پس از ممنوعیت آموزش دختران در پوهنتون ها از سوی طالبان، آنان به آموزش آنلاین روی آورده اند.
چهار ماه است که زهرا٬ ۲۰ ساله٬ روزانه یک ساعت راه را از قریه زیارت تا مرکز شهر زرنج ولایت نیمروز در جنوب غرب افغانستان می پیماید تا بتواند از طریق آنلاین آموزش ببیند. چون به گفته او منطقه شان با کمبود برق و اینترنت روبرو است.
زهرا محصل پوهنتون هرات بود که طالبان بر افغانستان حاکم شدند، او می گوید پنج ماه پیش زمانیکه طالبان دختران محصل را از رفتن به پوهنتون منع کردند او مجبور شده است به یک پوهنتون آنلاین مراجعه کند.
"واقعا در این مدت کوتاه با وجود که مشکلات زیادی وجود داشت خیلی مطالب مفید را از دروس دانشگاه آنلاین آموختیم ما، اما مشکلات زیاد است چون فعلا مشکلات اقتصادی ما زیاد شده همه ما می فهیمم که وضعیت اقتصادی خوب نیست ما توان فعال کردن اینترنت زیاد نداریم تا از دروس دانشگاه به صورت درست بهره ببریم."
صفورا محصل سمستر سوم طب پوهنتون طبی کابل بود که از رفتن به پوهنتون منع شده او نیز اکنون به آموزش آنلاین رو آورده است.
صفورا مانند زهرا حکایت مشابه دارد:
" بانوان و محصلین به دو مشکل عمده سر دچار هستند یکی نبود برق کافی و دوم هم نداشتن هزینه پرداخت اینترنت است یعنی اینها به دلیل مشکلات اقتصادی که دارند نمی توانند پول اینترنت خود را مهیا کرده."
صفورا: بانوان و محصلین به دو مشکل عمده سر دچار هستند یکی نبود برق کافی و دوم هم نداشتن هزینه پرداخت اینترنت
زمینه آموزش آنلاین را برای دختران باز مانده از تحصیل دانشگاه آنلاین افغانستان فراهم کرده است .
مسولان آن می گویند که از این طریق زمینه تحصیل رایگان را برای بیش از ۷ هزار محصل دختر در داخل و خارج از افغانستان فراهم کرده اند، آنان امیدوار اند این فرصت برای دختران موثر باشد.
جاوید کاکر از استادان این دانشگاه به رادیو آزادی بیشتر می گوید :
"تا اکنون محصلین را که ما جذب کرده ایم از تمام ولایات افغانستان می باشند از تمام اقوام افغانستان می باشند حتا از مهاجرین افغان که در کشورهای همسایه هستند و خدمات که ارایه می شود به طور رایگان و رضاکارانه ارایه می کنیم توسط استادان رضا کارانه که همرا ما همکاری دارند بیش از ۲۳۰ استاد رضا کار، استادان داخلی و خارجی داریم حتا از کشور هندوستان."
طالبان نزدیک به دوسال پیش پس از حاکمیت دوباره شان برافغانستان نخست مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم را مسدود کردند و سپس در ماه دسامبر سال گذشته دروازه پوهنتون ها را بروی دختران بستند.
پس از آن برخی رسانه ها، استادان و جوانان از طریق برنامه های مختلف به ویژه آنلاین برنامه های آموزشی را راه اندازی کردند.
ولی به دلیل کمبود برق و اینترنت این موضوع با چالش روبرو شده است اما دختران امیدوار هستند که این محدودیت ها یک روز پایان خواهد یافت از همین رو نا امید نمی شوند.
مانند سمیه که دانشگاه آنلاین را امیدی برای دختران محروم از آموزش می داند.
"چیزیکه بسیار موثر است برای بانوان افغانستان، ایجاد یک امید برای اینده است که دانشگاه آنلاین افغانستان توانسته که در اوج نا امیدی برای بانوان یک امید باشد برای ادامه راه برای اهداف شان و داشتن یک فردای روشن."
