شماری از زنان معترض افغان این بار با حرکت متفاوتی در اعتراض به محدودیت‌های وضع شده بالای زنان از سوی طالبان، به یک ترانه طالبان رقص کردند.
این زنان معترض و اعضای جنبش مقتدر افغانستان در ویدیویی که از رقص‌شان به رادیو آزادی فرستاده اند هدف‌شان از این حرکت نمادین زیر نام «رقص در ناامیدی» اعتراض به محدودیت‌های روزافزون طالبان بر زنان می‌خوانند.
در ویدیوی فرستاده شده دیده می‌شود که گروه چهار نفری از زنان با چادری‌ها یا برقع‌های آبی و سفید به ترانهٔ طالبان می‌رقصند و زن دیگری‌که لباس مردانه و شلاق به دست دارد نقش طالب را بازی کرده و آنان را لت‌وکوب می‌کند.
یکی از این زنان معترض که نمی‌خواهد به علت مشکلات امنیتی نامش در گزارش گرفته شود به رادیو آزادی می‌گوید: "نظام طالبانی به حدی بالای زنان و دختران و زنان افغان فشار آورده که دختران و زنان مجبور شدند که تا حداقل لحظه شادی را که در خانه داشتند به تصویر بکشند، دختران افغان حق این را ندارند که آزادانه در بیرون باشند و از لحظات شاد خود لذت ببرند."
از دیگر زنان معترض که او نیز نخواست نامش را در گزارش بنویسیم به رادیو آزادی گفت، هدف‌شان از اعتراض امروز خواست حق تحصیل و آزادی زنان افغانستان است:
"با محدودیت‌های سنگینی که وضع می‌کنند و می‌خواهند تنها زنان و دختران را از جامعهٔ حذف کنند و تا حد زیادی هم حذف کردند، ما دختران افغان خواست ما تحصیل و آزادی ما است، دیگر چیزی از آن‌ها نمی‌خواهیم."
در همین حال بانوی که نقش طالب را بازی کرده به رادیو آزادی گفت، خواسته با این کار به گفتهٔ خودش چهرهٔ خشن طالبان را به جهان نشان بدهد.
این زن معترض به رادیو آزادی گفت: "به‌عنوان طالبان نقشی را که ایفا کردیم، خواستم به گوش جامعهٔ جهانی و کشورهای آزادی‌خواه برسانم که طالبان چقدر خشن هستند و چه ظلم‌های را که بالای زنان روا نداشتند، با گرفتن حق تعلیم و تحصیل و گرفتن حق نفس کشیدن در فضای آزادی به ویژه پارک‌ها و مکان‌های تفریحی."
در مورد این اعتراض زنان افغان رادیو آزادی خواست دیدگاه حکومت طالبان را نیز داشته باشد، اما ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان در این مورد به پرسش‌ها پاسخ نداد.
زنان معترض پیش از این اعتراضات‌شان را معمولاً در جاده‌ها و محلات عمومی برگزار می‌کردند، اما اعتراض‌های شان با خشونت و حتی زندانی شدن از سوی نیروهای طالبان سرکوب شده‌است.
اما اخیراً زنان معترض اعتراضات‌شان را در مکان‌های پوشیده برگزار می‌کنند که «رقص در ناامیدی» نیز یکی از این اعتراض‌ها است.
با حاکمیت دوبارهٔ طالبان بر افغانستان، زنان و دختران افغان از حق تحصیل، کار، سفر بدون محرم، رفتن به ورزشگاه‌ها و پارک‌های تفریحی و حمام‌های زنانه محروم شده‌اند.
این فرمان‌های محدود کنندهٔ طالبان هرچند همواره با واکنش تند زنان معترض افغان و نهادهای بین‌المللی مواجه شده، اما باز هم طالبان از تصامیم‌شان عقب نشینی نکرده و موقف‌شان در برابر زنان و دختران افغان را شدیدتر کرده‌اند.
با وجود این همه محدودیت‌ها اما طالبان همواره گفته اند که حقوق همهٔ افغان‌ها را در چهارچوب و اصول اسلام تأمین کرده‌اند، آن‌چه که تا کنون تعریف واضحی از این چهارچوب و اصول ارائه نکرده اند.
اما نهادهای مختلف بین‌المللی این ممنوعیت‌ها و محدودیت‌های طالبان بر زنان افغان را نقض حقوق بشری و تبعیض جنستی خوانده اند.
