پولیتیکو: از ملل متحد خواسته شده آپارتاید جنسیتی را در افغانستان به رسمیت بشناسد

روزنامه امریکایی پولیتیکو می‌نویسد، در حالی که وضعیت سلامت روان زنان در افغانستان رو به وخامت است، از سازمان ملل متحد خواسته شده است که آپارتاید جنسیتی در این کشور را به رسمیت بشناسد.

در گزارش خبرگزاری اسوشیتدپرس که از سوی پولیتیکو منتشر شده، آمده است که شورای امنیت سازمان ملل متحد باید از پروسه ی به رهبری دولت هایی که می‌خواهند سرکوب زنان در افغانستان آپارتاید جنسیتی شناخته شود، حمایت کند.

در ادامه به سخنان روز سه‌شنبه سیما باهوس، مدیر اجرایی بخش زنان سازمان ملل متحد در نشست شورای امنیت این سازمان اشاره شده است.

خانم باهوس در این نشست گفت که طالبان بیش از ۵۰ فرمان سرکوب کننده را به شدت اجرا می‌کنند.

در ادامه مطلب می خوانیم که باهوس افزود، این اقدامات سبب افزایش فشار‌های روانی به ویژه افکار خودکشی در میان زنان جوان می‌شود و به کاهش صلاحیت تصمیم گیری زنان در خانه‌های‌شان مینجامد.

به گفته او، زنان در افغانستان می خواهند که صدای‌شان شنیده شود.

مقامات حکومت طالبان پیش از این از موقف‌شان دفاع و آپارتاید جنسیتی را رد کرده اند.

اما به نوشتۀ روزنامه، خانم باهوس از اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد خواسته است تا از یک پروسه ی بین دولت ها برای تعریف واضح آپارتاید جنسیتی به سطح بین‌المللی حمایت کنند.

در ادامه می‌خوانیم که از زمان حاکمیت دوباره طالبان بر افغانستان در پانزدهم آگست سال ۲۰۲۱، طالبان دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب محروم کردند و در‌های پوهنتون‌ها را به روی دانشجویان دختر بستند.

همچنان زنان از کار کردن در بسیاری از ادارات دولتی و سازمان‌های غیردولتی در افغانستان منع شدند.

نشریه یورو ایشیا ریویو به روابط چین با طالبان و تهدید اویغورها توجه کرده و می‌نویسد که در ۱۳ سپتمبر، محمد حسن آخوند رئیس الوزرای حکومت طالبان و امیرخان متقی وزیر خارجه این حکومت از ژاو شینگ، سفیر جدید چین در افغانستان استقبال کردند.

به نوشته نشریه، همزمان با این، سفارت چین در کابل بر تعامل جامعه جهانی با طالبان تاکید کرد و از طالبان نیز خواست که سیاست‌های میانه رو را در پیش گیرند و حکومت فراگیر تشکیل دهند.

یورو ایشیا ریویو می‌نویسد که چین از پانزدهم آگست ۲۰۲۱ به طور فعال با رژیم طالبان رابطه برقرار کرده و تا کنون بیش از ۱۴۰ ملاقات با آن‌ها داشته است.

به نوشته نشریه، هدف اصلی چین از این تعامل آنست تا در مورد امنیت منطقه ناآرام شینجن اطمینان حاصل کند.

در ادامه می‌خوانیم که پیکنگ می‌خواهد که طالبان برایش اطمینان دهند که اعضای تندرو اویغور جنبش اسلامی ترکستان شرقی تهدیدی را از افغانستان متوجه منطقه نکنند، جنبشی که به نوشته نشریه، در سال ۱۹۹۸ در رژیم نخست طالبان پایگاهش را در افغانستان ایجاد کرده بود.