با حاکمیت دوبارۀ طالبان در ۱۵ آگست ۲۰۲۱ در افغانستان، مهاجرت غیرقانونی افغان‌ها بنابر دلایل امنیتی و همچنان افزایش بیکاری و فقر بیشتر شد که این کار آنان زمینه را برای قربانی قاچاق انسان شدن فراهم می‌کند.
برخی از آنها در این مسیر غیرقانونی سرنوشت‌شان را به دست قاچاقبران می‌سپارند.
احمد، یکی از شهروندان افغانستان به رادیو آزادی می‌گوید، حدود چهار ماه قبل برادر ۲۴ ساله‌اش به گونۀ غیرقانونی راه مهاجرت را در پیش گرفت، اما در مسیر ایران و ترکیه ناپدید شده است:
"بعد از آن که از مرز ایران رد می‌شود به سمت ترکیه تا آخرین نفر که از او شنیدیم فقط گفته که " برادرم" از پا مانده بود، در ایران پیگیری کردیم قاچاقبران در این مورد به ما خبری درستی نمی‌دهند آن طرف مرز "ترکیه" دسترسی نداریم نمی‌توانیم که از کمپ مهاجرین خبری بگیریم حتی خبری از سلامتی‌اش نداریم که هست یا نیست."
در همین حال یک بانو که نخواست نامش در گزارش گرفته شود و از راه‌های غیر قانونی خود را به صربیا رسانیده، از خاطراتش به رادیو آزادی چنین گفت:
"در بعضی سرحدات لباس‌های مرا دور انداختند، بیک‌های ما را گرفتند، پول ما را گرفتند، در سرحدات ترکیه، یونان و ایران تمامش مشکلات خود را داشتند، اصلاً نمی‌خواهم در بارۀ آن حرف بزنم مثل یک خواب و خاطره بد در زندگی‌ام باقی خواهد ماند."
این در حالی است که ۳۰ جولای برابر به روز جهانی مبارزه با قاچاق انسان است.
قاچاق انسان به تجارت انسان گفته می‌شود که بیشتر به هدف بردگی جنسی، بیکاری و سوء استفادۀ تجاری جنسی برای قاچاقبران یا افراد دیگر صورت می‌گیرد.
در عین حال عبور کردن فرد از مرز یک کشور به صورت غیرمجاز با رضایت یا بدون رضایت فرد از سوی قاچاقبران انسان نیز نوعی از قاچاق انسان یا مهاجرت غیرقانونی شمرده می‌شود.
در کنار این وزارت خارجۀ امریکا به تاریخ ۱۵ جون در گزارشی زیر عنوان "گزارش ۲۰۲۳ قاچاق انسان" گفته بود که افغانستان در لیست ۱۱ کشوری شامل است که حکومت‌های آنها در زمینۀ قاچاق انسان، قاچاق در برنامه‌های تحت حمایت حکومت، امور مربوط به حکومت و یا کار اجباری در همه بخش‌ها، استفادهٔ جنسی در کمپ‌های حکومتی و جلب و جذب کودکان پالیسی و طرح مستند دارند.
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان در واکنش به این گزارش گفته بود که اگر فردی در افغانستان به جرم قاچاق انسان گرفتار شود، مجازات می‌شود و همچنان افزوده بود که قاچاق انسان در خارج از سرحدات افغانستان صورت می‌گیرد و مسئولیت آن بر عهده حکومت طالبان نه٬ بلکه به عهدهٔ سایر کشور هاست.
در این گزارش آمده بود که بیشتر قربانیان قاچاق انسان در افغانستان کودکان هستند.
گزارش افزوده، این کودکان مجبور به کار در قالین‌بافی، کوره‌های خشت‌پزی، قاچاق جنسی (شامل بچه بازی)، کار خانگی، چوپانی، گدایی، کشت و برداشت خشخاش، استخراج نمک، قاچاق مواد مخدر و قاچاق اسلحه می‌شوند.
به گزارش وزارت خارجۀ امریکا، پس از تسلط طالبان کار کودکان در افغانستان افزایش یافته است و خاطر نشان کرده اند که ۲۵ درصد کودکان درگیر کار هستند و پسران نسبت به دختران آسیب پذیرتر از قربانیان قاچاق هستند.
بنابر این، این گزارش عمدتاً پسران بین ۱۳ تا ۱۸ سال و اغلب بدون همراه، توسط خانواده‌هایشان مجبور می‌شوند برای کار به مناطق دیگر افغانستان یا خارج از کشور به ترکیه، ایران و پاکستان مهاجرت کنند تا از خانواده‌هایشان حمایت کنند.
از بلال کریمی، معاون سخنگوی حکومت طالبان در مورد چگونگی اقدامات روی دست گرفته شده بخاطر جلوگیری از قاچاق انسان در افغانستان پرسیدیم، اما او به سوالات رادیو آزادی در این باره پاسخ نداد.
فرشته رامین، مدافع حقوق بشر می‌گوید، با توجه به وضعیت افغانستان نیاز است که در کنار دیگر بخش‌ها دولت‌ها راه مهاجرت‌های قانونی را برای افغان‌ها فراهم سازند تا آنان در مسیر مهاجرت غیرقانونی قربانی قاچاق انسان نشوند:
"دولت‌ها نظر به وضعیت کنونی افغانستان مرزبندی‌ها را از بین ببرند و یک راه و چارۀ مناسبی را برای مهاجرت قانونی آنها باز کنند تا مردم بخاطر مشکلاتی که دارند تن به قاچاق و مهاجرت غیرقانونی ندهند تا ما شاهد نقض حقوق بشر در مرزها نباشیم."
در همین حال انتونیو گوترش، سرمنشی سازمان ملل متحد به مناسبت "روز جهانی مبارزه با قاچاق انسان" می‌گوید که قاچاق انسان نقض فجیع حقوق و آزادی‌های اساسی بشر است.
آقای گوترش به روز یکشنبه با نشر توییتی گفته که باید در جهان هیچ کس قابل خرید، فروش یا استثمار نباشد.
در همین حال دفتر سازمان ملل متحد برای برابری جنسیتی و توانمند سازی زنان (زنان ملل متحد) با نشر توییتی به مناسبت این روز گفته که زنان ۳ برابر بیشتر از مردان در معرض خشونت فزیکی یا شدید توسط قاچاقچیان قرار دارند.
سازمان ملل متحد به هدف افزایش آگاهی جامعه جهانی، ۳۰ جولای را به عنوان "روز جهانی مبارزه با قاچاق انسان" نام گذاری کرده است.
