در داخل یک حویلی در گوشه‌ای از شهر نیلی مرکز ولایت دایکندی زهرا عارفی یک فارم مرغداری ایجاد کرده که در آن بیشتر از ۱۰۰۰ مرغ نگهداری می‌شوند.
او می‌گوید:
"اینها خوش دارند بیشتر سرچوب بالا شوند و داخل جبعه تخم بگذارند."
در این فارم، مرغ ها با رنگ‌های سفید و سیاه وجود دارند که با فروش تخم و گوشت آنان زهرا به اقتصاد خانواده‌اش کمک می‌کند:
"تصمیم گرفتم که از یک طرف منبع در آمد و معیشت مان را از این طریق پیدا کنم و از طرف دیگر گام در راستایی پیش رفت اقتصاد محل و کشور برداشته باشیم."
زهرا عارفی قبل از حاکمیت دوباره طالبان در افغانستان در ریاست سارنوالی دایکندی کار می‌کرد اما با حاکمیت طالبان کارش را از دست داد. زیرا طالبان با قدرت رسیدن مجدد خود در تابستان ۱۴۰۰ قوانین سختگیرانه‌ای را مانند دهه ۱۹۹۰ بر زنان وضع کرده اند.
در گام اول، دختران بالاتر از صنف شش را از رفتن به مکتب و سپس دختران و زنان را از تحصیل، کار و آزادی‌های اجتماعی محروم کردند.
اما زهرا عارفی می‌گوید تسلیم این وضعیت نشده و از این طریق مشوق برای زنان دیگر خواهد بود:
"یک کمک غیر مستقیم بر خانم‌ها نیازمند انجام می‌دهیم ما کوشش می‌کنیم برای آنان با قیمت مناسب هم تخم نطفه دار و هم چوچه را برای آنان بدهیم و همچنان آماده هستیم آموزش‌ها، مهارت‌ها و تشویش برای آنان ارایه کنیم."
زنانی که نان آور خانواده‌های‌شان بودند پس از محدودیت‌های طالبان زندگی اقتصادی سختی دارند.
اخیراً طالبان دستور داده اند که آرایشگاه‌های زنانه نیز کار خود را متوقف کنند، این تصمیم به گفته فعالان حقوق زن، باعث می‌شود هزاران زن دیگر بیکار شوند.
سکینه سما، یک فعال حقوق زن در دایکندی برای بیرون رفت از این وضعیت چنین پیشنهاد می‌کند:" خواست من از دولت و دیگر نهاد‌ها این است که شرایط را برای فعالیت زنان فراهم کنند، ساحه فعالیت زنان را محدود نکنند تا زنان با ایجاد همچون پروژه‌های بتوانند به خود و فامیل کاری کنند و هم به اقتصاد جامعه‌شان کمک کنند."
هرچند سازمان‌های حقوق بشری زیادی نیز این پیشنهاد سکینه سما را برای طالبان مطرح کرده اند اما طالبان می‌گویند که بر اساس شریعت اسلامی به زنان و دختران اجازه آموزش و کار را خواهند داد.
اما مقام‌های سازمان ملل متحد به تازگی گفته اند که طالبان با وضع محدودیت‌ها می‌خواهند که زنان را کاملاً تحت سلطه خود قرار بدهند.
در گزارش که روز سه‌شنبه از سوی ریچارد بنیت٬ گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد برای حقوق بشر افغانستان٬ و دورتی استرادا تانک رئیس گروه کاری ملل متحد به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد پیشکش شد وضعیت زنان و دختران در افغانستان را بدترین وضعیت در جهان خوانده اند.
در گزارش گفته شده٬ به نظر می‌رسد که مقام‌های حکومت طالبان که با "تبعیض سیستماتیک" حکومتداری می کنند، قصد دارند زنان و دختران را تحت سلطه کامل قرار دهند.
با این همه ، زهرا رضایی، مئسول فارم مرغداری دایکندی به بانوان پیشنهاد می‌کند که از هر فرصتی برای توانمندسازی خود و جامعه استفاده کنند:
"در واقع از همین وضعیت ما باید یک فرصت بسازیم و از این فرصت‌ها باید استفاده کنیم کارهای خصوصی را هیچ‌کس نمی‌تواند از ما بگیرد ما نه تنها مرغداری کنیم بلکه طرح‌ها و ایده‌های زیادی اقتصادی است که آرزو هرکس است ولی ما می‌توانیم با هزینه کم آنرا آغاز کنیم."
