شماری از خانواده‌ها در افغانستان: هیچ آمادگی برای تجلیل از عید قربان نداریم

در افغانستان مردم به گونۀ معمول از مناسبت‌های چون عید به خوشی و شادمانی و با اتخاذ آمادگی‌ها تجلیل می‌کنند.

اما در عید قربان امسال برخی از خانواده‌های نادار افغان در ولایت‌های مختلف کشور می‌گویند، روزهای عید و سایر روزهای زندگی‌شان تفاوتی ندارد.

شکیلا، باشندۀ شهر کابل که در خانۀ کرایی زندگی می‌کند، می‌گوید، شوهرش بیمار است و او از عاید خیاطی و یا لباس شویی نفقۀ ۶ فرزندش را فراهم می‌کند.

او گفت، در این عید نه لباسی جدید برای پوشیدن دارند و نه مواد خوراکی برای خوردن:
"ولا اگر به خوردن چیزی داشته باشیم یا به پوشیدن ۶ اولاد دارم هیچ آمادگی برای عید نداریم، نه لباس و نان داریم هیچ چیز در خانه ما پیدا نمی‌شود، تمام خانۀ ما را جستجو کنی چیزی پیدا نمی‌توانی، طفل‌ها هر روز می‌آیند و می‌گویند، فلانی کالا خریده، بوت خریده اما ما نمی‌توانیم چنین چیزهای بخریم عید است اما ما هیچ خبری از آن نداریم."

همچنان یک بانوی دیگر باشندۀ شهر قندهار که نخواست نامش در گزارش گرفته شود می‌گوید، شوهرش بیکار است و خانواده‌اش نتوانسته برای تجلیل از عید آمادگی بگیرد:
"ما هیچ چیز در این عید نداریم، چهار طفل دارم شوهرم کار ندارد و بیکار است به کودکانم هیچ چیز نگرفته‌ام نه لباسی و نه غذایی، وضعیت خانه و زندگی‌ام بسیار خراب است برای تجلیل از عید نه گوشت داریم نه چیز دیگر."

این خانواده‌ها می‌خواهند از سوی نهادهای مسئول کمک شوند تا وضعیت زندگی‌شان بهتر شود.

ننداره حیدری بانوی که کمک‌های برخی نهاد‌ها و افراد را برای خانواده‌های بی‌بضاعت در کابل هماهنگ و توزیع می‌کند می‌گوید شماری از خانواده‌های را که به مناسبت عید قربان مددرسانی کرده در وضعیت رقت باری بسر می‌بردند و برای عید هیچ نوع آمادگی نداشتند.

او که میزان کمک‌ها به افراد بی‌بضاعت را کافی نمی‌داند، چشم دید‌ش را با رادیو آزادی چنین در میان گذاشت:
"مشکلات‌شان بیحد زیاد بود اطفال‌شان برای پوشیدن و خوردن هیچ چیز نداشتند در یک خانه بسیار خراب که تقریباً خرابه است و هیچ جای زندگی نیست پنج، شش فامیل در یک حویلی زندگی می کردند، به همه گی رسیدگی نمی‌شود ما بسیار کمک کنیم چهار یا پنج خانواده یی را که با چنان مشکلاتی روبرو اند که عید است و این فامیل‌ها اصلاً هیچ آمادگی برای عید نداشتند صرف می‌خواستند مواد اولیه‌یی برای‌شان پیدا شوند که زنده بمانند."

این در حالیست که خانواده‌های دارای اقتصاد مناسب در عید قربان گاو یا گوسفند قربانی می‌کنند و دسترخوان عیدی‌شان را هم با میوه‌های خشک و کیک و کلچه تزئین می‌کنند و برای تجلیل از عید، لباس‌های جدید آماده می‌کنند.

پذیرایی گرم از مهمانان و دیدار از نزدیکان و دوستان، بخش دیگری تجلیل از عید است.

اما فاطمه مدثر، یکی از فعالان مدنی می‌گوید، در حال حاضر عید در افغانستان حال و هوای گذشته‌اش را ندارد.

او به رادیو آزادی گفت، بیکاری و وضعیت بد اقتصادی سبب شده تا مردم نتوانند طوری که می‌خواهند از آمدن عید استقبال کنند:
"شور و شوق مردم برای تجلیل از عید بسیار کمرنگ است بخاطری که مشکلات اقتصادی بسیار زیاد است و اکثریت مردم با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند و توان خریدن قربانی و تهیۀ میوه‌های عیدی و لباس جدید برای مردم وجود ندارد، مشکلات اقتصادی است که در نتیجۀ نبود کسب و کار اکثریت مردم بیکار هستند."

این در حالیست که سازمان ملل متحد همواره از بدتر شدن وضعیت بشری در افغانستان هشدار داده و از کشورهای کمک کننده خواسته تا به افزایش بودجۀ کمک‌ها، به نیازمندی ۲۸.۸ میلیون افغان نیازمند رسیدگی کنند