جاپان به ارزش ۱۳۵ هزار دالر امریکایی برای کودکان در ننگرهار یک کتابخانه تأسیس کرده است.
ریاست اطلاعات و فرهنگ حکومت طالبان در ننگرهار در یک خبرنامه دیروز دوشنبه گفته است که این کتابخانه که هفتۀ پیش در ننگرهار گشایش یافت، همه امکانات مورد ضرورت یک کتابخانه در آن مد نظر گرفته شده است.
در خبرنامه آمده است که کار ساخت این کتابخانه سال پیش آغاز شده بود و افزون بر خدمات مطالعه، خدمات آموزش پشتو، ریاضی و مهارت خواندن و نوشتن در آن وجود دارد.
خبرنامه می‌افزاید، دیگر برنامه‌های آموزشی هم در آینده در نظر گرفته خواهد شد.
کودکانی که به این کتابخانه می‌روند، می‌گویند، از ساخت این کتابخانه خوشحال هستند.
زهرا و محمد دو تن از این کودکان می‌گویند:
"اینجا آمدم که درس بخوانم و قرآن کریم یاد بگیرم، خداوند "ج" به مکاتب اینچنینی برکت بدهد که ما داکتر شویم و همینطور انجنیر شویم."
"من به صنف سوم هستم، خرسند و متشکرم از موسسه‌ای که این کتابخانه را برای ما جور کرده و خواهشمندیم در آینده هم این چنین کارها را برای ما بکنند."
این کتابخانه در حالی تاسیس شده که طالبان دختران بالاتر از صتف ششم را از آموزش منع کرده اند.
بر اساس کنوانسیون بین المللی حقوق طفل یک فرد از زمان تولد تا ۱۸ سالگی کودک محسوب می‌شود.
صادق‌الله صادق، باشندۀ ننگرهار که خود در ننگرهار کتابخانه دارد، تاسیس این گونه کتابخانه‌ها را برای کودکان مهم می‌شمارد و می‌گوید، برای این که کودکان در آینده با فرهنگ مطالعه آشنا باشند، باید از دوران کودکی چنین فرصت‌های مطالعه برایشان فراهم شود.
او به رادیو آزادی گفت:
"این یک گام بزرگ در بخش آموزش و پرورش اطفال، آرامش روح و آیندۀ اطفال است. بدبختانه اطفال در جامعۀ ما چه می‌کنند، در بین بزرگان هم علاقمندی به مطالعه و کتاب نویسی کم است، اگر ما از اساس کار کنیم و از طفولیت آنان را به کتابخواندن وابسته کنیم پس این یک تغییر بزرگ در آینده‌شان ایجاد می‌کند."
اینکه اینگونه کتابخانه‌ها برای اطفال چقدر اهمیت دارد و بر روان‌شان چقدر تاثیری می‌کند؟ داکتر محب الله زغم، نویسنده و منتقد ادبیات کودک می‌گوید، کودکان در این گونه کتابخانه‌ها چیزهایی را می‌آموزند که در مکاتب برایشان تدریس نمی‌شود.
او به رادیو آزادی گفت:
"اطفال تخیل بزرگ و ذهن جستجوگر دارند، در اذهان‌شان سوالات زیادی است که جواب آن سوالات را می‌خواهند، اما در جامعۀ ما بزرگان این سوالات را عموماً نادیده می‌گیرند و به آن جواب نمی‌دهند. پس کتاب‌های مناسب سن اطفال و ساختن کتابخانه‌ها برایشان بسیار مهم است، در این کتابخانه‌ها افزون بر اینکه اطفال جواب سوالات خود را بدست می‌آورند، قوۀ تخیل‌شان هم با آن‌ها رشد می‌کند."
کودکان در افغانستان در مکاتب تنها کتاب‌های درسی را می‌خوانند و مهارت‌های دیگر برایشان آموزش داده نمی‌شود و یا هم در نصاب تعلیمی جای ندارند.
پیش از این در برخی کتابخانه‌ها بخش ویژه برای مطالعۀ کودکان در نظر گرفته شده بود، اما کتابخانه جداگانه برایشان تاسیس نشده بود.
