نانوایی دو انباغ؛ نیک‌بخت: بیروبار ما خوب است زندگی ما می‌چلد

نیک بخت ۳۵ ساله باشندۀ شهر کابل از هشت ماه به این‌سو با انباغ خود در یک نانوایی در گوشه‌ای از شهر کابل برای مشتریان‌شان نان پخته می‌کنند.

نیک بخت که از بیماری گرده رنج می‌برد می‌گوید، مشکلات اقتصادی او را مبجور کرده از صبح تا شام کنار تنور داغ نشسته و نان پخته کند.

او به رادیو آزادی گفت که در اوایل کارش خوب نبود، اما حالا یک کمی بهتر شده است:
"هشت ماه می‌شود که این جا یک تنور ساخته ایم، در اوایل کسی خمیر نمی‌آورد و چشم به راه می‌ماندیم که مردم چه زمانی خمیر خود را برای ما می‌آورند، مردم را می‌دیدیم که این طرف و آن طرف می‌رفتند و نان بازاری می‌گرفتند، بسیار خفه بودم زمانی که تنور را گرم می‌کردم، چوب مصرف می‌شد، اما کسی نبود که برای ما خمیر بیاورد، اما به فضل خداوند چند وقت قبل همسایه‌های ما خمیر خود را آوردند، ما برایشان نان خوب پخته کردیم، زمانی که زن‌ها پخت نان ما را دیدن که در تنور نان‌های دراز دراز پخته می‌کنیم، خوش کردند باز بسیار بیروبار شد، حالا به فضل خداوند زندگی ما می‌چلد."

شوهر نیک‌بخت نجار است که در گذشته کاروبارش خوب بود، اما به دلیل مشکلات اقتصادی موجود در افغانستان کارهایش کم شد، تا جایی که نتوانست کرایۀ دکان را پوره کند و به همین دلیل دکانش را بست.

نیک‌بخت می‌گوید که خانوادۀ پر جمعیتی دارد و برای این که بتواند مصارف خانواده را پوره کند همراه با انباغ خود یکجا کار می‌کند، اما او و انباغش هر دو بی‌سواد هستند و در حساب مشکل دارند:
"زیاد مفاد نمی‌کنیم به اندازه‌ای که مردم خمیر می‌آورند، دانۀ (قرص نان) پنج افغانی برایشان پخته می‌کنیم، اگر بیشتر از این بگیریم در حساب نمی‌دانیم، بی‌سواد هستیم باز پنج افغانی می‌گیریم درست به حساب نمی‌فهمیم، به همین گونه زندگی می‌گذرد."

نیک بخت باور دارد که آغاز کارشان با دعای خیر یک بی‌بی حاجی همراه بوده و به همین دلیل کاروبار شان خوب است:
"اینجا زمانی که ما تنور را می‌شاندیم، شوهرم در مقابل دکان تکه گرفته بود که زن‌ها معلوم نشوند، یک بی‌بی حاجی آمد دعا کرد که مانده نباشید، در کار تان برکت، خوب شد که اینجا آمدید، بخاطری که اینجا نانوایی زنانه نیست، خیر ببینید دعا کرد، یک هفته خمیر نمی‌آمد، ما گفتیم که‌ ای خدا دعای خاله هم قبول نشد، حالا به فضل خداوند خوب بیروبار داریم، کار ما خوب است زندگی را می‌چلاند."

نیک بخت می‌گوید، در گذشته کمک اندکی از مراجع مختلف همرایشان صورت می‌گرفت، اما حالا این کمک هم قطع شده است.

پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان، این کشور با بحران اقتصادی شدیدی مواجه شده است که در کنار ممنوعیت کار زنان از سوی طالبان، کاروبار برخی مردان نیز با رکود مواجه شده است.