود اینها دچار اختلالات افسردگی، اضطراب و استرس پس از حادثه خواهند شدند و نیاز است تحت پوشش جدی خدمات روانشناسی قرار بگیرند در غیر آن آمار بیماری‌های روانی بشدت افزایش پیدا خواهد کرد."
