وحیده: مرغداری می‌کنم تا مصارف تحصیلات فرزندانم و مصارف خود را پیدا کنم

وحیده فقیری ۵۰ ساله که باشنده ولایت کاپیسا است، می‌گوید که ۹ سال است که مصروف کار و بار فارم مرغداری است.

او به رادیو آزادی گفت که بخاطر دست‌یابی به استقلالیت مالی وارد این کار شد:
"یک دفتر بود که پانزده قطعه مرغ را برای ما کمک کرده بود من وقتی مرغداری را دیدم به این فکر شدم که یک خانم چقدر دست خود را به شوهر دراز کند و برایش بگویی که یک جای کار دارم و اینجا می‌روم کار دارم، من بخاطر این که بتوانم مصارف تحصیلات فرزندان و مصارف خود را پیدا کنم، همین علاقمندی بود که خواستم خودم سرپای خود ایستاد شوم دست خود را به کسی دراز نکنم."

بانو وحیده می‌‌گوید، در بخش مرغداری سرگروپ ۹ خانم در ولایت کاپیسا است که کار مرغداری را می‌کنند و در کنار مرغداری لبنیات تولید و به بازار عرضه می‌کند:
"۵۰ قطعه مرغ‌های تخمی و ۴۰ قعطه چوچه‌های کلنگی دارم، فعلاً همین‌ها را تربیه می‌کنم و کار خرید و فروش‌شان را می‌کنم و در ضمن لبنیات از قبیل شیر و ماست سودا می‌کنم و چند دانه گاو شیری دارم."

او در بارۀ طرز نگهداری و پرورش مرغ‌هایش می‌گوید:
"مرغ‌های تخمی ما که بین ۷۰ تا ۸۰ قعطه مرغ است جدا جدا می‌باشند، مرغ گوشتی از چوچه یک روزه گرفته تا هر مدت دیگر بالایش قیمت گذاری می‌شود، ما چوچۀ یک روزه مرغ گوشتی را خریداری می‌کنیم و خانه می‌آوریم تا این که ۲ تا ۳.۵ کیلو وزن پیدا می‌کند، قبلاً تعدادی از این مرغ‌ها را با قصاب‌ها گپ می‌زدیم و سودا می‌کردیم و کسی که مرغ زنده می‌خواست در بین ۴۰ تا ۴۵ روز نگهداری می‌کردیم و بعداً می‌فروختیم، زیاد نگه نمی‌کردیم."

بانو وحیده می‌گوید، کار‌ش را از پانزده قطعه مرغ شروع کرد، اما در اخیر حکومت جمهوریت این رقم بیشتر شده و سرمایه‌اش به ۱۵۰ هزار افغانی رسید.

او اما با نگرانی از بدترشدن کار و بارش پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان گفت که حالا کار و بارش خوب نیست و عواید‌ش هم چند برابر کاهش یافته است.