عبدالغفار دهقان محلی میگوید که امسال به دلیل ممانعت طالبان مجبور شده که در زمینهایش گندم بکارد.
این دهقان سی و هشت ساله برای هفت سال در زمینهایش خشخاش کاشته بود و به گفتهاش از حاصلات آن سود بیشتر به دست می آورد.
او چند نگرانی دارد: خشکسالی و به گفتهاش نبود همکاری از سوی حکومت طالبان در بخش کشت بدیل.
او از دشت شینکوت مرکز ولسوالی پسابند غور در مرکز افغانستان به رادیو آزادی میگوید که حال حیران است که نیازهای اساسی خانواده ده نفرهاش را چگونه فراهم کند:
"زمین من ده من زمین است به همین سالهای پیشتر که آن را کوکنار کشت میکردم، بسیار خوب نفقه خانواده من بدست می آمد. اما فعلاً تریاک منع شده و تریاک کشت نمیکنیم. من ده من گندم که کشت کردم خیلی زیاد که شود ۱۰۰ من گندم میشود این ۱۰۰ من به ده نفر خانوار هیچی نیست."
مردم محلی در غور پنج کیلوگرام را یک من میگویند.
دهقانان محلی از طالبان و سازمانهای مبارزه با مواد مخدر میخواهند که آنان را در تامین بدیل کشت کوکنار و همچنان کمکهای غذایی بشردوستانه همکاری کنند.
آنان باغداری و کاشت هینگ یا آنغوزه را مناسب آب و هوا غور میدانند و پیشنهاد میکنند که مسئولان این بدیل کوکنار را برایشان فراهم کنند.
آنغوزه گیاهی است نصواری رنگ و بدبو با ریشه گوشتی که اغلب به صورت بته رشد میکند. حاصلات آنغوزه به شکل شیره گردآوری میشود.
با وصف نگرانی برخی از دهقانان محلی، چند روز پیش محمد زمان قطیبه سرپرست ریاست زراعت ولایت غور به رادیو آزادی از تلاشها برای معرفی بدیل کشت کوکنار در غور خبر داده بود:
"ما بیش از هجده هزار دهقان را تحت پوشش داشته ایم. به اینها ما کود سیاه، سفید و تخم اصلاح شده توزیع کرده ایم به عنوان بدیل کشت کوکنار و همچنان ما دهاقین خود را تشویق کرده ایم به بدیل کوکنار هنگ یا آنغوزه بهترین بدیل و حاصل در غور میدهد و بهترین بدیل برای کوکنار است که دهاقین با آن بتوانند مراجعه کنند و کشت هنگ را ترویج بدهند."
اما دهقانان محلی شاکی اند و میگویند که نبود برنامههای حمایتی از سوی حکومت طالبان میزان ناداری در این ولایت دور افتاده را گسترش خواهد داد.
به تازگی برنامه جهانی غذا و اداره غذا و زراعت سازمان ملل متحد در یک گزارش مشترک، افغانستان را از کشورهای خواندند که امنیت غذایی آن روز به روز در حال از بین رفتن است.
ولسوالی پسابند در جنوب ولایت غور با ولایت هلمند هم مرز است.
در زمان جمهوری مخلوع افغانستان بیشترین نقاط آن در تصرف طالبان بود و در آن زمان کشت و قاچاق مواد مخدر یکی از نگرانیهای همیشگی مسئولان محلی غور در آن ولسوالی بود.
طالبان پس از بازگشت به قدرت در افغانستان فرمانی در مورد منع کشت کوکنار و قاچاق مواد مخدر صادر کردند، اما به گفتۀ ارزیابی چند ماه قبل اداره بازنگری نفوس جهان، درآمد از کشت کوکنار بخش مهمی از اقتصاد آشفتۀ افغانستان را تشکیل میدهد و اینکه حذف آن برای طالبان دشوار خواهد بود.