مک‌کال رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا با اشاره به گزارش تازه سرمفتش ایالات متحده برای بازسازی افغانستان ( سیگار) از میکانیزم انتقال کمک های امریکا به افغانستان انتقاد کرد.
وی در اعلامیه‌ای که از سوی کمیتهٔ روابط خارجی مجلس نمایندگان کانگرس امریکا منتشر شده گفته :
"این نفرت‌انگیز است که پول مالیه دهنده‌گان ایالات متحده به جیب گروه تروریستی‌ای مثل طالبان می‌رود [گروه] که زنان و دختران را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد، القاعده و سایر گروه‌های تروریستی را تمویل می‌کند، مرتکب قساوت در مقابل اقلیت‌های مذهبی شده و روزمره مرتکب نقض متعدد حقوق بشری می‌شود."
مقام‌های حکومت امریکا همواره گفته اند که این کمک‌ها صرف امداد بشری می‌شود و به اداره‌های ملل متحد داده می‌شود نه به حکومت طالبان.
حکومت طالبان نیز بارها تأکید کرده که هیچگونه دخالتی در این کمک‌ها ندارد و در دسترس آنان قرار نمی‌گیرد.
سرمفتش ویژهٔ امریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار) در گزارش‌اش که روز سه شنبه به کانگرس امریکا ارائه کرده گفته است که با وجود دخالت طالبان در کمک‌ها، ایالات متحدۀ امریکا در دو سال گذشته ۲،۳۵ میلیارد دالر به افغانستان کمک کرده است.
این اداره گفته است که طالبان از کمک‌های بین‌المللی به افغان‌ها سوء استفاده می‌کنند.
بر اساس اعلامیۀ مایکل مک‌کال، رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان کانگرس امریکا او در ماه می سال جاری نامهٔ را به برنامهٔ بین‌المللی توسعه‌ای امریکا (یو‌اس‌آی‌دی) فرستاده و خواستار نظارت بیشتر و اطلاعات در مورد کمک‌ها به افغانستان شده، اما به گفته او تا اکنون پاسخی از سوی این اداره دریافت نکرده است.
مک‌کال همچنان گفته که بحران بشری در افغانستان پس از خروج پر هرج و مرج و مرگبار نیروهای امریکایی به گونهٔ قابل توجهی افزایش یافته است.
از سوی هم برخی از نیازمندان در صحبت با رادیو از عدم دریافت کمک‌های سازمان ملل متحد شکایت می‌کنند.
مصطفی باشندهٔ ولایت بدخشان به رادیو آزادی ادعا می‌کند که کمک‌ها در این ولایت از سوی مقام‌های محلی این ولایت حیف و میل می‌شوند:
"متأسفانه ۸۰ فیصد مردم بدخشان زیر سایه فقر زندگی می‌کنند، از همین خاطر کمک‌های بشری این‌جا می‌آید، اما نابرابری‌های که وجود دارد این کمک‌ها آن‌چنان که باید توزیع شود نمی‌شود، به خاطر که توسط کلان‌های منطقه حیف‌ومیل می‌شود، به مستحقین تعلق نمی‌گیرد کمک و هیچ‌کسی هم به صدا مردم رنج‌دیده گوش نمی‌گیرد."
یک تن دیگر از باشنده‌گان در شهر کابل که نمی‌خواهد نام‌اش در گزارش ذکر شود به رادیو آزادی مدعی است که کمک‌ها بیشتر به افراد وابسته به زورمندان توزیع می‌شود:
"در سمت ناحیه پنج شهر کابل، مسئولین (دبلیو‌اف‌پی) آمدند، همراه با همین وکیل‌ها سابقه، به خویش و قوم همان وکیل‌ها و زورمندان را سروی کردند، اما ما که گفتیم متقاعد هستیم و معاش دریافت نمی‌‌کنیم، ما را در لیست نگرفتند، حال هم همان زورمندان و وکیلان سابقه سر به کار است، گپ مردم غریب و عاجز را کسی گوش نمی‌کنند."
پیش ازین مسئولین برنامه غدایی جهان یا دبلیو اف پی اما طالبان را به دخالت در روند توزیع کمک‌ها در برخی ولایات افغانستان متهم کرده اند، آن‌چه طالبان رد می‌کنند.
با این حال، آذرخش حافظی کارشناس امور اقتصادی به رادیو آزادی می‌گوید، برای جلوگیری از مداخله طالبان در روند کمک‌ها باید امریکا و سازمان ملل متحد یک میکانیزم مشخص را ایجاد کنند:
«یکی از درد‌های نداشتن یک آدرس سیاسی مشروع و مورد قابل جامعهٔ جهانی همین است که کمک‌ها مستقیم به خود کشور صورت نمی‌گیرد، بلکه از طریق سازمان ملل متحد به اینجو‌های همکارش داده می‌شود، در تحت قلم‌رو دولت که توزیع می‌شود یقیناً که دولت در آن اعمال نفوذ و فشار خود را دارد، تضمین شفافیت در نبود نظارت دقیق از طرف منابع مستقل دشوار است، پس لازم است که یک میکانیزم دقیق و روشن باشد.»
خواستیم در مورد اظهارت تازهٔ مایکل مک‌کال و ادعاهای مبنی بر عدم دریافت کمک‌ها دیدگاه حکومت طالبان را نیز داشته باشیم، اما ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان به پرسش‌های رادیو آزادی پاسخ نداد.
اما پیش از این گفته بود که آن‌ها در روند کمک‌رسانی مداخله نمی‌کنند، اما در بخش هماهنگی با گروه‌های کمک‌رسان همکار هستند.
افغانستان پس از حاکمیت دوباره طالبان با بحران بشری شدید روبه‌رو است و بر اساس گزارش‌های نهادها بین‌المللی ۲۹،۲ میلیون نفوس این کشور نیازمند کمک‌های بشری اند.
این درحالی‌ست که اکثریت مؤسسه‌های کمک‌رسان بنابر محدودیت‌های طالبان کمک‌های شان را متوقف و یا کاهش داده‌اند.
