روزیلا: رفتار پولیس پاکستان با مهاجرین افغان بدتر از گذشته شده است

"فکر این که اگر ما را از اینجا اخراج کنند برایم ترس ایجاد می‌کند، زیرا اینجا درس می‌خوانم و در افغانستان برای دختران اجازه درس نیست."

روزیلا صبوری در جمع هزاران پناهجوی افغان در پاکستان است که با خطر اخراج از آن کشور رو به رو است.

روزیلا که پس از برگشت طالبان به قدرت در افغانستان، کشورش را ترک کرد حالا از مدت یک و نیم سال است که با خانواده اش در اسلام آباد پایتخت پاکستان زندگی می‌کند.

او می گوید که یگانه دلیل مهاجرتش به این کشور ادامه تحصیل است که در افغانستان تحت حاکمیت طالبان امکان پذیر نیست:
"مهاجرت ما از زمانی آغاز شد که من صنف دوازدهم را به پایان رسانده بودم و آمادگی رفتن به پوهنتون را می‌گرفتم که آموزش برای دختران از سوی طالبان منع اعلام شد و گزینه دیگر هم نداشتیم به جز از پاکستان و اینجا مهاجر شدیم در اینجا گرافیک دیزاینر که بخشی از کمپیوتر است می خوانم، برایم گفته شده که اگر حکومت ویزه های ما را تمدید نکند ممکن در اینجا هم از آموزش محروم شوم."

میعاد ویزه روزیلا و خانواده اش خاتمه یافته و آنها از چندی به اینسو مانند بسیاری از مهاجرین افغان، منتظر تمدید آن از سوی حکومت پاکستان اند.

حکومت پاکستان ضرب الاجل فردا (اول نومبر) را برای اخراج پناهجویان غیرقانونی مشمول بیش از یک میلیون و هفتصد هزار پناهجوی افغان اعلام کرده و گفته که اگر پناهجویان غیرقانونی تا این مدت بگونه داوطلبانه از پاکستان بیرون نشوند، آنها به زور اخراج خواهند شد.

بیشتر در این باره:

روز های دشوار پناهجویان افغان در پاکستان؛ پولیس عملیات اخراج را پیش از مهلت آغاز کرد

روزیلا می‌گوید که با اعلام این ضرب الاجل، رفتار پولیس پاکستان با مهاجرین افغان بدتر از گذشته شده است:
"وقتی پولیس را می‌بینم بسیار می‌ترسم چرا که پولیس پاکستان بسیار خشن برخورد می‌کند با زن و مرد، اصلاً متوجه عزت و آبروی کسی نیستند از یخن کش کرده در موتر می‌اندازند و با خود می‌برند و این رفتار شان باعث نگرانی عمیق ما شده است."

به گفته روزیلا، اعلام حکومت پاکستان باعث شده تا پناهجویان افغان کمتر در شهر اسلام آباد، پایتخت پاکستان گشت و گذار کنند:
"بسیار در میان افغانها هراس ایجاد شده، سابق که بیرون می‌رفتیم افغانها زیاد بود منطقه ما را افغانستان کوچک می‌گفتند اما اکنون هیچ‌کس از خانه نمی‌براید چون آزار و اذیت پولیس زیاد است و برادر و پدر مه هم زیاد از خانه نمی‌برایند."

تصمیم حکومت پاکستان برای اخراج اجباری مهاجرین غیرقانونی افغان پس از اول نوامبر، با واکنش های تند برخی از کشورها رو به رو شده است.

سازمان ملل متحد و برخی کشورها از اسلام آباد خواسته اند تا این تصمیم اش را پس بگیرد اما پاکستان تا کنون به این خواست پاسخ مثبت نداده است.

حکومت طالبان هم از پاکستان خواسته که پناهجویان افغان را بگونه اجباری از خاکش بیرون نکند.

سرفراز بگتی سرپرست وزارت داخله پاکستان یکشنبه گذشته گفت که بیش از سه میلیون مهاجر افغان در حال حاضر در این کشور بود و باش دارند که به گفته او بیش از یک میلیون و هفتصد هزار آن پناهجویان غیرقانونی اند.

بیشتر در این باره:

پاکستان: عملیات اخراج مهاجران غیرقانونی از اول نوامبر آغاز می‌شود

با آنکه حکومت پاکستان گفته که پس از اول نوامبر تنها پناهجویان غیرقانونی را از این کشور اخراج خواهد کرد اما این اقدام تازه بر زندگی بیشتر مهاجرین افغان در آن کشور تاثیر گذاشته است.

کلیمه یکتن از پناهجویان افغان در پاکستان است که می‌گوید با داشتن کارت اقامت از سوی سازمان ملل بیش از ۲۴ سال است که در پاکستان زندگی می‌کند.

میعاد اعتبار کارت اقامت کلیمه هم به پایان رسیده و او ترس دارد که مبادا او هم در جمع پناهجویان غیرقانونی از سوی حکومت پاکستان اخراج شود.

این بانوی افغان که در یکی از شفاخانه های شخصی شهر پشاور به عنوان ترجمان کار می‌کند می‌گوید که بخاطر فشار های زیاد حکومت پاکستان در این مدت اصلاً نتوانسته زندگی بدون درد سر در این کشور داشته باشد:
"در جای زندگی می‌کردیم به نام ناصر باغ آنزمان خورد بودم آنزمان هم گفتند که افغانها باید بروند خانه های ما را ویران کردند از آنجا رفتیم در جای دیگر به نام تاج آباد در آنجا هم چند وقت بعد خانه های مهاجرین افغان را ویران کردند که بیرون شوند. پس از آن ما آمدیم در حیات آباد زندگی کردیم، زندگی در اینجا بسیار مشکل است نمی‌گذارند به آسودگی زندگی کنیم اگر خانه بخریم ترس داریم که امروز یا فردا ما را خواهند کشید."

کلیمه می‌گوید که خودش و مادرش نان آوران خانواده شان استند.

کلیمه در مورد این که چرا این همه مشکلات را برای سال های سال در پاکستان تحمل کرده و به افغانستان برنگشته می گوید:
"در دوره اول حکومت طالبان ما به پاکستان آمدیم، در افغانستان خانه و هیچ چیزی نداریم اگر فرض کنیم که حالا برویم کجا برویم خانه چطور کنیم حالا نه به زنان اجازه درس است نه کار، من و مادرم چطور کنیم مصارف خانه را چگونه تامین کنیم."

او می گوید یگانه خواستش از حکومت پاکستان، احترام گذاشتن به مهاجرین است:
"خواست ما افغان‌ها این است که برای ما احترام قایل شوند زیرا ما بنابر مجبوری های خود آمدیم مهاجر شدیم از شوق نیامدیم. قوانین برای ما هم باشد اما سر ما همواره سخت نگیرند ممکن مهاجرین به توجه و مهربانی بیشتر نیاز دارند زیرا آنها درد بیشتر را در زندگی متحمل شده اند."