فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ و جمعیت هلال احمر می‌گوید که اثرات دهه‌ها جنگ، رویدادهای طبیعی مانند زلزله و خشکسالی و نگرانی‌ها از شرایط حفاظتی بشری از عواملی تشدید کنندۀ بحرانی اند که افغانستان را به عنوان کشوری مواجه با یکی از بدترین بحران‌های بشری در جهان مبدل می‌کند.
این فدراسیون با نشر گزارشی از بررسی وضعیت بشری در افغانستان به روز شنبه گفته که دو سوم جمعیت افغانستان، یعنی ۲۸.۸ میلیون نفر، نیاز فوری به کمک‌های بشردوستانه دارند که از این میان ۱۵.۵ میلیون نفر با ناامنی غذایی حاد مواجه هستند.
از میان بیش از ۱۵ میلیون نفر مواجه با ناامنی غذایی حاد، ۲.۷ میلیون نفر در یک قدمی قحطی قرار دارند.
در این گزارش گفته شده که زنان و کودکان به گونۀ نامتناسبی تحت تأثیر بحران بشری قرار دارند، به طوری که حدود ۳.۲ میلیون کودک و ۸۴۰ هزار مادر باردار و شیرده با سوء تغذیه حاد متوسط و حاد شدید مواجه هستند.
در گزارش فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ و جمعیت هلال احمر مشکلات اقتصادی که به دلیل تحریم‌ها تا حد زیادی تشدید شده، نیز یکی ازعوامل اصلی این بحران بشر خوانده شده است.
گزارش افزوده که هر روز افراد بیشتری به کمک‌های بشردوستانه وابسته می‌شوند و برمبنای ارزیابی اقتصادی/اجتماعی ۲۰۲۳ برنامه توسعه ملل متحد (یو ان دی پی) بیش از ۸۵ درصد مردم افغانستان زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
بربنیاد این گزارش افغانستان به گونۀ مکرر و شدید از رویدادهای طبیعی از جمله زلزله، سیل، رانش زمین، برف کوچ، و خشکسالی که برخی از آنها مرگبار اند، آسیب‌پذیر است.
فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ و جمعیت هلال احمر گفته که افغانستان در بین ۱۵ آسیب‌پذیرترین کشوری که در برابر تأثیرات و تغییرات اقلیمی کمترین آمادگی برای سازگاری را دارند، در جهان در رتبۀ چهارم قرار دارد.
در عین حال گفته شده که افراد آسیب دیده از زلزلۀ مرگبار در ۷ اکتوبر در هرات که هزاران کشته و زخمی و منازل تخریب شده برجا گذاشت به ارائه کمک‌های فوری و اقداماتی برای حفاظت از تاثیرات زمستان نیاز دارند.
در این گزارش آمده که یکی از تأثیرات مهم دهه‌ها درگیری، رقم بالای بیوه‌ها و زنان سرپرست خانواده‌ها است که بر اساس آمار ارائه شده از سوی شبکۀ تحلیلگران افغانستان حداقل دو میلیون بیوه در افغانستان وجود دارد که نیاز به حمایت بیشتر داشته و به گونۀ نامتناسب تحت تاثیر بحران بشری قرار دارند.
دو بانو ساکن در ولایت‌های کابل و جوزجان که نخواستند نام‌های شان در گزارش گرفته شود در مورد مشکلات اقتصادی‌شان به رادیو آزادی چنین گفتند:
"خواهران و برادران همۀ ما وظیفه داشتیم، بعد از آمدن طالبان همۀ ما بیکار هستیم کار خاصی هم پیدا نمی‌شود فعلاً. مشکلات ما بی‌حد و بی‌اندازه زیاد شده، کار و درآمد نباشد زندگی طبعاً سخت می‌شود و کمک‌های بشردوستانه را هم هیچ نگرفته ایم."
"شوهرم هنگام تصرف افغانستان توسط طالبان سرباز بود و در جنگ شهید شد، من با چهار طفل‌ام بی‌سرپرست مانده‌ام، به من کمک کنند تا بتوانم لقمه نانی را برای یتیمان‌ام فراهم کنم."
پیش از این نیز شماری از سازمان‌های بین‌المللی از بدتر شدن بحران بشری در افغانستان و کمبود بودجه برای ارائۀ کمک‌های بشردوستانه هشدار داده اند. از این میان برنامۀ جهانی غذا هشدار داد که به دلیل کمبود بودجه امسال روند کمک رسانی به ۱۲ میلیون نیازمند را در افغانستان متوقف کرده است.
اما حکومت طالبان بارها گفته که وضعیت بشری در افغانستان به حدی بحرانی نیست که در گزارش سازمان‌های بین المللی بازتاب داده می‌شود.
بر اساس آمار دفتر هماهنگ کننده امور بشردوستانۀ سازمان ملل متحد (اوچا)، در حال حاضر ۲۹.۲ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.
