شماری از شهروندان کابل میگویند، پیش از حاکمیت دوبازه طالبان در روزهای عید هرجا که بودند از طریق رادیو برنامههای ویژه عید را میشنیدند و روزهای عید را به خوشی سپری میکردند، اما به گفته آنان اکنون عیدهایشان بسیار سرد است.
"قدیم خوب بود از طریق رادیو آهنگ میشنیدیم، روز تیر میشد، اکنون روز ما به سختی میگذرد".
در کابل تاکسیرانی میکند، نمیخواهد نامش در گزارش گرفته شود.
میگوید مجبور به پیدا کردن لقمه نان است و در روزهای عید هم کار میکند.
او میگوید سالهای قبل آنقدر بالایش سخت نمیگذشت بخاطریکه از طریق رادیو برنامههای ویژه عید و موسیقی را میشنید، اما دو سال میشود آن هم نیست:
"قدیم تکسیهای ما خوب بود، کمی درنگ درونگ در آنها بود، آهنگ شنیده میشد، اگر در رادیو روشن کنیم میگویند حرام است، این بند است، روز ما هیچ نمیگذرد، روز ما بسیار به سختی میگذرد."
یک دکاندار در کابل هم همین موضوع را مطرح میکند.
او هم نمیخواهد به دلیل مشکلات امنیتی نامش در گزارش ذکر شود و به رادیو آزادی میگوید که در روزهای عید به مردم مهمان میآید پس به مواد غذایی نیاز دارند و به همین خاطر دکانها بسته نیستند.
او میافزاید: "سابق بیشتر اوقات رادیو را روشن میکردیم، آهنگها را میشنیدیم، کمی لذت میبردیم، موسیقی طوری است که به روح و روان تأثیر خوب دارد، اکنون همه این چیزها بند است، پس چه کنیم چاره نداریم فقط روز را میگذرانیم."
همزمان با این شماری از کارمندان رادیوها در زمان جمهوری مخلوع در مورد برنامههای گذشته به خصوص برنامههای عیدی خود به رادیو آزادی قصه میکنند.
خوشحال آصفی مسئول پیشین رادیو آریانا به رادیو آزادی میگوید: "در شب و روزهای عید در عید رمضان و عید قربان برنامههای ویژه به شنوندگان خود داشتیم، فرهنگی، اجتماعی، موسیقی، کنسرتها بود، از طریق رادیو و تلویزیون نشر میشد، یک هفته پیش از آن اعلانات را نشر میکردیم، ما سه روز شنوندگان خود را خوشحال نگه میداشتیم."
سیما صفا یکی از گویندگان رادیو آرمان هم در مورد آن برنامهها میگوید: "در روز عید ما برنامههای ویژه نشر میکردیم، شنوندگان بسیار خوش میشدند، فکاهی میگفتند، آهنگ نشر میکردیم، آوازخوانان را دعوت میکردیم، موسیقی زنده بود، مردم زنگ میزدند، آهنگ فرمایش میدادند، برنامههای جایزهدار بود، از مردم سؤالهای آسان میپرسیدیم باز برایشان جایزه میدادیم، شنوندگان پیامهای عید مبارکی میفرستادند، بعضیها که از یکدیگر خفه میبودند شمارههای شانرا میفرستادند و آنها را با هم آشتی میکردیم."
طالبان بعد از حاکمیت دوبارهشان در افغانستان در پخش موسیقی محدودیت وضع کردند و آن را حرام خواندند.
آنان نشر موسیقی از طریق رسانهها را منع کردند و بر شنیدن آن در موترهای شهری هم محدودیت وضع کردند.
بسیاری از رادیوهای که برنامههای تفریحی و موسیقی نشر میکردند یا متوقف شدند یا برنامههایشان همانند گذشته باقی نمانده است.
اما یک تعداد رادیوهای بینالمللی هستند که تا هنوز به باشندهگان افغانستان و افغانان در کشورهای دیگر به زبانهای رسمی کشور در ساعتهای ویژه خود برنامههای عیدی تقدیم میکنند و تا حدی این تشنگی را رفع میکنند.