برخی از زنان معتاد به مواد مخدر در ولایت های بامیان و کابل می گویند که در کنار فقر اقتصادی، بار خشونت های خانواده گی و اجتماعی را هم به دوش می کشند.
نگار٬ بانوی ۴۲ ساله٬ در یک گوشه ای شهر بامیان در مرکز افغانستان زندگی می کند.
او که سه سال است تریاک استفاده می کند، می گوید که شوهرش معتاد به مواد مخدر بوده و سپس او نیز معتاد شده است .
نگار به رادیو آزادی می گوید که از سوی شوهرش همواره مورد خشونت قرار گرفته:
"بارها خودم و فرزندانم را لت کرده، روزهای شده که ما را با تیشه زده و چاقو سر ما کشیده است، بچه کلانم را زیاد لت می کرد ما را زیاد وقت ها از خانه کشیده است."
به گفته نگار فقر اقتصادی، عدم دسترسی به خدمات صحی، برخورد های نادرست اجتماعی زندگی را برای زنان معتاد دشوارتر کرده است.
در کنار نگار ده ها زن معتاد دیگر نیز هستند که خشونت های خانواده گی و خشونت های اجتماعی را متحمل می شوند.
فرزانه ۳۶ ساله که مادر چهار فرزند است نیز چنین سرنوشت تلخی دارد. او چهار سال است که به استفاده از مواد مخدر معتاد شده است.
فرزانه به حمایت مالی برادرش اکنون دریک شفاخانه خصوصی ترک اعتیاد در کابل بستری است.
او می گوید٬ پس از اینکه همسایه هایش بارها او را آزار و اذیت کردند، تصمیم گرفت اعتیاد را کنار بگذارد:
"شب همه همسایه ها اطراف خانه ما جمع شدند گفتند اینجا چی خبر است؟ ساقی خانه است که شما نصف شب رفت و آمد می کنید؟ ما مردم آدم های عملی نه رفتن و آمدن و نه هم خوردن و شستن ما معلوم بود. مجبور شدم از آن خانه بر آیم و راهی شفاخانه شوم و حتا دروازه خانه را هم قفل نکردم و گفتم تو به من وفا نکردی."
بر اساس گزارش ها یک میلیون تن از زنان در افغانستان به استفاده از مواد مخدر معتاد اند
این زنان می گویند که هیچ مرجعی برای رسیده گی به مشکلات زنان معتاد به مواد مخدر وجود ندارد.
در ماه عقرب سال ۱۴۰۰، طالبان روند جمع آوری معتادان مرد را در افغانستان آغاز کردند. اما معلوم نیست بسیاری از زنان و کودکان آغشته به مواد مخدر با چه سر نوشت روبرو شدند؟
نظر به گزارش گلوبل میل٬ بر اساس آخرین معلومات بین المللی، تقریبا یک میلیون زن افغان مواد مخدر مصرف می کنند.
اداره مبارزه با مواد مخدر سازمان ملل متحد نیز در پنجم سرطان روزجهانی مبارزه با مواد مخدر، در گزارش گفت از هر سه معتاد در جهان یکی آن زن است.
این گزارش نشان می‌دهد که از هر پنج معتاد داخل بستر در مراکز ترک اعتیاد، تنها یک بستر به زنان اختصاص داده شده است.
قبل از بازگشت طالبان به قدرت در ماه آگست۲۰۲۱ در افغانستان٬ ۱۰۲ مرکز تداوی معتادان وجود داشت. که از این میان تنها پنج مرکز به زنان و کودکان اختصاص داده شده بود.
با این همه فعالان حقوق زن نیز می گویند که زنان معتاد در افغانستان به خدمات صحی دسترسی ندارند و بار خشونت های اجتماعی و خانواده گی را به دوش می کشند.
مهدیه رضایی یک تن از فعالان زن در بامیان به رادیو آزادی می گوید:
" به دلیل فقر اقتصادی، خشونت های خانواده گی و وجود مردان معتاد در جامعه و خانه باعث می شود که خانم ها به مواد مخدر روی بیاورند. این قشر خیلی آسیب پذیر هستند. در اجتماع به خدمات صحی دسترسی ندارد. این وظیفه دولت ها است که باید خدمات صحی را به اقشار جامعه و به ویژه خانم ها که آسیب پذیرتر هستند ارائه کند."
خواستیم دیدگاه مسئولان طالبان را نیز در مورد مشکلات زنان معتاد داشته باشیم اما تا تهیه این گزارش سیف الرحمن محمدی رئیس اطلاعات و فرهنگ طالبان در بامیان به پرسش های ما پاسخ نداده است.
اکنون بانو نگار در بامیان می گوید که اگر برای زنان زمینه کارمساعد شود٬ مشکلات اقتصادی و خشونت ها در برابر زنان معتاد نیز کاهش خواهد یافت.
" باید زنان را بمانند که حد اقل دریک مکان جدا از مردان کار کنند، یک کارگاه ویژه زنان جور کنند."
گزارش : منصور خسرو
