محمد قاسم یکی از باغداران در ولایت غزنی است که می‌گوید، در باغ خود میوه‌های مختلف دارد، اما نگران است که ممکن این میوه‌ها پس از رسیدن فاسد شده و از بین بروند.
او به رادیو آزادی گفت، در حال حاضر در ولایت‌شان سردخانه‌ای وجود ندارد تا میوه‌های باغ‌هایشان را در آن نگهداری کرده و در زمان مناسب به فروش برسانند:
"سردخانه باید در هر ولایت بیشتر وجود داشته باشد تا دهاقین و باغداران حداقل تا بیست روز و یا یک ماه بتوانند سیب خود را یا محصولات دیگر خود رانگهداری کنیم، فعلاً خوب باغ‌های ناک جور شده و باید باغداران ناک خود را نگهداری کنند مگر هیچ امکانات نیست."
عزیزالله یکی از دهاقین در ولایت قندهار به رادیو آزادی گفت، امسال بخش‌های بیشتر زمین‌هایش را سیر کشت کرده، اما به دلیل نبود سردخانه مجبور است که محصولات آن را با بهای پائین به فروش برساند:
"من امسال در حدود دو و نیم یا سه جریب زمین را سیر کشت کردم، در گذشته یک جال آن تا ۱۵۰۰ افغانی به فروش می‌رسید و در یک جال ۲۰ کیلو سیر می‌باشد، اما امسال متاسفانه یک جال آن به ۳۰۰ افغانی است بخاطری که بازار وجود ندارد و ما سردخانه نداریم که این را در آن نگهداری کنیم و یا ذخیره کنیم."
محمود یکی از باغداران در ولایت بدخشان نیز همانند قاسم و عزیزالله شکایت مشابهی دارد:
"مشکل ما نبود یک سردخانه درست و معیاری است از حکومت موجوده می‌خواهیم که به همکاری انجوها سردخانه‌ها را ایجاد کنند تا به شمول من همه باغداران بتوانند میوه‌هایشان را نگهداری کرده و در زمان معین آن به فروش برسانند."
در همین حال مسئولان وزارت زراعت، آبیاری و مالداری حکومت طالبان از تلاش‌ها به هدف ایجاد سردخانه‌ها به همکاری سکتور خصوصی در ولایات مختلف کشور خبر می‌دهد.
مستعین عمری، سخنگوی این وزارت به رادیوآزادی گفت:
"از آن جای که سردخانه‌ها در بازاریابی محصولات زراعتی رول مهم دارد، وزارت زراعت در این بخش با سکتور خصوصی و موسسات همکار جلسات برگزار کرده است و برایشان در قسمت فراهم ساختن زمینه‌ها تعهد داده است، سکتور خصوصی در بعضی جاها در این بخش ابراز آمادگی کرده اند."
او افزود که در نظر دارند تا شش سردخانۀ موجود در ولایت‌های کابل، لغمان، میدان وردک و قندهار را که غیرفعال هستند، نیز فعال سازند.
این در حالیست که مقام‌های وزارت زراعت، آبیاری و مالداری نظام پیشین جمهوریت در اوایل سال ۱۴۰۰ از به بهره‌برداری سپردن ۱۰ هزار سردخانه و ذخایر نگهداری محصولات زراعتی در ۳۴ ولایت افغانستان خبرداده و گفته بودند که ساخت این ذخایر و سردخانه‌ها ۵.۶ میلیارد افغانی هزینه برداشته است.
پیش از این هم دهقانان و باغداران شکایت کرده بودند که به دلیل نبود سردخانه‌ها، محصولات‌شان با بهای بسیار پائین خریداری شده و به کشورهای همسایه از جمله پاکستان و ایران منتقل می‌شود که در برخی موردها دوباره با بهای بلند به افغانستان صادر می‌شود.
