هرچند حکومت طالبان بخش اعظم زنان را از کار در اداره‌های دولتی و غیردولتی منع کرده، اما از این که شماری زیاد از آنها مسئولیت خانواده‌هایشان را به عهده دارند، مجبورهستند که بخاطر پیدا کردن یک لقمه نان کار و بار خودشان را راه بیاندازند.
فروزان کوهستانی ۳۹ ساله که مادر هفت فرزند است، از جملۀ همین زنان است.
بانو فروزان یک کارخانۀ کلچه پزی در کابل ایجاد کرده است.
این که او این کار را چگونه آموخته است، در مورد به رادیو آزادی گفت :
"ما در کاپیسا زندگی می‌کردیم، ما در تنور کلچه‌های مزه دار پخته می‌کردیم، من بسیار علاقه داشتم و زمانی که مادرم مواد کلچه را آماده کرده و آن را پخته می‌کرد من نشسته بودم و کارش را تماشا می‌کردم."
فروزان در نظام جمهوری مخلوع در یکی از اداره‌های دولتی وظیفه داشت، اما پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان از کار منع شد٬ وی میگوید:
"در گذشته من کار داشتم، اما زمانی که نظام گذشته سقوط کرد، بیشتر خانم‌ها خانه‌نشین شدند، زمانی که من کار خود را از دست دادم، گفتم باید کاری را شروع کنم که هم برای خانوادۀ خود خدمت کنم و هم برای مردم، به ویژه برای خانم‌هایی که مشکلات خانوادگی دارند."
فروزان که دوسال می‌شود این کار را آغاز کرده، میگوید که کارش را در ابتدا از خانه آغاز کرد که به دلیل کوچک بودن محل کارش، بسیار برایش دشوار بود، اما با گذشت زمان و رونق کارش، کارخانه ساخته و زنان را به کار گماشته است:
"در نخست من از خانه کار می‌کردم، فرمایشات را به گونه آنلاین بدست می‌آوردم، اما زمانی که کاروبارم خوب شد و فروشات پیدا کردم، کارخانه ساختم، حالا 15 خانم و چهار مرد همرای من کار می‌کنند، مردان کار مارکیتینک، فروشات و تهیۀ مواد خام را می‌کنند، پخته و بسته بندی آن را زنان انجام می‌دهند."
بانو کوهستانی در بارۀ کلچه‌هایی که تولید می‌کند به رادیو آزادی گفت:
"کلچه‌ای که بسیار فروش دارد، قتلمه است که از همه بیشتر فروخته می‌شود، روزانه بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلو فروخته می‌شود، دیگر کلچه داشی است که در داش پخته می‌شود، کیک پخته می‌کنیم، بغلاوه و دیگر انواع آن را پخته می‌کنیم."
پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان بیشتر زنان از کار کردن در اداره‌های دولتی منع شدند و طالبان با گذشت زمان حلقۀ کار را برای زنان تنگ‌تر کردند.
در ماه دسامبر سال گذشتۀ میلادی حکومت طالبان کار زنان در اداره‌های غیردولتی داخلی و خارجی را ممنوع قرار داد.
