شماری از خانوادههای که کودکانشان را در نتیجه انفجار مهمات از دست داده اند میخواهند تا مناطقشان از وجود ماین ها و مهمات منفجر ناشده پاکسازی شود.
علی احمد باشنده کشم ولایت بدخشان به رادیو آزادی گفت که پسر ۹ ساله و برادرزاده شش سالهاش چند ماه قبل در نتیجه منفجر شدن مواد انفجاری در نزدیک خانهشان کشته شدند:
"صدای انفجار ماین شد، بلند شدم رفتم دیدم که برادرزادهام شهید شده بود و یک پسر کوچک دیگر زخمی شده بود، پرسیدم دیگر چی گپ شده گفتند بچهات شهید شده است، کوه و سنگ افغانستان تماماش پر از ماین است، چرا که افغانستان ۴۰ سال سابقه جنگ دارد که در آن ماین و مرمی ریخته است."
فاروق که از جمله خانوادههای کوچی است و پسر شش سالهاش را اخیراً در اثر انفجار مهمات از دست داده بر پاکسازی ساحات از ماین و مواد انفجاری تأکید میکند:
"اطفال از بیرون نارنجک یا کدام مواد انفجاری دیگر را به خانه آورده بودند که بر سر آن کوبیدند و در نتیجه انفجار آن پسرم شهید و همسرم و چهار طفل دیگر زخمی شدند، ماینهای زیادی در این ساحات وجود دارد، سه چهار ماین را خودم دیدم علامهگذاری نشده، میخواهیم این زمینها را از وجود ماینها پاک کنند، مردم اینجا زندهگی و گشتوگذار میکنند، کوچیها در این مورد آگاهی ندارند و بدون شک مواد انفجاری بیشتر در اینجا است."
این درحالیست که صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) میگوید ۱۳۴ کودک در بین ماههای جنوری تا مارچ سال جاری میلادی در نتیجه انفجار بمب کشته یا معلول شده اند.
فران اکیزا، نماینده یونیسف در افغانستان، روز پنجشنبه به خبرنگاران در نیویارک گفت افغانستان یکی از آلودهترین کشورها به مهمات در جهان است و بیشتر تلفات آن را کودکان تشکیل میدهند.
بهگفته وی بسیاری کودکان به دلیل فقر در افغانستان هنگام که خانوادههای شان از مجبوریت آنها را برای جمعآوری آهنهای ضایعاتی به هدف فروش در مناطق جنگزده میفرستند، قربانی مواد انفجاری میشوند .
به دلیل جنگ های طولانی در افغانستان بخشی از ساحات این کشور هنوز هم آلوده با مواد منفجر ناشده است
آقای اکیزا همچنان از بدتر شدن وضعیت کودکان در افغانستان هشدار داده گفته کودکان افغان بیشترین بار بحران را به دوش میکشند.
او افزوده با آنکه جنگ عمدتاً در افغانستان متوقف شده، اما به گفته او دههها درگیری به این معنی است که هر روز حقوق کودکان "به وحشتناکترین روشها" نقض میشود.
ذبیح الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان موجودیت ماین ها،سرگلوله ها یا مهمات منفجرناشده را دربرخی ساحات افغانستان تایید کرده می گوید که فعالیت موسسات ماین پاکی دراین کشور کافی نبوده و در این زمینه باید همکاری بیشتر صورت بگیرد.
"بعضی مناطق هم مصرف زیاد می خواهد و هم سرچ و تحقیق که توان آن تا کنون نیست به هرصورت در این موارد باید همکاری صورت بگیرد."
ماین و مهمات منفجر ناشدۀ زیادی از چندین دهه به اینسو از سوی جناحهای مختلف جنگ در افغانستان جاسازی شده و با وجود سالها تلاش مؤسسههای ماین پاکی، هنوز هم در برخی مناطق ماینها و دیگر مهمات جنگی منفجر ناشده باقی مانده است.
خود طالبان نیز که حدود ۲۰ سال در مخالفت نظامی با حکومتهای پیشین در افغانستان قرار داشته اند، همواره به جاسازی ماینها و مهمات متهم شده اند که قربانیانی زیادی نیز داشته است.
شهاب حکیمی، رئیس موسسۀ ماین پاکی "امدیسی" حدود یکونیم ماه قبل به رادیو آزادی گفته بود که بیشتر قربانیان رویدادهای ناشی از انفجار ماین و مواد منفجر ناشده زنان و کودکان اند و به گفته او در حال حاضر ماهانه بین ۱۲۰ تا ۱۲۵ نفر به دلیل انفجار ماینها در افغانستان جانهای شان را از دست میدهند.
فران اکیزا، نماینده صندوق کودکان سازمان ملل متحد برای افغانستان همچنان بر تعهد یونیسف برای ماندن و ارائه خدمات برای زنان و کودکان در افغانستان، تأکید کرد و خواستار حمایت بیشتر جامعه بینالمللی شده گفته که یونیسف برای این کودکان تنها ۲۲ درصد بودجه دارد.